Δέσποινα Βελλιανίτη (Γ” Λυκείου)
Φέτος, για πρώτη φορά, λειτούργησε στο Σχολείο μας μια καλλιτεχνική ομάδα. Η αφίσα κυκλοφόρησε στον χώρο του Σχολείου το φθινόπωρο, καλώντας μαθητές και μαθήτριες με διάφορα ταλέντα και ενδιαφέροντα να δηλώσουν συμμετοχή. Χωρίς πολλή σκέψη έτρεξα να συμπληρώσω το όνομά μου σε διάφορες κατηγορίες. Αδημονούσα να ξεκινήσουμε… Ανυπομονούσα να μάθω τι θα κάναμε…
Ήλθε η μέρα της συνάντησης της Ομάδας Καλλιτεχνικής Έκφρασης. Ήταν Σάββατο απόγευμα και ο καιρός είχε κρυώσει. Η υπεύθυνη εκπαιδευτικός μάς περίμενε στην πόρτα, κρατώντας μια τσάντα γεμάτη όνειρα! Δεν αργήσαμε να συγκεντρωθούμε. Είκοσι έξι μαθητές και μαθήτριες πλημμυρίσαμε το Σχολείο με γέλια και φωνές. Η καθηγήτρια μάς ανακοίνωσε τα σχέδιά μας. Με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι επρόκειτο να υλοποιήσουμε τρεις δράσεις, ώστε να ικανοποιηθούν τα ενδιαφέροντα όλων των παιδιών. Έτσι, θα δημιουργούσαμε Audiobooks, προκειμένου να τα προσφέρουμε στο Σωματείο ατόμων με προβλήματα όρασης, θα «παίζαμε» Θέατρο για το Ραδιόφωνο και θα γυρίζαμε μια ταινία.
Έτσι και έγινε. Η διαδρομή ήταν μεγάλη. Κάθε Σάββατο απόγευμα συγκεντρωνόμασταν στο Σχολείο. Όλοι μαζί ήλθαμε πιο κοντά ακόμα και με την υπεύθυνη εκπαιδευτικό. Γελάσαμε πολύ, τραγουδήσαμε, ονειρευτήκαμε, συνδεθήκαμε. Για τις ανάγκες κάθε δράσης αναπτύξαμε δεξιότητες που άλλοι είχαμε και άλλοι αποκτήσαμε. Ουσιαστικά, μας δόθηκε ο χώρος να μπορέσουμε να εκφραστούμε και να αναλάβουμε ρόλους και αρμοδιότητες. Η εκπαιδευτικός μάς οργάνωνε, μάς καθοδηγούσε και μάς εμψύχωνε. Μας εμπιστεύτηκε και αυτό άρεσε σε όλους, καθώς το αποτέλεσμα είναι δικό μας.
Οι δράσεις μάς έμαθαν την προσφορά και τον εθελοντισμό. Χρησιμοποιήσαμε την τεχνολογία, για να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις. Χαρήκαμε και συγκινηθήκαμε την ημέρα που παραδώσαμε τα Audiobooks στην Αναστασία Γαρνάβου, εκπρόσωπο του Σωματείου ατόμων με προβλήματα όρασης: διάβαση ζωής. Νιώσαμε περηφάνια, όταν μεταδόθηκε το έργο του Κωνσταντίνου Θεοτόκη «Η τιμή και το χρήμα» από τη συχνότητα της ΕΡΤ Κέρκυρας ως Θέατρο στο Ραδιόφωνο. Στα γυρίσματα της ταινίας με τίτλο «Κωνσταντίνος Θεοτόκης: θύματα και θύτες» γίναμε σκηνοθέτες, ηθοποιοί, ενδυματολόγοι, μακιγιέζ… Ο ενθουσιασμός μας ήταν μεγάλος.
Χάρη στην Ομάδα Καλλιτεχνικής Έκφρασης αποκτήσαμε αυτοπεποίθηση, καλλιεργήσαμε τη φαντασία μας, ονειρευτήκαμε και εκφράσαμε τις καλλιτεχνικές μας ανησυχίες. Τώρα που όλα ολοκληρώθηκαν και παρουσιάστηκαν στο κοινό, αναρωτιέμαι ποια θα είναι τα σχέδια της Ομάδας για την επόμενη χρονιά…!
