Αθλητισμός είναι η οργανωμένη και μεθοδική προσπάθεια που καταβάλλει ο άνθρωπος, με σκοπό την εξάσκησή του για την κατάκτηση της νίκης σε αγώνες και την επίτευξη επιδόσεων, καθώς παράλληλα καλλιεργεί τις ψυχοπνευματικές του δυνάμεις.
Σε ποιους τομείς βοηθάει ο αθλητισμός;
Τα οφέλη είναι πολλά, τόσο για τη σωματική όσο και την ψυχική υγεία του ανθρώπου.
Πρώτα απ’ όλα στην ψυχική υγεία:
- Αύξηση αυτοπεποίθησης
- Μείωση του άγχους
- Συναισθηματική σταθερότητα
- Βελτίωση διάθεσης
- Περισσότερη ενέργεια
- Βελτίωση μνήμης & συγκέντρωσης
- Κοινωνικοποίηση
Παρ’ όλα αυτά ο αθλητισμός έχει και πολλά οφέλη στην σωματική υγεία
Τα οφέλη του στην σωματική υγεία:
- Αυξάνει τη μυϊκή δύναμη και ευλυγισία
- Προάγει την παραγωγή ισχυρότερων οστών, συνδέσμων και τενόντων
- Μειώνει τις πιθανότητες τραυματισμών
- Βελτιώνει τη στάση του σώματος και την ισορροπία
- Μειώνει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας
- Συμβάλλει στη διατήρηση χαμηλών επιπέδων χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων
- Αυξάνει την αντοχή και τα ενεργειακά επίπεδα
Συμπέρασμα:
Συνεπώς είναι εύκολα κατανοητό ότι ο αθλητισμός έχει πολλαπλά πλεονεκτήματα τα οποία είναι πολύ σημαντικά και στον ψυχικό τομέα αλλά και στην σωματική μας υγεία
Εικόνα από το διαδίκτυο
Τι πρέπει να περιέχει μια σωστή διατροφή ενός αθλητή;
Αρχικά, μια σωστή διατροφή είναι μια ισορροπημένη διατροφή και πρέπει να περιέχει :
- Υδατάνθρακες: το «καύσιμο» του αθλητή
Οι υδατάνθρακες αποτελούν την κύρια πηγή ενέργειας κατά τη διάρκεια μιας φυσικής δραστηριότητας. Η κατανάλωση υδατανθράκων βελτιώνει σημαντικά την απόδοση σε αθλήματα αντοχής (πχ τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων) όπως και σε αθλήματα διαλειμματικής φύσης (πχ ποδόσφαιρο, μπάσκετ κλπ). Πέραν αυτού, η κατανάλωση υδατανθράκων συμβάλλει στην αποκατάσταση από μία προπόνηση ή αγώνα και άρα είναι απαραίτητη ειδικά σε περιόδους κοντινών προπονήσεων. Οι υδατάνθρακες που προσλαμβάνουμε από την διατροφή μας μετατρέπονται σε γλυκογόνο και αποθηκεύονται στους μύες και στο συκώτι. Το γλυκογόνο είναι το κύριο «καύσιμο» του αθλητή και για τον λόγο αυτό είναι απαραίτητο τα αποθέματα γλυκογόνου να είναι μέγιστα πριν τον αγώνα ή την προπόνηση.
- Πρωτεΐνη: το «δομικό υλικό» του αθλητή
Οι πρωτεΐνες είναι, εξίσου, απαραίτητες στον αθλητή, για λόγους ανάπτυξης μυικού ιστού, αποκατάστασης και συντήρησης των κυττάρων του σώματος. Οι ανάγκες των αθλούμενων σε πρωτεΐνη είναι ένα από τα πιο φλέγοντα θέματα στην κοινότητα αυτή, με αρκετές παρανοήσεις. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι οι πρωτεΐνες από ζωικές και φυτικές πηγές έχουν διαφορετικό προφίλ αμινοξέων (τα αμινοξέα είναι τα δομικά συστατικά των πρωτεΐνών), με τις ζωικές πρωτεΐνες να περιέχουν όλα τα «απαραίτητα» αμινοξέα (αμινοξέα που δε μπορεί να συνθέσει το ανθρώπινο σώμα και άρα πρέπει να τα προσλαμβάνει από την τροφή) ενώ οι φυτικές πρωτεΐνες όχι. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι ένας αθλητής που δεν καταναλώνει κρέας θα χρειαστεί να κάνει ιδιαίτερες επιλογές και συνδυασμούς τροφών ώστε να καλύψει τις ανάγκες του σε όλα τα αμινοξέα.
- Λιπαρά
Το διαιτητικό λίπος (αυτό, δηλαδή, που προσλαμβάνουμε μέσω της τροφής, σε αντίθεση με το λίπος που είναι αποθηκευμένο στο σώμα μας) είναι ίσως το λιγότερο δημοφιλές συστατικό των τροφών. Η αλήθεια είναι ότι, όπως όλα τα μακροθρεπτικά συστατικά, είναι σημαντικό για την υγεία μας καθώς μας προσφέρει μια συμπυκνωμένη μορφή ενέργειας ενώ αποτελεί δομικό συστατικό των κυττάρων και είναι απαραίτητο για την κυτταρική επικοινωνία. Στην περίπτωση των αθλητών, το λίπος μπορεί να είναι η πρωταρχική πηγή ενέργειας για μικρής ή μέτριας έντασης φυσική δραστηριότητα, ιδιαίτερα αερόβιας φύσης. Ανάλογα με το προπονητικό επίπεδο του αθλητή αλλάζει και η συμβολή του λίπους στην παραγωγή ενέργειας. Υπάρχουν δύο διακριτές κατηγορίες διαιτητικών λιπαρών (ανάλογα με το είδος των χημικών δεσμών τους): τα κορεσμένα και τα ακόρεστα. Τα δεύτερα από αυτά χωρίζονται περαιτέρω σε μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Σε γενικές γραμμές, είναι προτιμότερο να περιορίζουμε την κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών (καθώς φαίνεται να συσχετίζονται με καρδιαγγειακές παθήσεις) και να αυξάνουμε αντισταθμιστικά την κατανάλωση μονοακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών οξέων.
Πόσο πρέπει να καταναλώνει ο αθλητής;
Σε κάθε περίπτωση, έχει σημασία το είδος των λιπαρών για το οποίο μιλάμε. Σε γενικές γραμμές, προτείνεται ένας αθλητής να καταναλώνει 20-35% των ημερήσιων θερμίδων του από λιπαρά, με το κορεσμένο λίπος να μην ξεπερνά το 10% των συνολικών μας θερμίδων.
Εν κατακλείδι
Για να επιτευχθούν όλα τα σημαντικά οφέλη του αθλητισμού, όπως προαναφέρθηκαν, πρέπει να ακολουθείται και μια σωστή διατροφή που θα περιέχει και τα παραπάνω θρεπτικά συστατικά.
Γράφει ο Παναγιώτης Τριανταφύλλου Β4
https://www.nature.com/scitable/topicpage/fatty-acid-molecules-a-role-in-cell-14231940/
https://eutrofia.gr/our-blog/%e2%80%8bgiati-oi-diaites-me-chamiloys-ydatanth/
