Αξέχαστα Χριστούγεννα από τη Φλέρυ Αθανασοπούλου

Είχε ξημερώσει η Παραμονή των Χριστουγέννων. Τα ξαδέρφια μου και εγώ ξυπνήσαμε πολύ κεφάτοι και δε βλέπαμε την ώρα να βγούμε να πούμε τα κάλαντα. Οι γονείς μας μάς πρόσφεραν για πρωινό μερικά γερμανικά χριστουγεννιάτικα μπισκότα και λίγο ζεστό τσάι. Αφού τελειώσαμε το πρωινό μας, πλυθήκαμε, φορέσαμε τα καλά μας ρούχα και ξεκινήσαμε τη βόλτα μας.

Όταν βγήκαμε από την αυλή του σπιτιού μας δεν είχαμε καθόλου άγχος. Ήμασταν χαμογελαστοί και περπατούσαμε πολύ χαλαρά. Όλοι οι δρόμοι ήταν στολισμένοι με χριστουγεννιάτικα δέντρα, μικρούς Άγιους Βασίληδες, χιονάνθρωπους και πολύχρωμα φωτάκια. Όταν μπαίναμε στα μαγαζιά, λέγαμε στους εργαζόμενους τα κάλαντα των Χριστουγέννων με δυνατή φωνή, κρατώντας τριγωνάκια στα χέρια. Μόλις τελειώναμε το τραγούδι, μας έδιναν χρήματα, μελομακάρονα και κουραμπιέδες.

Ξάφνου, κατά το μεσημεράκι, γυρίσαμε στο σπίτι μας, για να ξεκουραστούμε από το πολύ περπάτημα. Η θεία μου είχε ετοιμάσει για μεσημεριανό το αγαπημένο μας φαγητό- παστίτσιο. Ήταν πεντανόστιμο και όλοι μας το φάγαμε ευχάριστα. Στο μεταξύ, ο πατέρας μου είχε βάλει στο ραδιόφωνο ελληνικά και ξένα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, για να μπορέσουμε να μπούμε ακόμα πιο έντονα στο κλίμα των εορτών. Βέβαια, ακούγονταν σαν νανουρίσματα, κι έτσι κάναμε και έναν μεσημεριανό ύπνο.

Μετά από μία ώρα, σηκωθήκαμε από τους καναπέδες μας και θέλαμε να συνεχίσουμε τη βόλτα μας. Έτσι, αποφασίσαμε να πάμε να χαζέψουμε ρούχα και παπούτσια. Καθώς περπατούσαμε, σκεφτόμαστε συνδυασμούς χρωμάτων που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε στην καθημερινή μας ενδυμασία. Στις βιτρίνες υπήρχε μια ποικιλία από ρούχα και παπούτσια. Όλα ήταν υπέροχα και φαινόταν σα να είχαν σχεδιαστεί από έναν αληθινό ζωγράφο. Κάποια μας κέντρισαν το ενδιαφέρον και τα δοκιμάσαμε. Ήμασταν  πολύ χαρούμενοι, γιατί καταφέραμε να ψωνίσουμε ό,τι ακριβώς επιθυμούσαμε. Αμέσως μετά πήγαμε πίσω στο σπίτι, βάλαμε τις πιτζάμες μας και κοιμηθήκαμε.

Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε ορεξάτοι, φάγαμε το χριστουγεννιάτικο πρωινό και φορέσαμε τα γιορτινά μας ρούχα. Λίγο αργότερα ξεκινήσαμε τις προετοιμασίες για το βραδινό τραπέζι. Αν και ήταν πολλές, δε βαρεθήκαμε καθόλου. Όλοι μας είχαμε αναλάβει μια δουλειά και νιώσαμε πιο δημιουργικοί. Διακοσμούσαμε, διακοσμούσαμε, διακοσμούσαμε το σπίτι και είχαμε χάσει την αίσθηση του χρόνου.

Αφού πέρασαν αρκετές ώρες, είχαμε πια τελειώσει τη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση του σπιτιού μας. Ήμασταν κουρασμένοι, αλλά ταυτόχρονα κατενθουσιασμένοι και η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Βέβαια, είχαμε αρχίσει να πεινάμε. Αμέσως η ξαδέρφη μου, η Χρυσούλα πρότεινε να μας κεράσει για τη γιορτή της. Όταν το ακούσαμε δε φέραμε καμία αντίρρηση. Μόλις τελειώσαμε το φαγητό κάναμε έναν ακόμα μεσημεριανό ύπνο, για να έχουμε περισσότερη ενέργεια το βράδυ.

Την ώρα που ξυπνήσαμε, είχε πλέον βραδιάσει. Είχαμε ξεκουραστεί αρκετά και ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε να μαγειρεύουμε τα πιάτα για το βραδινό χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Εγώ είχα αποφασίσει να ετοιμάσω την τουρκική λαχανοσαλάτα με τον ξάδελφό μου, τον Γιώργο. Κατά τη διάρκεια της μαγειρικής τραγουδούσαμε τις αγαπημένες μας μελωδίες, για να μη μας φανεί τόσο βαρετή διαδικασία.

Μετά από αρκετή ώρα, είχαμε στήσει όλα τα πιάτα. Σε κλάσματα δευτερολέπτου χτύπησε το πρώτο κουδούνι. Ήταν η θεία η Σόνια με την ξαδέλφη μας, τη Νάσια. Λίγα λεπτά αργότερα ήρθαν και οι υπόλοιποι καλεσμένοι. Αφού είπαμε τα νέα μας και καθίσαμε για φαγητό. Όλα τα πιάτα είχαν πολύ ενδιαφέρον και τρώγαμε αργά, για να τα απολαύσουμε. Αφού πέρασε άλλο ένα μισάωρο, κόψαμε την τούρτα στη Χρυσούλα και της ευχηθήκαμε χρόνια πολλά. Από εκείνη τη στιγμή είχε μεγάλη αγωνία να ανοίξει τα δώρα της. Κι έτσι κι έγινε. Όταν τα είδε εντυπωσιάστηκε υπερβολικά. Αμέσως ξεκινήσαμε το τραγούδι, τον χορό και τα ακροβατικά. Στους γονείς μας φάνηκαν τόσο αστεία που γελούσαν ασταμάτητα. Βέβαια, ήθελαν και να μας βαθμολογήσουν, έτσι ώστε να δουν ποιος τα έκανε πιο ωραία. Αυτή η κατάσταση είχε για όλους μας πολύ γέλιο και έτσι συνεχίσαμε το γλέντι μέχρι το ξημέρωμα.

Ήταν μια από τις πιο διασκεδαστικές εμπειρίες της ζωής μου και θα μου μείνει για πάντα αξέχαστη. Ελπίζω να έχω τη δυνατότητα να γιορτάζω τα Χριστούγεννα με αυτόν τον τρόπο και τα επόμενα χρόνια. Εάν πραγματοποιηθεί, θα είμαι συνέχεια χαρούμενη και ευτυχισμένη.

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης