Ομορφαίνοντας το σχολείο

 

Η Περιβαλλοντική Ομάδα του σχολείου με την βοήθεια των υπέυθυνων καθηγητριών τους, μόλις μπήκε η Άνοιξη ανέλαβαν την πρωτοβουλία να φυτεύσουν όμορφα λουλούδια στο χώρο του σχολείου

Δράσεις της Περιβαλλοντικής Ομάδας-ΚΠΕ Καστρίου

Επιτέλους εκδρομή! Με την περιβαλλοντική ομάδα για δύο ημέρες στην Πελοπόννησο. Μακριά από το σχολείο και τις εργασίες…

Μάξιμος Βρέκος Γ1

Ξεκινήσαμε πρωί πρωί μπαίνοντας στο πούλμαν με πολύ άγχος για το τι αναμενόταν να ζήσουμε.

Πρώτη μας στάση στο σπήλαιο Κάψια.

Με εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή η ιστορία του, αλλά και όσα έμαθα για το πώς δημιουργήθηκε για το πώς συντηρείται μέχρι και σήμερα. Είδαμε τεράστιους σταλαγμίτες και σταλακτίτες αλλά και όλους τους περίεργους τρόπους με τους οποίους το σπήλαιο είχε διαμορφωθεί με τα χρόνια. Μια απρόσμενη έκπληξη ήταν το ότι αντικρίσαμε οστά ανθρώπων που έθαβαν εκεί, κάτι που σίγουρα κανείς δεν περίμενε. Εντυπωσιακό ήταν επίσης το γεγονός ότι εμείς είδαμε μόνο ένα ταπεινό 30% του συνολικού σπηλαίου. αφού το υπόλοιπο 70% ακόμη εξερευνείται.

Δεύτερη στάση Βυτίνα.

Πρόκειται για ένα πανέμορφο ορεινό χωριό, γραφικό, περιτριγυρισμένο από ψηλά βουνά και πυκνά δάση. Απολαύσαμε τα τοπικά πιάτα που περιλάμβαναν το αγριογούρουνο και άλλες λιχουδιές, όπως μελόπιτες, αφού η Βυτίνα είναι γνωστή για το μέλι της.

Τρίτη στάση Δολιανά

Φεύγοντας από τη Βυτίνα περάσαμε από την εκκλησία της Αγίας Φωτεινής Μαντινείας, η οποία είναι γνωστή για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της και το εντυπωσιακό εσωτερικό το οποίο ήταν γεμάτο με πολύπλοκα και πανέμορφα ψηφιδωτά, για να καταλήξουμε στα καταλύματα μας που βρίσκονταν στο χωριό των Άνω Δολιανών. Πρόκειται για ένα χωριό σχεδόν ερημωμένο αλλά πανέμορφο. Εκεί μας ξενάγησαν και μας μίλησαν για την ιστορία του, με έμφαση στην μεγάλη μάχη που έγινε κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας όπου ο Νικηταράς μαζί με τα παλικάρια του κατάφερε να νικήσει τον πολυπληθή στρατό τον Τούρκων και από κει να πάρει το προσωνύμιο τουρκοφάγος.

Τέταρτη στάση Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καστρίου

Την επόμενη μέρα και μετά από μία πολύυυυ κρύα νύχτα, επισκεφτήκαμε το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης καστρίου Κυνουρίας, όπου μας μίλησαν για την χλωρίδα της περιοχής. Επιπλέον κάναμε σχετικές δραστηριότητες και στη συνέχεια πήραμε το πούλμαν που μας άφησε στους πρόποδες του Πάρνωνα τον οποίον ανεβήκαμε και στη διαδρομή μας κάναμε βιωματικές δραστηριότητες στη φύση. Ήταν εντυπωσιακό το πώς με λίγη ησυχία μπορούσαμε να ακούσουμε και να αναγνωρίσουμε τα διάφορα είδη πτηνών που ζουν στην περιοχή. Έχοντας φτάσει σχεδόν στην κορυφή χωριστήκαμε σε δύο ομάδες: ποιητές και βοτανολόγοι. Οι πρώτοι δημιουργήσαμε ένα ποίημα εμπνευσμένο από τα στοιχεία της φύσης ενώ οι δεύτεροι αναγνώρισαν διάφορα φυτά και μίλησαν για τις ιδιότητές τους. Κάτι επίσης πολύ ενδιαφέρον που μάθαμε ήταν το πως να υπολογίζουμε την ηλικία των δέντρων χωρίς να χρειαζόμαστε ειδικά εργαλεία.

 

Τελευταία στάση Τρίπολη

Πριν την επιστροφή μας στην Αθήνα κάναμε μία στάση στην πόλη της Τρίπολης, όπου είχαμε ελεύθερο χρόνο να επισκεφτούμε τα διάφορα μέρη της και κάποιοι από μας να πάμε και στο Μεγάλο Καφενείο, στο κέντρο της πόλης, ένα εντυπωσιακό κτίριο που θυμίζει μουσείο και υπάρχει από το 1840.

Οι λέξεις δεν είναι αρκετές και όσες και να χρησιμοποιούσα θα αδικούσαν το ποσό όμορφη και αξέχαστη ήταν αυτή η εκδρομή όχι μόνο γιατί μάθαμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα σχετικά με το περιβάλλον αλλά και γιατί βρεθήκαμε φίλοι και συμμαθητές μακριά από τους γονείς μας μέσα σε ένα υπέροχο φυσικό τοπίο, που πολλοί από μας που ζούμε στην Αθήνα δεν μπορούμε να απολαύσουμε. Παίξαμε, γελάσαμε, χαρήκαμε, κρυώσαμε, γεμίσαμε με εικόνες, και φτιάξαμε αναμνήσεις οι οποίες θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μας για πολύ καιρό! Στο πούλμαν για τον γυρισμό πλέον, το συναίσθημα που κυριάρχησε ήταν η χαρμολύπη, χαρά για όλα όσα περάσαμε αλλά και μία δόση λύπης που έπρεπε να επιστρέψουμε στην πεζή καθημερινότητα.