Η ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ, του Βασίλη Μουστή, Β2

Paul klee, Red Ballon, 1922

 

 

Στη γιορτή και στη χαρά θέλω να ΄μαι δίπλα σου,

κοντά στο φως και τα χρώματα τ΄ουρανού σου.

Ν΄ακούω τον ήρεμο ήχο που έχει το κύμα σου,

να κατοικώ στο φωτεινότερο κάστρο του μυαλού σου.

 

Θέλω να περνάμε μαζί τα δύσκολα και τα εύκολα

κι αυτά τα άγνωστα που το αύριο μας δίνει.

Σε εκτάσεις πολύχρωμες τα όνειρά σου ν΄άπλωνα

να ΄παιρναν αυτό το άρωμα που η βροχή αφήνει.

 

Στο πάντα και στο τίποτα θέλω να ΄μαστε μαζί,

να ζούμε με θάρρος όσα η ζωή μας θέλει.

Στο φως και στο σκοτάδι που στις μέρες κατοικεί”

καλά να περνάμε τι κι αν ο κόσμος δεν θέλει.