Η εποχή μας έχει σημαδευτεί από τους ταχείς ρυθμούς ανάπτυξης και εξέλιξης. Η ανθρωπότητα διαρκώς εξελίσσεται. Ταυτόχρονα, οι πηγές πληροφόρησης έχουν πολλαπλασιαστεί, καθιστώντας την ενημέρωσή μας κάτι το πολύ απλό και άμεσο. Όμως, δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι πάντα και τόσο ευχάριστα. Η υπερπληροφόρηση συμβαδίζει πλέον με την παραπληροφόρηση, καθώς αναρίθμητοι είναι οι λόγοι που τη συντηρούν, προκαλώντας αρκετές άσχημες καταστάσεις – τις περισσότερες φορές – στη ζωή μας.
Η παραπληροφόρηση εξυπηρετεί πλέον ποικίλες ανάγκες των ανθρώπων και μάλιστα τις ανάγκες διάφορων παραγόντων και φορέων τους. Αποτελεί το πιο ισχυρό όπλο στα χέρια τους που μέσω αυτής υπόσχονται, τάζουν και δημιουργούν αρκετά συχνά ένα στρατό πειθήνιων οπαδών. Πόσο εύκολο είναι να εξαπλωθούν παραπληροφορήσεις! Ο τύπος άλλωστε ποτέ δεν υπήρξε αντικειμενικός .Πάντα εξυπηρετούσε συμφέροντα, πάντα προωθούσε ιδέες. Πολλοί όμως ισχυροί του παρελθόντος και του παρόντος, ανεδείχθησαν μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και της παραπληροφόρησης, που μόνο αυτά ξέρουν να την υπηρετούν όσο γίνεται καλύτερα.
Δεν ευθύνονται όμως πάντα οι άλλοι. Μερίδιο ευθύνης έχει και ο πολίτης. Μάλιστα, όταν δεν τιμά τον χαρακτηρισμό του ως πολίτη και αποδέχεται την παραπληροφόρηση. Βέβαια, για όλες αυτές τις καταστάσεις ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το γεγονός ότι απουσιάζει παντελώς η κριτική σκέψη. Ο νους του καθενός μας ίσως δεν είναι έτοιμο υψώσει ασπίδες προστασίας απέναντι στην προπαγάνδα και τον λαϊκισμό. Ίσως και η εκπαίδευση έχει ρόλο σε αυτή την πραγματικότητα που τείνει να διαμορφώνεται, καθώς δεν προετοιμάζει τον αυριανό ακαδημαϊκό πολίτη να την αντιμετωπίσει.
Πολλοί λόγοι, λοιπόν, συντηρούν το συγκεκριμένο φαινόμενο, παγιώνοντάς το στις σύγχρονες κοινωνίες. Οι συνέπειές του είναι εξίσου πολλές και εκτείνονται σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας.
