Ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσεις τα παλιά επαγγέλματα; Ο καλύτερος τρόπος είναι να ταξιδέψουμε στον προηγούμενο αιώνα. Και πώς θα το κάνουμε αυτό; Είναι πολύ απλό. Απλά θα κλείσετε τα μάτια σας και θα φανταστείτε ότι είστε στον προηγούμενο αιώνα. Για ανοίξτε τα μάτια σας! Τι βλέπετε; Εγώ βλέπω μια μικρή γειτονιά με χαμηλά ασβεστωμένα σπιτάκια. Απέναντι είναι κι ο κυρ Σωτήρης που έχει το μπακάλικο. Τότε δεν υπήρχαν super market αλλά μπακάλικα. Εκεί ζήταγες ότι θες από τον μπακάλη και σου τα έφερνε ο ίδιος. Τι λέτε να προχωρήσουμε; Εγώ λέω .Λίγα μέτρα πιο πέρα είναι το παραδοσιακό καφενείο της κυρίας Αναστασίας. Θα θέλατε να κάνουμε μια στάση εκεί; Εγώ λέω γιατί χρειάζομαι μία σουμάδα. Κάναμε το διάλειμμά μας τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε. Ααα! Ξέρετε ποιός είναι πιο μπροστά με ένα γαϊδουράκι; Ναι σωστά! Είναι ο κυρ Παύλος ο νερουλάς με την Ήρα την γαϊδουρίτσα του. Όπως καταλάβαμε ο κυρ Παύλος είχε έρθει να προμηθεύσει νερό την κυρία Αναστασία. Ακούτε μια ωραία μουσική; Ξέρετε ποιός είναι; Σωστά! Είναι η κυρία Μαργαρίτα η παγωτατζού. Η κυρία Μαργαρίτα περνούσε καθημερινά απ’όλες τις γειτονιές και έδινε στα παιδάκια, αν ήθελαν ,παγωτό. Είχε ένα ξύλινο ψυγείο που μέσα έβαζε πάγο για να μπορούσαν να διατηρηθούν κρύα τα παγωτά. Αφού κάναμε τη στάση μας για παγωτό τι θα λέγατε να συνεχίσουμε; Γιατί σίγουρα μας περιμένουν πολλά πράγματα να δούμε.Έπειτα είδαμε τον κυρ Σταμάτη τον γαλατά με την γυναίκα του την κυρία Μαρία και τον γιο τους Άγγελο. Αφού τους χαιρετήσαμε τι θα λέγατε να συνεχίσουμε λίγο ακόμα; Βλέπετε ένα παιδάκι καθισμένο στο πεζούλι; Δεν καταλάβατε ποιός είναι; Ο Πετράκης ο λούστρος είναι. Ο Πετράκης καθάριζε τα παπούτσια των άλλων και πληρωνόταν γι’ αυτό. Τα δικά μου παπούτσια είναι λίγο βρώμικα. Τα δικά σας;Τι θα λέγατε να μας τα καθαρίσει ο Πετράκης; Ωραία, εμπρός πάμε! Λέω να μου καθαρίσει πρώτη τα παπούτσια. Σας πειράζει; Όπως έδωσα το πόδι μου στον Πέτρο … Γύρισα . Γιατί είδαμε τον κυρ Χαράλαμπο τον λατερνατζή. Μαγευτήκατε από την μελωδία; Εγώ ναι! Ο κυρ Χαράλαμπος ήταν έτοιμος να φύγει αλλά τότε σκέφτηκα… Τι θα λέγατε να του δώσουμε λίγα λεφτά για το παίξιμό του; Ωραία εμπρός πάμε. Αφού λοιπόν του δώσαμε τα λεφτά μας και ο Πέτρος μας καθάρισε όλων τα παπούτσια, είπαμε να συνεχίσουμε. Αφού προχωρήσαμε λίγο άκουσα κάποιον να μας φωνάζει εσείς το ακούτε; Αφού γυρίσαμε τα κεφάλια μας είδαμε την πανέμορφη γειτόνισσα την κυρία Σταυρούλα να μας φωνάζει. Ήθελε να μας πει ένα γειά . Η κυρία Σταυρούλα είναι η γυναίκα του κυρ Σπύρου του βαρελά. Εγώ προσωπικά θαυμάζω πολύ το επάγγελμά του. Εσάς σας αρέσει το επάγγελμα του βαρελά; Η κυρία Σταυρούλα μας είπε ότι ο βαρελάς φτιάχνει ξύλινα βαρέλια. Το ξύλο που χρησιμοποιούσε ήταν από καστανιά ή δρύης. Μας είπε επίσης ότι κόβουν το ξύλο σε λεπτές σανίδες ( που τις έλεγαν δούγες). Αυτές τις έκοβαν για να πάρουν τη σωστή κλίση. Οι δούγες στερεώνονταν με τα στεφάνια και στο τέλος τοποθετούσαν τους δύο επίπεδους πυθμένες. Μας είπε , επίσης, ότι σημαντικά εργαλεία των βαρελάδων είναι τα τρυπάνια, τα πριόνια, τα καβουροσκέρπανα και οι πένσες.
Αφού ευχαριστήσαμε την κυρία Σταυρούλα, τι θα λέγατε να συνεχίσουμε; Έπειτα είδαμε τον κυρ Βαγγέλη τον τσαγκάρη με την γυναίκα του την κυρία Στάμω στο τσαγκαράδικο. Εγώ τους άφησα ένα ζευγάρι παπούτσια για επιδιόρθωση. Έπειτα περπατήσαμε 1χ.μ. έξω από την πόλη (το ξέρω περπατήσαμε πολύ) είδαμε τον κυρ Λεωνίδα τον πεταλωτή. Ο κυρ Λεωνίδας έβαζε πέταλα στα πόδια του αλόγου. Τα πέταλα ήταν σαν παπούτσια του αλόγου που του τα έβαζαν με καρφιά αλλά το άλογο δεν πονούσε. Μετά από τόσο περπάτημα κουράστηκα . Εσείς; Εμένα όλα αυτά μου θυμίζουν τις παλιές ιστορίες της γιαγιάς μου. Εσάς;
(Τάξη Δ-Έρτσου Καλ.)