Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΜΕΣΟΥ ΜΑΘΗΤΗ,ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ, της Άννας Ρείση

ΜΑΘΗΤΗς

της Άννας Ρείση

Γεια, είμαι η Άννα, όπως η Μαρία, η Κατερίνα, η Εύα, ο Νίκος, ο Μανώλης και τέλος πάντων όπως όλοι όσοι πηγαίνουν λύκειο αλλά ταυτόχρονα περνάνε και την εφηβεία τους. Ακριβώς: διπλό το κακό(!)
Ξυπνάμε στις 7.30 και ξεχνάμε να σηκωθούμε, οπότε πατάμε «αναβολή»  στο ξυπνητήρι και σηκωνόμαστε 8 παρά 5. Με την γκρίνια της μαμάς δεν προλαβαίνουμε ούτε να πλυθούμε οπότε καταλήγει το στόμα μας να μυρίζει ύπνο και να μην πλησιάζουμε ο ένας τον άλλον.
Μπαίνουμε πάντα τελευταίοι μέσα στην τάξη και τελικά μας κοιτάνε όλοι όσο παρακαλάμε τον καθηγητή ή την καθηγήτρια να μας επιτρέψει να μπούμε αφού έχει τόσο κρύο που αναγκαζόμαστε να παρακολουθήσουμε βιολογία την πρώτη ώρα(!)Αφού μπαίνουμε  -με απουσία- όπως πάντα αρχίζουμε να μετράμε τις ώρες για να πάμε σπίτια μας. «Άλλες 2 ώρες»  «Τι; Σοβαρά τώρα;»  Αλλά τελικά όσο και να κοιμόμαστε όλη μέρα και η μόνη παρηγοριά μας είναι τα διαλείμματα, όπως ο φυλακισμένος περιμένει το επισκεπτήριο για να πάρει ελπίδες, τότε κατά έναν μαγικό τρόπο ξυπνάμε και αρχίζουμε να τρέχουμε πάνω-κάτω σαν υστερικά που θέλουν τουαλέτα. Καθηγητές, κάτι κάνετε λάθος!
Μπαίνουμε στο σπίτι, κοιτάμε το πρόγραμμα:»3-4 Μαθηματικά, 5-6 Αρχαία,6-7 Έκθεση,7-9 Αγγλικά,9-10 Χημεία». Δεν χρειάζεται αρκετή ώρα για να αρχίσουμε να τρέχουμε σε όλο το σπίτι και να ψάχνουμε βιβλία και τετράδια. Να υπογραμμίσω επίσης πως η μαμά και ο μπαμπάς δουλεύουν οπότε το σπιτικό φαγητό το ξεχνάμε.
-2 σως απ’όλα χωρίς κρεμμύδι
-Έφτασε!
-Α! Και μια μικρή coca-cola
Μέχρι να ετοιμαστεί το μεσημεριανό λοιπόν κάνουμε πως διαβάζουμε για το διαγώνισμα της Ιστορίας που είναι σε 3 μέρες ενώ παράλληλα προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε όλα τα γεωμετρικά όργανα για το μάθημα. Πληρώνουμε τον ντελιβερά, τρώμε τα σουβλάκια όσο πιο γρήγορα μπορούμε λες και κάνουμε συναγωνισμό με τον φανταστικό μας φίλο. «2.45, φτου! Δεν θα προλάβω!Να βάλω παπούτσια,να μην ξεχάσω το μπουφάν,τη σάκα και τα γυαλιά μυωπίας»  και ενώ τα λεπτά κυλάνε σαν νερό εμείς ψάχνουμε τα γυαλιά και ας τα φοράμε. Περπατάμε τόσο γρήγορα που τελικά σκάμε και μετανιώνουμε που πήραμε μπουφάν.Το πρώτο μάθημα ήταν εντάξει, έχουμε ένα κενό μιας ώρας και παίρνουμε τηλέφωνο την μαμά η οποία έχει σχολάσει πλέον και μας παίρνει με το αμάξι. Επιτέλους πάμε τουαλέτα και αποβάλλουμε τα σουβλάκια, αλλάζουμε τα βιβλία στην τσάντα, διαβάζουμε για το πολύ 20 λεπτά και κάνουμε ασκήσεις στη Βιολογία ή στα Αρχαία Γενικής και έπειτα πάλι τρέξιμο.
Τα Αρχαία παλεύονται, η Έκθεση λίγο, τα Αγγλικά καθόλου, ε και στην Χημεία ζητάμε ενέσεις ο ένας απ” τον άλλον για να βαρέσουμε.
Πάμε σπίτι, ανοίγουμε ψυγείο, τίποτα το ενδιαφέρον. Ανοίγουμε την κατσαρόλα, κάτι αρχίζει και βρωμάει όταν ξαφνικά ακούμε τη φωνή της μαμάς: «Μπάμιες έκανα, είναι Τετάρτη σήμερα»-Ναι μαμά, το κατάλαβα.
Ανάβουμε το θερμοσίφωνο και μέχρι να ζεσταθεί το νερό διαβάζουμε για όλα τα φροντιστήρια που έχουμε αύριο. Κάνουμε μπάνιο αφού είναι ήδη 11.30 το βράδυ και το διάβασμα συνεχίζεται μέχρι τελικής πτώσεως. Εν τέλει καταλήγουμε να κοιμόμαστε ξημερώματα και πολλές φορές με την μούρη μέσα στο βιβλίο και πάμε πάλι από την αρχή…

Υ.Γ.: Μην νομίζετε πως η ζωή ενός μέσου έφηβου μαθητή είναι απλή. Υπάρχουν τόσες υποχρεώσεις που πρέπει να βγάλει εις πέρας όσο αυτές ενός μέσου ενήλικα που δουλεύει και έχει το δικό του νοικοκυριό. Δέχεται τόση πίεση από το εξεταστικό σύστημα του  «νέου λυκείου»  που είναι άξιο απορίας το πώς δεν έχει εκραγεί ακόμα και όσο για σας που λέτε πως ένας μαθητής περνά ζωή και κότα χωρίς πολλές έννοιες, επιτρέψτε μου να γελάσω δυνατά και να σας πω πως κάνετε τρομερό λάθος!

6 σχόλια στο Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΜΕΣΟΥ ΜΑΘΗΤΗ,ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ, της Άννας Ρείση

  1. Ο/Η λουλης13 λέει:

    αγαπητη μου αννουλα πολυ ωραιο αρθρο… Συνεχισε ετσι
    ΦΙΛΙΑ ΑΠΟ ΜΥΚΟΝΟ!!! :* :*

  2. Ο/Η euaggelia λέει:

    mprabo Anna! polu kalh douleia sunexise etsi <3

  3. Ο/Η annareissi λέει:

    Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας!!

  4. Ο/Η annareissi λέει:

    Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά!!

  5. Ο/Η Έλσα λέει:

    Δύσκολη η ζωή ενός μαθητή κακά τα ψέματα!

Σχολιάστε

Top