Σαλμανλή Αικατερίνη Β4
Μαθητής ή αθλητής ; Συνδέονται ή όχι.. ;
Γίνεται ένα παιδί να είναι καλός μαθητής και καλός αθλητής ; Κι αν ναι πώς;
Στις μέρες μας οι απαιτήσεις στο σχολείο αλλά και στον αθλητισμό είναι αρκετές. Το σχολείο έχει απαιτήσεις ώστε να πάρεις καλούς βαθμούς αλλά και να καταφέρεις εννοείται, να πετύχεις τον στόχο σου στις πανελλήνιες. Όμως ο αθλητισμός έχει και αυτός τις δικές του απαιτήσεις. Για να μπορέσεις να πας ψηλά, να παίξεις σε μια καλή ομάδα και να εξασφαλίσεις τη συνεργασία με τα υπόλοιπα μέλη αυτής της ομάδας.
Το άτομο που θέλει και τα δύο, χρειάζεται να κάνει πολλές θυσίες εάν είναι αποφασισμένο, αλλά και πάλι, δεν είναι σίγουρο ότι θα τα καταφέρει… Καθώς πρέπει να πηγαίνει 7 ώρες σχολείο, 2 με 3 ώρες φροντιστήριο και άλλες 2 με 3 ώρες προπόνηση την ημέρα. Και μέσα σε όλα αυτά να προλαβαίνει να κάνει τα μαθήματα του, να τρώει σωστά και να κοιμάται αρκετά ώστε να ξεκουράζεται. Μπορεί όμως ; Μπορεί να καταφέρει να το κάνει αυτό όλο τον χρόνο ; Να καταφέρει να αντέξει σωματικά αλλά κυρίως πνευματικά; Ένα χρόνο μέσα σε πίεση, άγχος, αγωνία, στενοχώρια και κούραση. Που προπονητές, καθηγητές αλλά και γονείς θέλουν να είναι σε όλα τέλειος;
Για να βγει κάποιος νικητής σε αυτόν τον αγώνα χρειάζεται βοήθεια και κυρίως ψυχολογική. Μία ύπαρξη που να τον ακούει, χωρίς να του λέει τι να κάνει. Όμως πόσοι από αυτούς είναι που τον καταλαβαίνουν και θέλουν να τον βοηθήσουν να τα καταφέρει και στα δύο, αφού αυτό είναι το όνειρο του; Που τον ρωτάνε εάν αντέχει, εάν χρειάζεται λίγο χρόνο ή λίγη βοήθεια. Δυστυχώς, λίγοι. Συνήθως αυτό μπορούν να το κάνουν οι φίλοι, η παρέα του. Όμως έχει χρόνο για να πάει μία βόλτα μαζί τους, ή λίγο έξω απλώς να ξεσκάσουν όλοι και όλες μαζί;
Σε κάποια αθλήματα μάλιστα οι αγώνες είναι καθημερινοί και μάλιστα σε βραδινές ώρες. Οπότε ο έφηβος αυτός πρέπει να ξυπνήσει νωρίς, να πάει κανονικά στο σχολείο, να γυρίσει, να κάνει τα μαθήματα του, να πάει φροντιστήριο, να ξεκουραστεί ώστε να αποδώσει στον αγώνα, και να βοηθήσει στην νίκη, εντός ή εκτός παρκέ. Και μετά να επιστρέψει, να τελειώσει ό,τι δεν πρόλαβε, ειδικά εάν έχει διαγώνισμα την επόμενη μέρα και έπειτα να κοιμηθεί, γιατί την επομένη έχει ξανά σχολείο, φροντιστήριο, προπόνηση. Και όλα αυτά να τα κάνει παρόλο που μπορεί να έχει τραυματιστεί. Γιατί δυστυχώς όταν παίζεις δυνατά, υπάρχει και αυτό το ενδεχόμενο στον αθλητισμό. Και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, τα περισσότερα άτομα να παρατάνε τον έναν από τους δύο στόχους.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν άτομα που μπορούν να τα καταφέρουν, καθώς έχουν τόση δύναμη στην ψυχή τους και θέλουν να το κάνουν, για όλους αυτούς που πίστεψαν από το πρώτο λεπτό ότι μπορούν, αλλά και για αυτούς που δεν πίστεψαν ώστε να τους αποδείξουν το λάθος τους. Όμως πιο πολύ το κάνουν για τον ίδιο τους τον εαυτό, γιατί ξέρουν ότι τα όνειρα δεν είναι πάντα άπιαστα, γιατί γνωρίζουν πως μπορούν να καταφέρουν με ένα βήμα την φορά. Και αυτά τα παιδιά είναι οι σημερινοί “μικροί” ήρωες, που κάνουν τα πάντα για τον στόχο τους. Και αντί να τους θαυμάζουμε, για ό,τι έχουν κάνει ως τώρα, εμείς τους κρίνουμε, όταν δούμε ένα λάθος τους.
Για αυτό λοιπόν πρέπει να τους βοηθήσουμε, για να μην χρειαστεί να σταματήσουν τα όνειρα τους, είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Για να μπορούν να είναι και καλοί μαθητές και καλοί αθλητές και πάνω από όλα να είναι καλά μέσα τους.
