26/02/2924
Το συναίσθημα του πρωινού ξυπνήματος είμαι σίγουρη ότι δεν ενθουσιάζει ιδιαίτερα κανένα μαθητή όμως όταν πρόκειται για μια πολυήμερη εκδρομή αλλάζουν τα πράγματα. Η συνάντηση μας έλαβε χώρα στις εφτά το πρωί έξω από το σχολείο μας και αφού αποχαιρετήσαμε τους γονείς μας, φορτώσαμε τα πράγματα μας και επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο. Οι καθηγητές μας σιγουρευτήκανε πως έχουμε μαζευτεί όλοι και ενώ είχε αρχίσει να ξημερώνει το λεωφορείο ξεκίνησε και η ανυπομονησία μας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τεράστια. Μετά από ένα πολύωρο ταξίδι και εννοείται κάποιες στάσεις για ξεκούραση γύρω στις 3 το μεσημέρι νιώσαμε αρκετά Αθηναίοι καθώς οι ταμπέλες στον δρόμο μας μας επιβεβαιώναν πως κοντεύουμε να φτάσουμε. Η πρωτη μας στάση το Αττικό Πάρκο, και μπορώ να πω πως σίγουρα όλοι μείναμε με ανοιχτό το στόμα, τα είδη των ζώων που μπορούσαμε να δούμε και να αλληλεπιδράσουμε μαζί τους ήτανε εκατοντάδες, όλοι μείναμε πολύ ενθουσιασμένοι αν και ο καιρός δε μας έκανε τη χάρη καθώς με το που πατήσαμε το πόδι μας στην πρωτεύουσα ανοίξαν οι ουρανοί και ζήσαμε μια ανεπανάληπτη εμπειρία με μια δυνατή βροχή. Η κούραση μας αλλά ίσως και η απογοήτευση λόγω του καιρού ήταν εμφανής, μπήκαμε στο λεωφορείο και κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο μας γύρω στις έξι παρά το απόγευμα, ευτυχώς η εξυπηρέτηση μας ήτανε σχετικά άμεση και αφού μας δόθηκαν τα δωμάτια οι παρέες χωρίστηκαν σε καθένα από αυτά για λίγη ξεκούραση μέχρι το βραδινό φαγητό. Αφού αλλάξαμε, στεγνώσαμε και ξεκουραστήκαμε λιγάκι στις εφτάμιση το απόγευμα κατεβήκαμε στον πρώτο ημιόροφο για το πρώτο γεύμα μας στο ξενοδοχείο, το βραδινό. Το φαγητό φάνηκε να είναι ικανοποιητικά καλό όπως συνέχισε να είναι και τις επόμενες ημέρες. Τέλος αφού ετοιμαστήκαμε κατευθυνθήκαμε προς την ταβέρνα ”στου Κορρέ” για την πρώτη μας βραδινή έξοδο, ύστερα από αρκετό χόρο, τραγούδι, μία τούρτα γενεθλίων και αφού κάναμε αισθητή την παρουσία μας ήρθε η ώρα να αποχωρήσουμε για το ξενοδοχείο και να ξεκουραστούμε γιατί μας περίμενε μία γεμάτη μέρα.
27/02/2024
Και ποιος θα το περίμενε ότι έτσι απλά θα ξυπνούσαμε και θα βρισκόμασταν στην Αθήνα; Η προηγούμενη μέρα κύλισε πολύ όμορφα και όλοι ήμασταν έτοιμοι για καινούριες εμπειρίες και γνώσεις. Η μέρα μας ξεκίνησε αρκετά νωρίς το πρωί καθώς στις εννιάμιση έπρεπε να συναντηθούμε κάτω για να φύγουμε, γύρω στις δέκα παρά ξεκίνησε το λεωφορείο κατευθύνοντας μας προς το μουσείο της Ακρόπολης το οποίο ήταν το πρώτο αξιοθέατο που είδαμε. Συντονιστήκαμε αρκετά γρήγορα και αφού φορέσαμε τα ακουστικά για να ακούμε την ξενάγηση χωριστήκαμε σε δύο γκρουπ και ξεκινήσαμε. Προσωπικά η ξενάγηση στο μουσείο μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα καθώς βρίσκω πραγματικά αξιοθαύμαστο τον Αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και τον τρόπο που λειτουργούσε τότε κοινωνία. Φτάνοντας στον πάνω όροφο είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε τον Παρθενώνα από τα μεγάλα παράθυρα του μουσείου όπως και την υπόλοιπη Αθήνα. Έπειτα αφού βγάλαμε μία ομαδική φωτογραφία έξω από το μουσείο περπατήσαμε έως το Μοναστηράκι όπου κάναμε μία μικρή στάση για ξεκούραση και φαγητό περιμένοντας το επόμενο ραντεβού μας που ήταν στη Βουλή. Περάσαμε την Ερμού και την πλατεία Συντάγματος και ξαφνικά βρεθήκαμε έξω από το κτίριο της Βουλής, ακολούθησε μία παρόμοια διαδικασία καθώς και πάλι χωριστήκαμε σε δύο μικρές ομάδες και αφού περάσαμε έναν έλεγχο επισκεφτήκαμε το κτίριο. Αφού βρεθήκαμε στην αίθουσα όπου γίνονται οι συνεδριάσεις, η κοπέλα που είχε αναλάβει την ξενάγηση μας, μας έδωσε πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες και έπειτα καταφθάσαμε στην άλλη επισκέψιμη αίθουσα. Όσο το άλλο γκρουπ βρισκόταν στην αντίστοιχη ξενάγηση εμείς επισκεφτήκαμε τον εθνικό κήπο όπου εκεί περιμένοντας τους είχαμε την ευκαιρία να ξεκουραστούμε και να δούμε πολύ πράσινο. Μέχρι το επόμενο μας ραντεβού αξιοποιήσαμε τον ελεύθερο μας χρόνο σε βόλτες και ψώνια στο Μοναστηράκι και στην Ερμού έως την ώρα που συναντηθήκαμε και πάλι όλοι μαζί για να κατευθυνθούμε προς το μουσείο ψευδαισθήσεων της Αθήνας. Η επίσκεψη μας στο μουσείο ήτανε κάτι τελείως διαφορετικό που δεν είχαμε ξανά την ευκαιρία να ζήσουμε. Η εμπειρία αυτή ήτανε κάτι πολύ ιδιαίτερο καθώς μας έκανε να προσπαθήσουμε να ψάξουμε και να αναρωτηθούμε για τον τρόπο που γίνονται όλα αυτά τα οποία βλέπουμε. Φεύγοντας από το μουσείο επιστρέψαμε και πάλι στο ξενοδοχείο όπου εκεί είχαμε χρόνο να ξεκουραστούμε και να ετοιμαστούμε μέχρι την βραδινή μας έξοδο η οποία πραγματοποιήθηκε στο ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Το ίδρυμα φάνηκε σε όλους πολύεντυπωσιακό καθώς ανεβαίνοντας στο υψηλότερο σημείο με το γυάλινο ασανσέρ είχαμε την ευκαιρία να δούμε την θέα της Αθήνας, να παρατηρήσουμε με τηλεσκόπιο αλλά κι εννοείται μπορούσαμε να περιηγηθούμε και να περάσουμε ευχάριστα το χρόνο μας στις εγκαταστάσεις του. Κάπου εκεί ήρθε η ώρα η μέρα μας να κλείσει και να μαζέψουμε ύπνο γιατί η ημέρα του γυρισμού προβλεπόταν κουραστική.
28/02/2024
Τελικά αποδείχτηκε πως όταν περνάς όμορφα ο χρόνος κυλάει πολύ γρήγορα, κάτι τέτοιο συνέβη και στην περίπτωση μας καθώς η τρίτη και τελευταία μέρα της τριήμερης εκδρομής μας είχε ήδη ξεκινήσει, το πρωί μετά το πρωινό στο ξενοδοχείο ετοιμάσαμε τις βαλίτσες και συναντηθήκαμε όλοι στην είσοδο του ξενοδοχείου. Αφού φορτώσαμε τα πράγματα μας και αποχαιρετήσαμε το ξενοδοχείο, επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο και ξεκινήσαμε το δρόμο προς το Μαρούσι, όπου θα επισκεπτόμασταν το εμπορικό κέντρο Τhe Μall. Έπειτα από αρκετά ψώνια, φαγητό και χαλάρωση ήρθε η ώρα να μπούμε στο λεωφορείο και να ξεκινήσουμε την επιστροφή πίσω προς Κοζάνη. Το ταξίδι μας και πάλι πολύωρο και η κούραση αναπόφευκτη όπως και ήταν λογικό. Η επιστροφή κύλησε ευχάριστα και έπειτα από κάποιες στάσεις γύρω στις δέκα το βράδυ φτάσαμε πίσω στην Κοζάνη, γεμάτοι με αναμνήσεις που θα μας συντροφεύουν μια ζωή.
Ακολουθεί ένα υπέροχο βίντεο – αφιέρωμα στην εκπαιδευτική επίσκεψη που πραγματοποίησε η Γ” Τάξη του σχολείου μας τον Φεβρουάριο στην Αθήνα στα πλαίσια των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων. Το βίντεο επιμελήθηκε με πολλή αγάπη, ευαισθησία και ποιητικότητα η Πέρη Μπούρου Γ3! Είναι μία απολαυστική περιήγηση στην Αθήνα με τα μάτια της Πέρης που νομίζεις ότι σε μεταφέρει σε μία άλλη εποχή και σ” αυτό συντελεί και η μουσική επένδυση του βίντεο! Απολαύστε το, λοιπόν!
«Γεια σας, ήρθα για να σας δείξω ο ίδιος την ”Οδό Ονείρων“, δεν ξεχωρίζει, είναι ένας δρόμος σαν όλους τους άλλους δρόμους της Αθήνας, είναι ας πούμε ο δρόμος που κατοικούν, μικρός, ασήμαντος, λυπημένος, τυραννικός μα και απέραντα ευγενικός. Έχει πολύ χώμα, πολλά παιδιά, πολλές μητέρες, πολλές ελπίδες και πολύ σιωπή, κι όλα σκεπασμένα από ένα τρυφερό μα κι αβάσταχτο ουρανό. Εδώ σ’ αυτό το δρόμο γεννιόνται και πεθαίνουν τα όνειρα τόσων παιδιών, ίσα με τη στιγμή που η αναπνοή τους θα ενωθεί με το ανοιξιάτικο αεράκι του επιταφίου και θα χαθεί, όμως τη νύχτα δεν τους πιάνει ο ύπνος, κι όταν δεν ονειρεύονται τραγουδούν…»
Μάνος Χατζιδάκης, Οδός Ονείρων
video-b71a547a33898965207e255d199a936b-V
Γράφει η Πέρη Μπούρου Γ3
- Κολάζ από την εκδρομή της Γ” Τάξης στην Αθήνα, το οποίο επιμελήθηκε η Ευαγγελία Ζτούπα
