Σίγουρα γοητευόμαστε από την αρμονία μιας εικόνας όπου κυριαρχεί η τάξη και η καθαριότητα. Όμως, το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε καθημερινά χαρακτηρίζεται για την αταξία και την έλλειψη σεβασμού μας απέναντι στο οτιδήποτε περικλείει: από τους δρόμους έως τα φανάρια, από τα σπίτια μας έως τα δημόσια κτίρια. Λόγoς γίνεται, λοιπόν, για την παράνομη ρίψη απορριμμάτων στο έδαφος καθώς και για τα γκράφιτι-μουντζούρες, που «κοσμούν» τα περισσότερα οικήματα όχι μόνο στην πόλη μας αλλά σε όλη τη χώρα.
Πόσες φορές συναντήσατε κάποιο σύνθημα ή κάποιο άλλο μήνυμα γραμμένο στην ιδιοκτησία κάποιου συνανθρώπου μας; Πόσες φορές κλωτσήσατε στο πέρασμά σας κάποιο περιτύλιγμα από σοκολάτα ή κάποιο τενεκεδάκι, ακόμα και αποτσίγαρο; Ή πόσο συχνά προσπαθείτε να αποφεύγετε περιττώματα κατοικίδιων στο πεζοδρόμιο; Σας βεβαιώνω πως αυτό το γεγονός μου προξενεί απερίγραπτη αγανάκτηση, η οποία αγγίζει τα όρια της οργής.
Ας αναλογιστούμε αρχικά τις επιπτώσεις που επιφέρει αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο στο περιβάλλον μας. Με τη συσσώρευση περιττωμάτων και φαγητών στο έδαφος ενδέχεται να αναπαραχθούν μικρόβια, τα οποία πιθανόν να οδηγήσουν σε μόλυνση. Ακόμα, απορρίμματα όλων των ειδών αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας μας, καθώς με την έλευση τουριστών διαδίδεται η ιδέα ότι είμαστε αδιάφοροι για την ανάδειξη της ομορφιάς της χώρας μας και της πόλης μας και επέρχεται αυτόματα η υποβάθμιση του τόπου μας. Το χειρότερο; Οι τουρίστες ενθαρρύνονται να μιμηθούν αυτές τις ενέργειες.
Προφανώς τα αξιοθέατά μας υπερτερούν σε σχέση με τα σκουπίδια, όμως αυτό δεν με εμποδίζει από το να θεωρώ ότι όσοι διαιωνίζουν αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση έχουν ελλειμματική παιδεία. Με τη σειρά του το γεγονός αυτό μας απομακρύνει από τον σεβασμό προς οτιδήποτε κοινόχρηστο, όπως ένα πάρκο, τους δρόμους μας κ.λπ. Πού οδεύουμε λοιπόν; Στην παρακμή του τόπου μας, της χώρας μας, λόγω τεμπελιάς (;) μας να ρίξουμε τα απορρίμματά μας στο σωστό μέρος. Ακόμα, πώς είναι δυνατόν να μην θλιβόμαστε με τη ρύπανση της φυσικής ομορφιάς που μας περιβάλει όπως, για παράδειγμα, στο κάστρο και όπου υπάρχει πράσινο; Πώς θα μπορούσαμε να μην δυσαρεστηθούμε από μια εικόνα πλήρως αντιαισθητική, που προσβάλλει πρώτα απ’ όλα εμάς, αλλά και από την αχαριστία μας προς το φυσικό περιβάλλον μας; Γιατί να θέλουμε να ζούμε συμβιβασμένοι με το «σχεδόν» ή το «δεν βαριέσαι, έτσι είναι», όταν μπορούμε να απολαύσουμε τη ζωή μας σε ένα καθαρότερο και πιο προσιτό περιβάλλον, με όλη την ομορφιά που το χαρακτηρίζει;
Δεν είναι όμως μόνο τα σκουπίδια το πρόβλημα. Τα γκράφιτι που προανέφερα δεν θεωρούνται λιγότερο άσχημα. Μιλώντας όχι μόνο για καταπάτηση ιδιωτικής περιουσίας αλλά για βανδαλισμό, πρέπει να αναφέρουμε ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ να λερώνεις ξένους τοίχους προφασιζόμενος/η τα συναισθήματά σου για την «Νατάσα» ή τον «Αλέξανδρο». Ακόμα, δεν δικαιολογεί το φαινόμενο αυτό η λατρεία για κάποια ποδοσφαιρική ομάδα. Πόσο συχνά το βλέμμα μας πέφτει σε υβριστικά σχόλια για κάποια αντίπαλη ομάδα ή στο όνομα κάποιου «θρύλου» του ποδοσφαίρου; Σε καμία περίπτωση δεν αναφερόμαστε στα γκράφιτι που επιτρέπονται από τον δήμο για τη διακόσμηση κάποιου κτιρίου αλλά στα παράνομα. Αυτά που γίνονται σε ξένους τοίχους. Τοίχους, που αντί να διατηρούνται με το χρώμα τους, μπογιατίζονται από απαξιωτικά και άσεμνα συνθήματα, που αναγκαζόμαστε να βλέπουμε. Γραμμένα στα δικά μας σπίτια! Ζωγραφισμένα στις δικές μας πυλωτές! Πώς να μην αγανακτήσει κανείς σκεπτόμενος πως η έλλειψη σεβασμού διοχετεύεται σε τέτοιες ενέργειες, που προσβάλλουν τις περιουσία μας; Πώς να μην προβληματιζόμαστε από αυτή τη κατάσταση που μαστίζει όλες τις γειτονιές; Που μαρτυρά αδιαφορία για τον κόπο των άλλων;
Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, τη σοβαρότητα της κατάστασης καθώς, εμβαθύνοντας στα αίτιά της, προσεγγίζουμε τους γενεσιουργούς παράγοντες άλλων κοινωνικών παθογενειών, όπως την έλλειψη παιδείας, που οδηγεί σε νοσηρές καταστάσεις. Τα θέματα που εξετάσαμε αποκαλύπτουν την εξασθένηση των ηθικών αξιών που θα μας απέτρεπαν από τέτοιες ενέργειες. Και αποτελεί αναγκαιότητα να ανησυχήσουμε για την έκβαση όλων αυτών που αναλύσαμε. Ας μην μακρηγορούμε. Μόνο ας σκεφτούμε…
Μαρία – Σοφία Καρανίκα
