Το μυθιστόρημα τοποθετείται χρονικά στην περίοδο Β’
Παγκοσμίου Πολέμου. Κεντρικός ήρωας είναι ο Πέτρος,
ένα αγόρι εννιά ετών, που ζει μαζί με τους γονείς του,
τον παππού του και την αδελφή του, την Αντιγόνη. Η
ιστορία ξεκινά την παραμονή της κήρυξης του
ελληνοϊταλικού πολέμου. Ο Πέτρος, ξυπνά λυπημένος
που πέθανε το τριζόνι του και θέλει να το κρύψει σε
ένα δοκάρι. Δεν προλαβαίνει όμως. Ξυπνά από τις
σειρήνες του πολέμου. Η ζωή του ανατρέπεται. Το
σχολείο κλείνει, ο θείος του φεύγει για το μέτωπο, η
μητέρα του μετρά τα τρόφιμα. Η οικογένεια
αγωνίζεται να επιβιώσει. Ο Πέτρος ζει τις πρώτες νίκες
των Ελλήνων στο αλβανικό μέτωπο, την είσοδο των
Γερμανών στην Αθήνα, την Κατοχή και την πείνα. Ο
καλύτερός του φίλος, ο Σωτήρης, μπαίνει στην
Αντίσταση. Θα τον ακολουθήσει και ο Πέτρος. Με τους
συντρόφους του διαδηλώνει, γράφει συνθήματα στους
τοίχους, ανδρώνεται. Μαθαίνει με τον πιο σκληρό
τρόπο το πώς η πείνα αλλοιώνει τον άνθρωπο, το πώς
ο πόλεμος αλλοιώνει τις συνειδήσεις. Μαθαίνει να
αγωνίζεται για τα πιστεύω του, νικώντας τους φόβους
του. Η συγγραφέας παρασύρει τον αναγνώστη της σε
έναν αλησμόνητο περίπατο, στο πλάι του Πέτρου,
γεμάτο από περιπέτειες και έντονες εναλλαγές συναισθημάτων.
