Άρθρο της Αναστασία Χατζημιχαήλ
Η έλλειψη σταθερότητας επηρεάζει σίγουρα τους μαθητές στην ψυχολογία τους, όπως και όλη αυτή η αβεβαιότητα. Το ότι γυρίσαμε στην καθημερινότητα του σχολείου, αυτό μπορεί ν’ ανατραπεί ανά πάσα στιγμή. Καλούμαστε μαθητές και καθηγητές να ακολουθούμε τις αλλεπάλληλες αλλαγές, νιώθοντας φόβο για το αύριο, για την εξέλιξη της προόδου μας. Η τάξη και το σπίτι είναι περιβάλλοντα οικεία. Όμως με αυτό το μπρός – πίσω γεννιούνται όλο και περισσότερες ανησυχίες. Νιώθουμε μεγάλο ψυχολογικό βάρος και έρχονται στιγμές που λυγίζουμε. Σε όλη αυτή την κρίση έχουμε δίπλα μας τους γονείς μας και τους δασκάλους μας, που προσπαθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να κάνουν να κυλούν τα πράγματα όσο πιο ομαλά γίνεται, κρατώντας τις ισορροπίες. Ξέρουμε ότι διανύουμε μία περίοδο πανδημίας που πρέπει να ακολουθούμε τα μέτρα προστασίας, για να είμαστε υγιείς εμείς και οικογένειές μας. Ζούμε σ’ έναν κόσμο αλλαγμένο και ανυπομονούμε πότε θα γυρίσουμε στην κανονικότητά μας. Μέχρι τότε δυστυχώς θα πρέπει να συμβιβαστούμε με αυτή την κατάσταση.
Φωτογραφία από Juraj Varga από το Pixabay
