Σε γήπεδο γεμάτο φως, γεμάτο αγωνία,
τα κορίτσια δίνουν μάχη με πάθος και θυσία.
Η μπάλα φεύγει σαν αστραπή, ψηλά στον ουρανό,
κι η κάθε κίνηση μιλά για πείσμα και σκοπό.
Ηλεκτρισμένη η στιγμή, οι φωνές αντηχούνε,
κι οι φίλοι απ’ τις κερκίδες θερμά βοηθούνε.
Μα η μπάλα βρίσκει δίχτυα, κι ο πόντος δεν μετρά,
κι η απογοήτευση βαριά στα μάτια τους μιλά.
Όμως η δύναμη ψυχής ποτέ δεν ξεθωριάζει,
κι η κάθε τους προσπάθεια ελπίδα τούς χαράζει,
γιατί ο αγώνας είναι φως, χαρά και εμπειρία,
κι η ήττα κάνει πιο γλυκιά την επόμενη ευκαιρία.
Φανή Ηλία (μαθήτρια του Α1)
