Όπως την περίοδο της Τουρκοκρατίας, έτσι και μετά την απελευθέρωση του 1912, ουδεμία διένεξη σημειώθηκε μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Οι σχέσεις ήταν φιλικές, οι εργοδότες, πρωταγωνιστούντων των Λαναράδων, βοηθούσαν και στα οικογενειακά προβλήματα ακόμη των εργατών τους και παράλληλα έχτισαν νοσοκομείο, σχολεία, εκκλησίες και βοηθούσαν τους Ναουσαίους φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών, προσφέροντάς τους στέγη, τροφή και αργότερα υποτροφίες στους άριστους.