Η 24η Ιανουαρίου έχει κηρυχθεί ως Διεθνής Ημέρα Εκπαίδευσης. Με την αφορμή αυτή, τα συνεργαζόμενα στο Διασχολικό μας Πρόγραμμα συναντήθηκαν διαδικτυακά σε έναν διάλογο με προτάσεις για τη βελτίωση των συνθηκών εκπαίδευσης και περιέγραψαν το όραμά τους για το σχολείο που επιθυμούν στο μέλλον. Το 2ο Γυμνάσιο εκπροσωπήθηκε από τη Συντακτική ομάδα της Γ΄ Τάξης (Αζρά Ντουρμούς, Βασιλική Μούρτζινου, Νικόλαο Γκλέτσο, Ελπίδα Κουρκουρά, Παναγιώτα Νικητίδου, Ζωή Κιουτσούκη, Μαρία Γούναρη, Αναστασία Μποντρότσου, Αναστασία Παπαντή) και τη φιλόλογό τους Ευθυμία Καραπούλη.
Επιλέχθηκαν πέντε βασικά θέματα, που με σειρά προτεραιότητας επισημάνθηκαν από όλους ως απαραίτητα:
Α. Κτίρια και Υποδομές
Β. Ωράριο και Πρόγραμμα μαθημάτων
Γ. Τρόπος και Μέθοδοι Διδασκαλίας
Δ. Αξιολόγηση Μαθητών
Ε. Σχέσεις Μαθητών-Καθηγητών
Στην αρχή της συζήτησης όλοι απηύθυναν χαιρετισμούς γνωριμίας, αφού ήταν η πρώτη φορά που οι αντιπροσωπείες των μαθητών συναντιούνταν, έστω και εξ αποστάσεως. Στη συνέχεια παρουσίαζε η καθεμιά την πόλη, το σχολείο και το ηλεκτρονικό περιοδικό της. Μετά, με τη σειρά που είχε οριστεί, παρουσίαζε η καθεμιά τις απόψεις της για τα 5 πέντε βασικά θέματα. Παρατηρήθηκε ταύτιση απόψεων, πράγμα που δείχνει την κοινότητα των συνθηκών που αντιμετωπίζουμε στα σχολεία μας και την κοινή επιθυμία για αλλαγές. Το Σχολείο μας μιλούσε 2ο κατά σειρά. Στο τέλος, συμφώνησαν όλοι να επαναλάβουν τη δράση και με άλλα θέματα διαλόγου και ευχήθηκαν να πραγματοποιήσουν φυσική συνάντηση στη Θεσσαλονίκη, μια που είναι η έδρα του 1ου Γυμνασίου Κορδελιού, το οποίο αποτελεί τον οικοδεσπότη και συντονιστή της δημοσιογραφικής μας δράσης.
Στη συνέχεια παρουσιάζουμε τη συμμετοχή και τις θέσεις μας, όπως κατατέθηκαν στη συζήτηση.
Λίγα λόγια για το Σχολείο μας
Το 2ο Γυμνάσιο Κομοτηνής, που είναι ένα από τα παλαιότερα της πόλης μας. Η ιστορία του ξεκινά επισήμως το 1939. Είναι διάδοχο σχολείο του Γυμνασίου Θηλέων Κομοτηνής, που λειτούργησε για πρώτη φορά τότε αυτόνομα, και καλύπτει τις ανάγκες της παλαιότερης χριστιανικής συνοικίας της πόλης, αυτής του Αγίου Γεωργίου. Το σχολείο μας έχει περίπου 340 μαθητές, χριστιανούς και μουσουλμάνους, κάποιους παλιννοστούντες και κάποιους που προέρχονται από βαλκανικές χώρες και πρώην σοβιετικές δημοκρατίες.
Λίγα λόγια για το Περιοδικό μας
Το ονομάσαμε «Ο Κόσμος μας», γιατί θέλαμε να δείξουμε ότι τα ενδιαφέροντα και οι απόψεις μας έχουν μεγάλος εύρος. Για τη σύνταξη του περιοδικού συνεργάζονται 32 μαθητές και από τις 3 τάξεις. Τα θέματα που καλύπτουμε, όπως μπορείτε να δείτε, αν μας διαβάσετε, καλύπτουν τις σχολικές δράσεις, τα επίκαιρα κάθε μήνα, τις εκδηλώσεις που συμβαίνουν στην πόλη μας και θέματα που ενδιαφέρουν τους εφήβους της ηλικίας μας.
Ως μαθητές, που βιώνουμε οι ίδιοι καθημερινά τη σχολική πραγματικότητα, επιθυμούμε να γίνουν κάποιες αλλαγές για να τη βελτιώσουμε. Βέβαια, δεν έχουμε μεγάλη πείρα, αλλά θα καταθέσουμε τις προτάσεις με βάση την εμπειρία μας των 3 χρόνων στο Γυμνάσιο.
1.Η γνώμη μας για το κτιριακό και τις υποδομές
Ως προς το 1ο ζητούμενο άξονα, νομίζουμε ότι για να είναι αποτελεσματική η εκπαιδευτική διαδικασία, πρέπει να ενισχυθούν οι υποδομές και ως προς το κτίριο που στεγάζει το σχολείο και ως προς τεχνολογικό του εξοπλισμό.
Το δικό μας σχολείο – είμαστε τυχεροί – διαθέτει σχετικά νέο και καλά συντηρημένο κτίριο με δικό του γυμναστήριο στην αυλή και επαρκείς αθλητικές εγκαταστάσεις.
Όμως χρειαζόμαστε εργαστήρια: εργαστήριο φυσικοχημείας και καλλιτεχνικών για τα μαθήματά μας, έναν κοινόχρηστο χώρο για δραστηριότητες-αναψυχή-εστίαση-συνάντηση στα διαλείμματα και στις ώρες που περνούμε σε κακοκαιρίες ή όταν κάνουμε εξωσχολικά προγράμματα. Θα ήταν χρήσιμος επίσης ένας χώρος που να χρησιμεύει ως βεστιάριο για τα πράγματά μας.
Χρειαζόμαστε σύγχρονους Η/Υ, ειδικά επειδή το σχολείο μας εκπονεί προγράμματα ρομποτικής. Ακόμη, θα θέλαμε τη βιβλιοθήκη μας περισσότερο εμπλουτισμένη και με αναγνωστήριο, για να μπορούμε να μελετούμε σε αυτήν.
Επίσης είναι σημαντικό για ένα σχολείο να έχει ευρύχωρη αυλή, με ελεύθερους χώρους και παγκάκια, ώστε να κινούνται ή να ξεκουράζονται όσοι μαθητές δεν αθλούνται. Καλό θα ήταν επίσης να είναι δεντροφυτεμένη για σκίαση το καλοκαίρι και για λόγους αισθητικούς. Το δικό μας σχολείο ευτυχώς μας ικανοποιεί αρκετά ως προς το τελευταίο. Έχει παράδοση σε περιβαλλοντικά προγράμματα και δεντροφυτεύσεις και διαθέτει και ένα κιόσκι για τον ήλιο. Όμως τα σχολεία στις μεγάλες πόλεις πάσχουν από έλλειψη χώρου.
Τέλος, τα σχολεία πρέπει να έχουν προβλέψει μέσα διευκόλυνσης για ΑΜΕΑ. Το δικό μας, βεβαίως, έχει ράμπα και ασανσέρ, αλλά δεν είναι έτσι όλα τα σχολεία.
Με τις υποδομές αυτές, το σχολείο θα κρατά τους μαθητές στο χώρο του, θα καλύπτει ουσιαστικά τις πνευματικές και ψυχικές τους ανάγκες και θα γίνει ο δεύτερος άξονας, μετά την οικογένεια, γύρω από τον οποίο θα περιστρέφεται η καθημερινή τους ζωή.
2.Η γνώμη μας για το ωράριο και το ωρολόγιο πρόγραμμα
Ως προς το ωράριο και το ωρολόγιο πρόγραμμα προτείνουμε σοβαρές αλλαγές τόσο ως προς το ωρολόγιο πρόγραμμα όσο και ως προς το πρόγραμμα σπουδών.
Ζητούμε το σχολείο να μας προσφέρει αυτάρκεια γνώσεων και επαρκή διδασκαλία, ώστε μετά την επιστροφή στο σπίτι, ο χρόνος που μας απομένει να είναι ελεύθερος. Το σχολείο να καλύπτει γνωστικά και τα υπόλοιπα αντικείμενα που χρειαζόμαστε για την εκπαίδευσή μας, ώστε να μη μας χρειάζονται απογευματινά φροντιστήρια, που καταναλώνουν πολύτιμο χρήμα και χρόνο από τη ζωή μας και μας γεμίζουν με άγχος να τα προλάβουμε.
Θα θέλαμε επίσης εκτός από τα υποχρεωτικά για όλους μαθήματα, να υπάρχουν και επιλεγόμενα, ανάλογα με τις κλίσεις και τις ανάγκες του καθενός, ώστε να χαιρόμαστε τη φοίτηση στο σχολείο και τη σχολική ζωή. Έτσι, και οι γνώσεις μας θα είναι ουσιαστικές και θα υπάρχει χρόνος στη διάθεσή μας για ξεκούραση και εκτόνωση και το Σχολείο θα γίνει πιο αγαπητό στους μαθητές.
Νομίζουμε επίσης ότι η διάρκεια των διαλειμμάτων δεν είναι αρκετή, ώστε να προλάβουμε το κυλικείο, τη χρήση της τουαλέτας, μια μικρή ανάπαυλα. Η παράταση αυτή προϋποθέτει βεβαίως αναδιάταξη του ωρολογίου προγράμματος, πράγμα που πρέπει να μελετήσει και να επιλύσουν οι υπεύθυνοι του Υπουργείου.
Θεωρούμε επίσης ότι ο διαθέσιμος χρόνος για ΣΕΠ στο μάθημα των Εργαστηρίων Δραστηριοτήτων δεν είναι αρκετός, ώστε να καλύψει τις ανάγκες μας για ενημέρωση. Χρειαζόμαστε πιο συστηματικό μάθημα, με ερωτηματολόγια και προσκλήσεις ειδικών για την Γ’ Τάξη.
3.Η γνώμη μας για τον τρόπο διδασκαλίας
Νομίζουμε ότι και ο τρόπος διδασκαλίας χρειάζεται αλλαγές για αρκετά μαθήματα. Έχουμε δοκιμάσει τη μέθοδο εργασίας σε ομάδες που χρησιμοποιεί η φυσικός της τάξης μας και κρίνοντας από αυτήν, νομίζουμε ότι η συνεργασία σε ομάδες ή βιωματική μέθοδος, όταν μόνοι μας ανακαλύπτουμε και συνθέτουμε τις γνώσεις μας με έρευνα στο διαδίκτυο, κάνει το μάθημα πιο ενδιαφέρον. Βεβαίως θα χρειαζόταν ίσως να μεγαλώσει η διδακτική ώρα, για να προλαβαίνουμε.
Επίσης βρίσκουμε πολύ χρήσιμα τα φύλλα εργασίας και την οργάνωση των μαθημάτων με σημειώσεις. Γίνεται πιο εύκολο να συγκρατούμε και να απομνημονεύουμε όσα μαθαίνουμε και μας βοηθούν να αξιολογούμε ποια είναι πιο σημαντικά και ποια λιγότερο.
Ακόμη, θεωρούμε ότι τα βιβλία μας δεν είναι πολύ βοηθητικά και κατανοητά για εμάς και η ύλη τους συχνά δεν καλύπτεται, γιατί δεν ολοκληρώνεται μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς. Την επόμενη δε συνεχίζουμε κι έτσι κάποια κεφάλαια δεν τα διδασκόμαστε ποτέ. Για παράδειγμα τα τελευταία κεφάλαια της Ιστορίας. Το ίδιο μας συνέβη και στο Δημοτικό. Κάποια κεφάλαια δεν τα συνεχίσαμε στο Γυμνάσιο κι έτσι δεν τα μάθαμε ποτέ ούτε φτάσαμε στη σύγχρονη εποχή. Για αυτό χρειάζεται συνολικός σχεδιασμός των 3 βαθμίδων της εκπαίδευσης, ώστε το έργο της καθεμιάς να συνεχίζεται, να συμπληρώνεται και να ολοκληρώνεται στην άλλη.
4.Η γνώμη μας για την αξιολόγηση
Θα σας μιλήσω για την αξιολόγηση. Αποτελεί βεβαίως μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Όμως βρίσκουμε πολλά και εξαντλητικά τα τόσα διαγωνίσματα και τα τεστ, ειδικά όταν πέφτουν όλα μαζί στο τέλος του τετραμήνου. Μας καταπιέζουν ψυχικά, μας γεμίζουν άγχος, μας κουράζουν και σωματικά. Κι όταν το α΄ τετράμηνο τελειώσει, αρχίζει το β΄ και πάλι από την αρχή.
Νομίζουμε ότι μπορούν να βρεθούν κι άλλοι τρόποι αξιολόγησης, ανάλογα βέβαια με τα μαθήματα και με το αν εξετάζονται με εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς. Μπορούν για τα άλλα να γίνονται εργασίες ατομικές ή ομαδικές σε ορισμένες προθεσμίες ή προφορικές συζητήσεις ή προφορικές εξετάσεις.
Πάντως και οι τελικές εξετάσεις μας γεμίζουν με άγχος, οπότε όλη τη χρονιά μικρές είναι οι περίοδοι ξενοιασιάς. Για αυτό πρέπει να γίνει ναι ριζική αλλαγή στον τρόπο αξιολόγησης.
5.Η γνώμη μας για τις σχέσεις καθηγητών – μαθητών
Θεωρούμε ότι και πιο αποτελεσματικό γίνεται το μάθημα και πιο ουσιαστικός ο παιδαγωγικός ρόλος του Σχολείου, όταν οι σχέσεις μεταξύ των μαθητών με τους καθηγητές τους είναι οικείες, στηρίζονται στην κατανόηση και στον σεβασμό. Καλό θα ήταν να διοργανώνονται εκπαιδευτικές επισκέψεις και εκδρομές, να εκπονούνται προγράμματα εξωσχολικών δραστηριοτήτων, ώστε να ξεφεύγουμε από την τυπική εκπαιδευτική διαδικασία εντός της τάξης και να έχουμε ευκαιρίες συνάντησης και προσέγγισης μεταξύ μας. Έτσι οι σχέσεις μας θα γίνουν πιο φιλικές.
Θα βοηθούσε επίσης αν οι καθηγητές μας ήταν μόνιμοι στο σχολείο και όχι διερχόμενοι, που έχουν ωράριο σε πολλά σχολεία, γιατί δεν είναι σε θέση να μας γνωρίζουν και να μας θυμούνται. Τι κοντινές σχέσεις να αναπτυχθούν με τέτοιες συνθήκες;
Το ίδιο συμβαίνει και όταν διορίζονται αναπληρωτές πολύ αργότερα από την έναρξη των μαθημάτων. Σε κάποια τμήματα του σχολείου μας για παράδειγμα, μόλις τώρα στο τέλος Ιανουαρίου, ήρθαν φιλόλογος, μαθηματικός, καθηγητής καλλιτεχνικών και ειδικής αγωγής. Δεν είναι μόνο σοβαρό πρόβλημα ως προς την κάλυψη ης ύλης αλλά και ως προς την προσέγγιση μεταξύ των δύο πλευρών και στο παιδαγωγικό έργο των καθηγητών.
Ζητούμε λοιπόν να έχουμε όλους τους καθηγητές στην ώρα τους και με πλήρες πρόγραμμα στο σχολείο μας.
Ελπίζουμε ότι συνεισφέραμε στο διάλογο για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και ότι οι προτάσεις μας αυτές θα εισακουστούν από όσους σχεδιάζουν τα εκπαιδευτικά πράγματα.
Συντονίστριες : Ζωή Παπαχαραλάμπους , Ευθυμία Καραπούλη
