Μυλωνάς Τάσος, Ρακιτζής Γιάννης, Α3
Κάθε χρόνο διοργανώνεται το πανελλήνιο πρωτάθλημα DOWNHILL στην πίστα του Ωραιοκάστρου.
Συμμετέχουν πολλοί αθλητές από πολλές πόλεις και υπάρχουν μερικές συμμέτοχές από άλλες χώρες.
Ο αναβάτης ταξιδεύει συνήθως στο σημείο κατάβασης με τελεφερίκ ή αυτοκίνητο, καθώς το βάρος του ποδηλάτου βουνού κατάβασης συχνά αποκλείει οποιαδήποτε σοβαρή αναρρίχηση. Στο πλαίσιο αυτό, η χρήση μηχανοκίνητου οχήματος ή συσκευής δεν καθιστά το DH μηχανοκίνητο άθλημα.
Οι αναβάτες πρέπει να διαθέτουν έναν μοναδικό συνδυασμό συνολικής σωματικής δύναμης, αερόβιας και αναερόβιας φυσικής κατάστασης και την αποδοχή ενός σχετικά υψηλού κινδύνου πρόκλησης σοβαρών μόνιμων τραυματισμών.
Τα ποδήλατα downhill είναι βαρύτερα και πιο δυνατά από άλλα ποδήλατα βουνού και διαθέτουν μπροστινή και πίσω ανάρτηση με διαδρομή άνω των 8 ιντσών (20 cm), για γρήγορη ολίσθηση πάνω από βράχους και ρίζες δέντρων. Στους ανταγωνιστικούς αγώνες, μια συνεχής πορεία ορίζεται σε κάθε πλευρά από μια λωρίδα ταινίας. Ανάλογα με τη μορφή, οι αναβάτες έχουν μία ή διπλή προσπάθεια να φτάσουν στη γραμμή τερματισμού όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ενώ παραμένουν μεταξύ των δύο ταινιών που καθορίζουν την πορεία. Οι αναβάτες πρέπει να επιλέξουν τη γραμμή τους κάνοντας συμβιβασμούς μεταξύ της συντομότερης δυνατής γραμμής και της γραμμής που μπορεί να διανυθεί με την υψηλότερη ταχύτητα. Εάν ένας αναβάτης εγκαταλείψει τη διαδρομή διασχίζοντας ή σπάζοντας την ταινία, πρέπει να επιστρέψει στην πορεία στο σημείο εξόδου, εκτός εάν δεν κερδίσει χρονικό πλεονέκτημα από τη διέλευση της ταινίας, οπότε μπορεί να συνεχίσει το τρέξιμό του.
