Πριν λίγο καιρό στο μάθημα ΚΠΑ συζητήσαμε για τις προκαταλήψεις. Μάθαμε ότι η διάκριση είναι η άδικη ή προκατειλημμένη μεταχείριση ατόμων και ομάδων με βάση χαρακτηριστικά όπως η φυλή, το φύλο, η ηλικία ή ο σεξουαλικός προσανατολισμός. Αυτή είναι η απλή απάντηση. Αλλά η εξήγηση γιατί συμβαίνει αυτό είναι πιο περίπλοκη. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος βάζει φυσικά τα πράγματα σε κατηγορίες για να δώσει νόημα στον κόσμο. Νιώθει μια σταθερότητα, μια ασφάλεια, όταν κάτι είναι ίδιο με εκείνον. Εξάλλου, όλοι οι οργανισμοί στη φύση, όλα τα ζώα στη φύση είναι σε κοπάδια, ομάδες, αγέλες.
Όμως οι άνθρωποι είμαστε κάτι παραπάνω από απλοϊκά όντα που τσουβαλιαζονται σε ένα μπουλούκι. Έτσι δεν είναι; Καμιά φορά ο εγωισμός μας δε μας αφήνει να δούμε οτι υπάρχει και το διαφορετικό. Στο οποίο δε χρειάζεται να μοιάσουμε ή να έχουμε τις ίδιες απόψεις, αλλά οφείλουμε να το σεβαστούμε και να να είμαστε δίκαιοι απέναντι του όπως και εκείνο προς εμάς. Όλοι μας θέλουμε να μας φέρονται δίκαια και καλά. Οπότε όλοι μας θα πρέπει να φερόμαστε στους άλλους όπως θέλουμε εμείς να μας φέρονται.
Ο Γκόρντον Άλπορτ (γνωστός ψυχολόγος) μετά απο έρευνα κατέληξε ότι τα στάδια της προκατάληψης είναι 5 και συγκεκριμένα. (1) Λεκτική διατύπωση(antilocution), (2) Αποφυγή, (3) Διακρίσεις, (4) Φυσική επίθεση και (5) Εξόντωση
Δυστυχώς στη χώρα μας έχουμε τα τελευταία χρόνια αρκετές περιπτώσεις που φτάνουν το στάδιο 4 στις ηλικίες μας, αλλά και πολλές γυναικοκτονίες δηλαδή στο σταδιο 5.
Επίσης, ο Άλπορτ διατύπωσε και ότι ναι μεν εχουμε προκατάληψη αν καποιος δεν ανήκει στην ιδια ομάδα με εμάς, αλλά έχουμε ενταχθεί σε αυτή την ομάδα επειδή έχουμε κοινά κοινωνικά χαρακτηριστικά και όχι προσωπικά χαρακτηριστικά. Δηλαδή ο καθένας μας είναι μοναδικός. Απλά η κοινωνία μας έχει «επιβάλλει» να είμαστε κάτι. Οπότε ίσως θα έπρεπε να δεχτούμε οτι καθένας μας είναι αλλιώτικος και να συνυπάρχουμε ειρηνικά.
