
O Taemin μένει στη πόλη Μπουσάν της Νότιας Κορέας. Η προφορά του στην Αγγλική γλώσσα δε βοήθησαν πολύ στον διάλογο μας. Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω το επίθετο του, ούτε εκείνος το δικό μου. Όμως ήταν πολύ καταδεχτικός, αν και δεν ήθελε να φωτογραφηθεί μαζί μου. Ανταλλάξαμε πληροφορίες για τα σχολεία μας, τις διακοπές μας, τις δραστηριότητες μας.
Πες μου κάτι για σένα.
Είμαι δεκαπέντε ετών και ζω στη Μπουσάν της Ν. Κορέας μαζί με τη μητέρα μου και τον πατέρα μου. Δεν έχω αδέλφια, ούτε ξαδέλφια. Πηγαίνω στην ένατη τάξη.
Τί εννοείς στην ένατη τάξη;
Εδώ οι τάξεις είναι δώδεκα. Δεν υπάρχει διαχωρισμός όπως στην Ελλάδα σε Δημοτικό, Γυμνάσιο, ή Λύκειο.
Τί ώρα πας σχολείο και τί ώρα φεύγεις; Πόση ώρα είναι το κάθε μάθημα;
Πάω στις 8πμ και σχολάω στις 4μμ. Αλλά φεύγω περίπου 4.20μμ γιατί κάθε μέρα καθαρίζουμε την τάξη μας υποχρεωτικά.
Κάθε μάθημα διαρκεί 50´.
Έχουμε ένα μεγάλο διάλειμμα τις πρωινές ώρες και ένα μεγαλύτερο ( μιας ώρας) στις 1μμ για μεσημεριανό φαγητό.
Πόσες μέρες πας σχολείο;
5
Ποσά παιδιά είστε στη τάξη σου και πως είναι η τάξη σου;
Είμαστε 28 παιδιά , και καθόμαστε στα θρανία ανάλογα με το ύψος. Δεν μπορείς να κάτσεις όπου θέλεις. Οι ψηλοί πίσω και οι κοντότεροι μπροστά. Μας μετράνε στην αρχή της χρονιάς. Επίσης, δεν μπορείς να κάτσεις με ένα φίλο σου. Πρέπει να κάτσεις με ένα άτομο που έχει το ίδιο ύψος με εσένα.
Η τάξη μου έχει παράθυρα που είναι ψηλά και κάτω από το παράθυρο έχει πολύ τοίχο. Δηλαδή δε φτάνεις το παράθυρο εύκολα.
Στην τάξη μου υπάρχουν 12 υπολογιστές.
Επίσης, πριν μπούμε μέσα στο σχολείο βγάζουμε τα παπούτσια μας και φοράμε παντόφλες.
Γενικά τα πράγματα είναι πολύ αυστηρά.
Φοράμε φόρμες (στολές) και έχουμε συνέχεια τεστ.
Το σχολείο που πας είναι δημόσιο;
Ναι
Τί μαθήματα κάνετε;
Διάφορα. Νομίζω 12 μαθήματα. Κάποια είναι υποχρεωτικά και κάποια είναι επιλογής.
Πόση ώρα διαβάζεις για το σχολείο στο σπίτι;
Συνήθως δε διαβάζω ή παρά πολύ λίγο. Δε μας βάζουν πράγματα για το σπίτι. Διαβάζω στο σχολείο. Πηγαίνω όμως χάγκουον για να γίνω καλύτερος μαθητής.
Τί είναι το χαγλουον;
(Δεν είμαι σίγουρος πως το είπε)
Είναι εκεί που πηγαίνουμε μετά το σχολείο και πληρώνουμε. Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις εκεί, κολύμπι, ζωγραφική, αγγλικά, μαθηματικά, ρομποτική, κορεάτικα… Ο,τι θέλεις. Πηγαίνουν και ενήλικες.
(Από ότι κατάλαβα είναι ένα φροντιστήριο για όλες τις δουλειές και για όλους).
Ποτέ έχετε διακοπές;
Τώρα!
Και ποτέ ξανά έχετε;
Το σχολείο εδώ ξεκινάει Μάρτιο. Σταματάμε μέσα Ιουλίου και όλο τον Αύγουστο.
Μετά σταματάμε μέσα Δεκεμβρίου, όλο τον Ιανουαρίου, και ξεκινάμε πάλι τον Φεβρουάριο.
Μετά σταματάμε πάλι 15 Φεβρουαρίου και ξεκινάμε τον Μάρτιο.
( Όλα αυτά μου φάνηκαν πολύ μπερδεμένα και τον παρακάλεσα να μου τα γράψει σε ένα χαρτί…)
Ο Νοτιοκορεάτης «φίλος» μου έπρεπε να φύγει. Έτσι η συνέντευξη μας έληξε απότομα με ένα «bye-bye» και ένα ζεστό χαμόγελο. Νομίζω δεν έμαθε ποτέ το όνομα μου. Το δικό του όμως το είχα σε χαρτάκι… Από ότι κατάλαβα στο σχολείο του όλα είναι πολύ αυστηρά, χωρίς να είναι. Όλα είναι αυστηρά γιατί απλά έτσι λειτουργούν. Κανείς δεν τους επιβάλει να φορούν στολές και όμως το κάνουν. Δε τους πειράζει να βγάζουν τα παπούτσια τους, απλά το κάνουν. Δεν έχουν τίποτα από μαθήματα για το σπίτι, θέλουν όμως να γράφουν πολύ καλά στα τεστ και νιώθουν πολύ πίεση.
Επίσης, μου είπε ότι του χρόνου θα πάει σε ειδικό Λύκειο Ρομποτικής στη Σεούλ! Εκεί κάνουν μόνο ρομποτική! Δε ξέρω πιο σύστημα είναι καλύτερο, αλλά οι 12 υπολογιστές στην κάθε αίθουσα που χρησιμοποιούνται σε όλα τα μαθήματα μου φάνηκε πολύ ωραία ιδέα!
Σε ευχαριστούμε Ραφαήλ που μας έδωσες μια ιδέα για το πώς είναι τα πράγματα σε μια χώρα τόσο μακρινή.