Ξεκινώντας την εκδρομή προς το Ηραίο, ήταν λες και βρισκόμασταν σε disco, από τη δυνατή μουσικής στο λεωφορείο και τις φωνές. Επιτέλους φτάσαμε και η εκκωφαντική μουσική τελείωσε.
Συναντήσαμε τον ξεναγό ο οποίος μας εξήγησε τι θα δούμε και τι θα κάνουμε. Ο συμπαθητικός ξεναγός μάς πήγε κάτω στο λιμανάκι, όπου είδαμε τα αρχαία αξιοθέατα. Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν ο βωμός που τιμούσαν τη θεά Ήρα. Στη συνέχεια ανεβήκαμε για να φάμε το δεκατιανό μας. Ήταν πάρα πολύ «υγιεινά» τα φαγητά μας … σοκολάτες, πατατάκια…
Mετά κατευθυνθήκαμε προς το Φάρο. Αχ! τα ποδαράκια μου, πεζοπορία με σορτσάκι, κίνδυνος για τραυματισμούς. Δόξα σοι ο Θεός ανεβήκαμε. H θέα ήταν υπέροχη. Aφού ξαποστάσαμε για λίγο, ήρθε η ώρα να κατέβουμε. Ξανά κίνδυνος για τραυματισμό. Kαι έγινε! Είδαμε τον Κυριάκο να πέφτει στην προσπάθειά του να πάρει το βραβείο του “αγριοκάτσικου”, αλλά τελικά νικητής στέφθηκε, από τον κύριο Θανάση, ο Γιάννης. Δεν σας κρύβω ότι έχω κι εγώ μικροτραυματισμούς. Αλλά όλα πήγαν καλά…
Θανάσης (Ε2, 4ο Δ.Σ.)
