“Το Τραγούδι της Καλυψώς”, Άγγελος Σικελιανός
Το ευρύχωρο άντρο, γιόμιζεν από τα κυπαρίσσια Μιαν ήρεμη ευωδίαά- Κι από των ξέρρηχων φυκιών την ακροπελαγίσια. Πνοήν, η θεία βραδυά. Έτσι, ως μπροστά της έπλεξε, μια κι’άλλην πλεξούδα, Γιομάτη και χρυσή, Αργά, το ηλιοβασίλεμμα, ….
