Σχέδιο : Βάλια Λαντέρκι-Μπίσδα

Η νεολαία της σύγχρονης  εποχής έχει ένα προνόμιο που άλλες γενιές είτε  δεν είχαν καθόλου είτε δεν το είχαν σε τόσο εξελιγμένη μορφή: την τεχνολογία και, πιο συγκεκριμένα , τα social media (facebook, instagram, youtube, tik tok, snapchat) τα οποία λειτουργούν ως κύριες πηγές ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Αν και θεωρητικά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργήθηκαν με σκοπό τις θετικές επιδράσεις στις ζωές μας, μέσα τους κρύβονται κίνδυνοι, ιδιαίτερα δελεαστικοί προς τις μικρότερες ηλικίες. Το δίλημμα είναι αν η χρήση τους θα λειτουργήσει ως όπλο προστασίας ή ως όπλο καταστροφής.

Στην περίπτωση χρήσης των μέσων ως πηγής ενημέρωσης οι κίνδυνος που παρατηρείται είναι αρχικά είναι η παραπληροφόρηση. Κυρίως στο μέσο όρο της ηλικίας μας ακούγεται γνώριμο μιας και στην καθημερινότητά μας είναι κάπως συνηθισμένο φαινόμενο μέσα από τα… κουτσομπολιά στις παρέες στο σχολείο, όμως στην περίπτωση των social δεν είναι τόσο απλό όσο μια κουβέντα. Σε τέτοια μέσα αποτυπώνονται απόψεις πολιτικές, κοινωνικές και γενικότερα απόψεις κρίσιμες για την ομαλή λειτουργία της χώρας με αποτέλεσμα η παραπληροφόρηση να διαμορφώνει απόψεις νέων παιδιών όχι μόνο για θέματα όπως το τι φοράει ο δίπλα μας ή το τι έκανε το προηγούμενο βράδυ αλλά για θέματα του μέλλοντος που καθορίζουν την υπόλοιπη ζωή μας.

Όσον αφορά την ψυχαγωγική πλευρά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, εδώ είναι που κρύβονται και οι πιο επικίνδυνες παγίδες. Σε μια ηλικία σαν την δική μας είναι φυσικό και σύνηθες να επικρατεί η επιπολαιότητα αντί της λογικής, χωρίς βέβαια να το παίζω υπεράνω και να βγάζω τον εαυτό μου απέξω. Ένα απλό παράδειγμα η μίμηση και η επακόλουθη συνέχεια της ομοιότητας. Βλέπεις influencer από δω, βλέπεις influencer από κει και καταλήγεις με μια τόσο απλά διαδικασία παρακολούθησης να χάσεις τον δικό σου χαρακτήρα προσπαθώντας να γίνεις κάποιος άλλος. ΟΧΙ. Πες όχι, μείνε ο εαυτό σου. Επιπροσθέτως  ενώ εμείς μπορεί να νομίζουμε ότι μιλάμε με έναν συνομήλικο μας με ίδια ενδιαφέροντα, να είναι μια ουτοπία και να συνομιλούμε με κάποιον είτε μεγαλύτερο , είτε άλλου φύλου και με άλλες προθέσεις διαφορετικές από τις δικές μας. «Μα για πλάκα μιλάμε», «Μαμά δεν είμαι χαζός/ή», «Ξέρω τι κάνω», όλες αυτές είναι φράσεις που χρησιμοποιούνται καθημερινά από όλους και αν όχι από όλους από το μέγιστο κοινό, παρόλα αυτά καθημερινά υπάρχουν στις ειδήσεις περιστατικά βιασμών, σκοτωμών γενικότερα αποπλάνησης ανηλίκων μέσω των social.

Τελικά ήταν πλάκα; Τελικά ήμασταν χαζοί; Τελικά ξέραμε τι κάναμε; Θες να ρισκάρεις με πιθανή περίπτωση την καταστροφή, ή θες να προσέχεις, να ενημερώνεσαι, να περνάς καλά και να παραμείνεις ασφαλής;