Η 6η Μαρτίου, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Σχολικού Εκφοβισμού. Το bullying, όπως αλλιώς λέγεται, αποτελεί ένα σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο χρήζει άμεσης αντιμετώπισης και προσοχής.
Ο εκφοβισμός περιλαμβάνει 3 βασικά είδη κακοποίησης: συναισθηματική, λεκτική, σωματική, όμως υπάρχουν και άλλες συνηθισμένες μορφές bullying που μπορούμε δυστυχώς να συναντήσουμε. Θα αναφερθούν επτά συνηθισμένες μορφές και είδη εκφοβισμού.
- Σωματικός Εκφοβισμός: Περιλαμβάνει σωματική βία και απειλές κατά του θύματος. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει σπρωξίματα, χτυπήματα, και άλλες σωματικές επιθέσεις.
- Λεκτικός Εκφοβισμός: Αφορά υβριστικά λόγια, απειλές και προσβολές προς το θύμα. Μπορεί να περιλαμβάνει ειρωνεία και παρατσούκλια.
- Εκφοβισμός με Εκβιασμό: Περιλαμβάνει την απόσπαση χρημάτων ή προσωπικών αντικειμένων, με απειλές και εξαναγκασμό σε αντικοινωνικές πράξεις.
- Έμμεσος ή Κοινωνικός Εκφοβισμός: Αφορά την κοινωνική απομόνωση, την αγνόηση, και τη διάδοση φήμων και ψευδών πληροφοριών.
- Ηλεκτρονικός Εκφοβισμός: Περιλαμβάνει απειλητικά μηνύματα και υβριστικό υλικό που διακινούνται μέσω του διαδικτύου και των κοινωνικών δικτύων.
- Ρατσιστικός Εκφοβισμός: Περιλαμβάνει αρνητικά σχόλια λόγω καταγωγής, κοινωνικής τάξης, ή διαφορετικότητας.
- Σεξουαλικός Εκφοβισμός: Περιλαμβάνει ανήθικες χειρονομίες, σχόλια και επιθέσεις με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Πώς μπορεί να αναγνωριστεί ένα παιδί θύμα σχολικού εκφοβισμού;
Αρχικά, ένα σημαντικό πρώτο σημάδι είναι η αποστροφή του παιδιού από το σχολείο, η μειωμένη ακαδημαϊκή επίδοση και η αποφυγή συζητήσεων σχετικών με αυτό. Άλλο σημάδι είναι οι πιθανές μελανιές, γρατσουνιές, σκισμένα ρούχα, και οποιοδήποτε σημάδι που μπορεί να προδώσει το σωματικό bullying. Βασικό σημάδι είναι η αλλαγή στο συναισθηματικό τομέα του παιδιού. Το θύμα αρχίζει να εκδηλώνει αρνητικά συναισθήματα όπως θλίψη, άγχος και/ή εκρήξεις θυμού.
Για την πρόληψη και αντιμετώπιση σχολικού εκφοβισμού, οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να ενημερώνουν τα παιδιά για τον σχολικό εκφοβισμό, να είναι κοντά τους, να τα ενθαρρύνουν, να μιλούν για όσα τους προβληματίζουν. Οι γονείς θα πρέπει να είναι διαθέσιμοι για τα παιδιά και να δημιουργούν κλίμα εμπιστοσύνης ώστε τα παιδιά να βρουν το θάρρος να μοιραστούν τις εμπειρίες τους μαζί τους. Τέλος, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να μεταφέρουν στο παιδί αξίες όπως ο σεβασμός, η αποδοχή, η αλληλεγγύη και να δρουν ως πρότυπα μίμησης ώστε το παιδί τους να συμπεριφέρεται στα άλλα παιδιά σύμφωνα με αυτές τις αξίες.
Δήμητρα Κωλέτσιου Β2
