Μια ακόμη όμορφη εκδήλωση πραγματοποίησε το 4ο Γυμνάσιο Κορίνθου την Τετάρτη 24/04/24, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου. Στο πλαίσιο των δράσεων της Δανειστικής Βιβλιοθήκης του σχολείου μας και των προγραμμάτων «Μελοποιημένη ποίηση» και «Θεραπευτική Γραφή: ένα βιωματικό εργαστήριο», μια ομάδα μαθητών και μαθητριών, με τη συνοδεία των υπεύθυνων καθηγητών, Παναγιώτας Λιακοπούλου, Βιργινίας Παπατρέχα και Κώστα Ρουμπέκα, είχε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει συνέντευξη με τον σπουδαίο Κορίνθιο δάσκαλο, συγγραφέα και Πρόεδρο της Εταιρείας Κορινθίων Συγγραφέων, Γιάννη Μπάρτζη. Οι μαθητές μας συνομίλησαν με τον κ. Μπάρτζη για θέματα που αφορούσαν τη συγγραφή, τη συνύφανση της μυθοπλασίας με την ιστορία, την έρευνα, το μυθιστόρημα και τον μαγικό κόσμο του βιβλίου. Η συζήτηση υπήρξε ιδιαίτερα εποικοδομητική και ενδιαφέρουσα, με τους μαθητές στον ρόλο του δημοσιογράφου να υποβάλλουν τις ερωτήσεις τους, και τον κ. Μπάρτζη να απαντά με χαρά και ενθουσιασμό σε όλες τους τις απορίες. Ο κ. Μπάρτζης, όντας πάνω από όλα δάσκαλος, όπως ο ίδιος δήλωσε, κατάφερε να μαγνητίσει τους μαθητές και να περάσει ουσιαστικά μηνύματα. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε «Κλείστε τις οθόνες και πάρτε ένα βιβλίο!». Η εκδήλωσή μας έκλεισε με τον πιο «επίκαιρο» και δημιουργικό τρόπο, καθώς ο συγγραφέας μάς διάβασε ένα δικό του Πασχαλινό Διήγημα και, με αυτόν τον τρόπο, μας μετέφερε τις ευχές του για Καλή Ανάσταση!
Ακολουθούν αποσπάσματα από την ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε ο συγγραφέας στους μαθητές μας.
Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, τα κριτήρια επιτυχίας ενός ιστορικού μυθιστορήματος;
Να πετύχεις τον συγκλονισμό, να μαγνητίσεις τον αναγνώστη, να αγκιστρώνεται εκεί και να μη φεύγει.
Για εσάς, ποια κριτήρια θα πρέπει να πληροί ένα μυθιστόρημα, που απευθύνεται σε παιδιά και νέους;
Στο παρελθόν δεν αναγνώριζαν την παιδική λογοτεχνία, αλλά δεν είναι έτσι… Όταν απευθύνεσαι σε παιδιά, δε μπορείς να γράψεις πράγματα, όπως για μεγάλους, π.χ. στους μεγάλους μπορεί να συναντήσουμε λεξιλόγιο οξύ ή βλάσφημο… Αντίθετα στην παιδική λογοτεχνία πρέπει να σεβαστείς την ψυχή του παιδιού και τις προσλαμβάνουσες, για να μπορέσει να το καταλάβει. Οφείλεις να βοηθήσεις τα παιδιά να βρουν σωστό δρόμο, όχι να τα ωθήσεις στην καταστροφή…
Στο βιογραφικό σας σημείωμα αναφέρεται ότι υπηρετήσατε στην εκπαίδευση για πολλά χρόνια και από πολλές θέσεις. Νιώθετε περισσότερο εκπαιδευτικός ή λογοτέχνης;
Εκπαιδευτικός είμαι, ήμουν και θα είμαι. Είμαι δάσκαλος, η ζωή του δασκάλου γέμισε τη ζωή μου. Αυτή είναι η ταυτότητά μου.
Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο λογοτέχνη, που προσπαθεί να κάνει τώρα τα πρώτα του βήματα;
Πρώτα και κύρια να διαβάσει! Και ως Πρόεδρος της Εταιρείας Κορινθίων Συγγραφέων, βλέπω ανθρώπους που δηλώνουν ποιητές και συγγραφείς, που δεν έχουν διαβάσει οι ίδιοι για τον εαυτό τους, να μπορέσουν να πλουτίσουν τις ιδέες τους και την εκφραστικότητά τους. Δεύτερον, να ξαναδιαβάζουν το έργο τους και από τις 100 σελίδες για παράδειγμα να κρατούν τις 20…
Η συγγραφή ενός ιστορικού έργου ή μιας μελέτης προϋποθέτει τη διεξαγωγή έρευνας. Πόσο δύσκολη και εκτεταμένη είναι η έρευνα αυτή;
Η έρευνα είναι κουραστική, αλλά σου δίνει τη χαρά της ανακάλυψης!
Πρέπει να αποφύγεις αναχρονισμούς, να μάθεις για τη ζωή τους. Πρέπει να διαβάσεις όχι μόνο για τα ιστορικά γεγονότα, αλλά και για το πλαίσιο της ζωής τους. Είναι επίπονο, αλλά έχει ομορφιά! Η έρευνα είναι μαγική, κάποιοι από εσάς θα έρθει η ώρα να βρεθείτε μπροστά στην επιστημονική έρευνα…
Τι είναι εκείνο που σας ωθεί να γράφετε;
Η διάθεση επικοινωνίας. Πολλά που θέλω να πω, αλλά τα γράφω, για να επικοινωνήσω διάφορα πράγματα.
Συμπεριλαμβάνετε στα βιβλία σας φωτογραφικό ή εικονογραφικό υλικό; Θεωρείτε ότι είναι σημαντικό για τον αναγνώστη;
Μόνο τα παιδικά μου βιβλία έχουν εικόνες, γιατί θεωρώ ότι για τα παιδιά οι εικόνες είναι βοηθητικές της φαντασίας. Όλα τα υπόλοιπα βιβλία μου δεν έχουν εικόνες, γιατί προτιμώ να δουλεύει η φαντασία του αναγνώστη, να πλάθεις εσύ τον ήρωα, όπως τον φαντάζεσαι, καθώς διαβάζεις το βιβλίο. Η εικόνα δεσμεύει τη φαντασία.
Και ένα μεγάλο ερώτημα για το τέλος. Πιστεύετε ότι ο συγγραφέας γεννιέται ή γίνεται;
Ο συγγραφέας, παιδιά, δε γεννιέται. Όποιος σας το πει αυτό, μην τον πιστέψετε. Ο συγγραφέας γίνεται! Όλα γίνονται με κόπο, θέλει δουλειά και προσπάθεια και όλα γίνονται.
