«Ανέμελες αναμνήσεις του Γυμνασίου»
Τελειώνουμε σε λίγες μέρες και το γυμνάσιο εμείς, τα παιδιά του 2008. Τι εμπειρία και αυτή! Είμαι σίγουρη ότι όλοι φεύγουμε από το γυμνάσιο αλλαγμένοι. Αυτό το άρθρο δεν το γράφω με συγκεκριμένο σκοπό. Απλώς θέλω να μοιραστώ λίγες από τις σκέψεις μου μαζί σας.
Το γυμνάσιο σε αλλάζει. Ήρθα σε αυτό το σχολείο με ελάχιστους φίλους και με μεγάλη περιέργεια για τα επόμενα βήματα. Το γυμνάσιο όμως σε βοηθά να ωριμάσεις, να μάθεις καλύτερα τον εαυτό σου και να δεις τον κόσμο από μια άλλη οπτική.
Μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια απέκτησα πολλές εμπειρίες. Στην Α΄ γυμνασίου γνώρισα κάποια άτομα με τα οποία είχαμε ελάχιστο χρόνο να δεθούμε, διότι δυστυχώς γρήγορα έκλεισαν τα σχολεία λόγω του κορωνοϊού. Το webex είχε τα θετικά του αλλά και τα αρνητικά του. Ναι, ήταν πιο χαλαρό και το διασκεδάζαμε αλλά μείναμε με αρκετά μαθησιακά κενά… Αξέχαστες θα μου μείνουν οι πολύωρες κλήσεις που έκανα με τις φίλες μου.
Στην Β΄ γυμνασίου γνωριστήκαμε καλύτερα με όλα τα παιδιά. Τότε ήταν που αντιλήφθηκα ότι το Γυμνάσιο θέλει διάβασμα. Οι εκδρομές που πήγαμε ήταν ελάχιστες λόγω κορωνοϊού αλλά θα θυμάμαι για πάντα εκείνη τη μονο-ήμερη στην Αρχαία Κόρινθο-Λουτράκι. Τι μέρα και εκείνη! Εκείνη τη χρονιά ήταν η πρώτη φορά που διοργανώσαμε σχολικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Πολύ ενδιαφέρον. Από αυτή τη χρονιά αξέχαστη θα μου μείνει η δασκάλα της μουσικής και το γέλιο που ρίχναμε στις απογευματινές μας βόλτες με την τότε παρέα μου.
Στη Γ΄ γυμνασίου γύρισα στο σχολείο το Σεπτέμβριο με τελείως διαφορετικά δεδομένα. Δεν μπορώ να πω, πήγαμε αρκετές εκδρομές. Η καλύτερη απ” όλες όμως ήταν η πολυήμερη της Μυτιλήνης. Μια εκδρομή μέσω της οποίας γνώρισα πολλά και καινούρια πρόσωπα, έμαθα αρκετές πληροφορίες για την πόλη της Μυτιλήνης και την ιστορία της και ήρθα και πιο κοντά με τους καθηγητές μου. Γελάσαμε, κουραστήκαμε αλλά στο τέλος άξιζαν όλα. Δεν θα ξεχάσω επίσης την ευκαιρία που μου δόθηκε να συμμετέχω σε αυτόν τον όμιλο αρθρογράφησης. Κάθε Τρίτη στο μάθημα κάναμε τόσο ουσιώδεις συζητήσεις, ασχέτως του ποσό κουρασμένοι ήμασταν. Ήταν ένα μέσο με το οποίο μπόρεσα να εκφράσω τις ιδέες μου και τις σκέψεις μου, καλυτερεύοντας επίσης και το γραπτό μου λόγο.
Το γυμνάσιο σου δίνει την ευκαιρία να διαμορφώσεις καλύτερα τον χαρακτήρα σου, να ωριμάσεις, να δοκιμάσεις νέα πράγματα και να βγεις από αυτό το «κουτί» της παιδικότητας. Σου δίνεται η ευκαιρία να λάβεις καινούριες ευθύνες και να αποδείξεις ότι είσαι αντάξιος προς αυτές. Σε αυτά τα 3 χρόνια ωριμάσαμε ,γελάσαμε, στεναχωρηθήκαμε, βγήκαμε εκτός εαυτού και βιώσαμε συναισθήματα που μέχρι τότε δεν εκτιμούσαμε .Εγώ φεύγω από το γυμνάσιο κρατώντας μόνο τις καλές αναμνήσεις και γεμάτη εμπειρίες που δεν πίστευα ποτέ πως θα ζήσω.
Όλγα Σαμαρά <3
Ταυτίζομαι με τις απόψεις που έχουν τεθεί στο κείμενο καθώς έχω και εγώ τις ίδιες περίπου εμπειρίες. Χαίρομαι που συμπεριλάβατε αυτό το άρθρο στην τελευταία έκδοση σας γιατί επαναφέρει αναμνήσεις του γυμνασίου.