Στη σχολική ζωή, ήταν, ειναι και θα είναι μια πρακτική που τους περισσότερους μαθητές τους φοβίζει η τουλάχιστον τους αγχώνει. Φυσικά όμως, υπάρχουν και εξαιρέσεις μαθητών, οι οποίοι προτιμούν να έχουν μια αξιολόγηση των επιδόσεων τους, ώστε να βλέπουν το επίπεδο τους ή να ενθαρρύνονται και να προσπαθούν για το καλύτερο. Άρα, διαπιστώνουμε πως υπάρχει μια διχογνωμία για το αν η αξιολόγηση στη σχολική ζωή επηρεάζει θετικά ή αρνητικά τους μαθητές. Γι” αυτό το λόγο, θα έπρεπε να εφαρμοστεί κάποια μέθοδος αξιολόγησης, η οποία θα ικανοποιεί όλα τα επίπεδα μαθητών χωρις να φαίνεται πως γίνονται διακρίσεις.

Αρχικά, απο τη μεριά των καθηγητών, πρεπει να λαμβάνεται υπ” όψη μια ολοκληρωμένη εικόνα για τον μαθητή, η οποία θα περιέχει στοιχεία τις προσωπικότητας του και την προσπάθεια που καταβάλει, όμως και τη συμπεριφορά του στο σχολείο. Πολλές φορές, τυχαίνει κάποιοι μαθητές να έχουν ενα χαμηλό γενικό βαθμό εξαιτίας ίσως μιας «άτυχης» στιγμής, όπως για παράδειγμα να μην έγραψε καλά σε ενα διαγώνισμα. Παράλληλα, οι εκπαιδευτικοι οφείλουν να λειτουργούν αξιόπιστα απέναντι στο έργο τους, παρέχοντας ίσες ευκαιρίες και βοήθεια σε όλους τους διδασκόμενους. Ίσως, με μια πιο παιδαγωγική αντιλήψη ώστε να συνεκτιμούν τυχόν προβλήματα, όπως το περιβάλλον του μαθητή τους.

Επιπλέον, ένας συχνός λόγος που πολλοί μαθητές βρίσκουν την αξιολόγηση στη σχολική ζωή άδικη, ειναι γιατί πιστεύουν πως πολλές φορές οι καθηγητές τρέφουν επιδεικτικά συμπάθεια απέναντι σε μερικούς μαθητές. Αυτο μπορεί να συμβαίνει στην πραγματικότητα, όπως και σίγουρα συμβαίνει, όμως ο καθηγητής πρέπει να λειτουργεί με αντικειμενικότητα και να μην χρησιμοποιεί την βαθμολογία ως μέσο επίδειξης προτίμησης σε ενα άτομο ή αντίθετα ως δυσαρέσκεια.

Ακόμα, αναγκαία είναι η ορθή κατάρτιση των εκπαιδευτικών, ώστε να εκτελούν σωστά και δίκαια το έργο που τους έχει δωθεί. Κάθε άνθρωπος έχει μια μοναδική προσωπικότητα, ενα διαφορετικό τροπο να λειτουργεί. Παραδείγματος χάρη, κάποιος μαθητής μπορεί να παρουσιάζει μαθησιακές δυσκολίες. Χρέος των διδασκόντων ειναι να κατανοήσουν αυτο το άτομο και να σεβαστούν τις οποίες αδυναμίες. Ωστόσο, καθημερινή πρέπει να ειναι η επιδίωξη της ποιοτικής αναβάθμισης του μαθήματος. Η αναγνώριση της σχέσης ανάμεσα σε καθηγητή και μαθητή συμβάλλει σε μια δίκαιη αξιολόγηση. Ειναι γνωστό, πως όταν ένας εκπαιδευτικός καταφέρει να κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμηση απο τους μαθητές του, τότε σίγουρα και εκείνοι θα εργάζονται καλύτερα.

Τέλος, η σωστή αξιολόγηση πρέπει να κρίνει τον μαθητή βάση της συνολικής προσωπικότητας της προσπάθειας του. Να ειναι αντικειμενική και ειλικρινης. Να μην προσθέτονται «ετικέτες» στους μαθητές, οι οποίες επηρεάζουν την κρίση των καθηγητών. Σε αυτή την προσπάθεια τους να λειτουργούν ορθά, πρέπει ταυτόχρονα να διαπιστώσουν και εκείνοι και οι μαθητές, πως το σχολείο ειναι χώρος διδασκαλίας και αγωγής και όχι αποκλειστικά εξετάσεις και βαθμολογία.