Ένα καλό βιβλίο είναι ένας καλός φίλος, γιατί σε συντροφεύει στο πέρασμα του χρόνου. Κάθε ανάγνωσή του, σου δίνει ευχαρίστηση, γνώση και αλήθειες ζωής. Το μυθιστόρημα Καναρίνι και Μέντα της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, το πρωτοδιάβασα πριν τρία χρόνια και το ξαναδιάβασα φέτος τα Χριστούγεννα.

Η ιστορία πλέκεται γύρω από την τύχη του εντεκάχρονου Απελλή, ενός αγοριού που έχει ζήσει αρκετά χρόνια στο Λήδειο Ίδρυμα και ένα καλοκαίρι το περνά μαζί με τη θεία του Κλειώ στην Αθήνα, κοντά στο λόφο του Στρέφη. Άλλους δικούς του ανθρώπους στην Αθήνα δεν έχει. Στη βιβλιοθήκη του σπιτιού της θείας, ανακαλύπτει τα Διηγήματα του Παπαδιαμάντη. Του κινούν την περιέργεια κι αρχίζει να διαβάζει το διήγημα «Η φωνή του Δράκου», μια ιστορία που έμοιαζε πολύ με τη δική του.

Οι χαρακτήρες της ιστορίας είναι πέρα για πέρα αληθοφανείς.

Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας είναι ο Απελλής, γιατί βλέπω πως κινείται αποφασιστικά στις καινούργιες καταστάσεις, πώς ωριμάζει, πώς αντιμετωπίζει τη ζωή και πώς αντιδρά στις δυσκολίες. Η πλοκή των γεγονότων ξεκάθαρη και γοργή, γεγονός που προκαλεί στον αναγνώστη αγωνία που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του από την αρχή ως το τέλος. Πολύ συγκινητική είναι η εσωτερική ανάγκη του 11χρονου Απελλή ,που νομίζει ότι δεν τον αγαπούν και αναζητά τη συντροφιά στη χάρτινη ζωγραφιά του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που υποκαθιστά τον παππού που δεν έχει.  Ξεχωρίζω τη σκηνή της απόδρασης του Απελλή από το σπίτι της θείας του και τη μοναχική διανυκτέρευσή του την πρώτη νύχτα στο λόφο του Στρέφη. Ο Απελλής συσχετίζει τα γεγονότα που συμβαίνουν  μέσα στη σπηλιά με τη δρακοσπηλιά του διηγήματος του Παπαδιαμάντη.
Με ευχαριστεί πολύ που η συγγραφέας προσπαθεί να θίξει θέματα και προβλήματα που αφορούν το παιδί, την εφηβεία, τον έρωτα, τον θάνατο, τα ναρκωτικά, το διαζύγιο, τον ρατσισμό, την τρομοκρατία, κλπ. Ο τρόπος που το κάνει απηχεί ειλικρίνεια και σοβαρότητα, σεβασμό και αγάπη προς το παιδί. Γενικά, δε με δυσαρέστησε κάποιο μέρος του βιβλίου, αλλά με προβλημάτισε η γνωριμία του Απελλή με τον ναρκομανή, με φόβισε αρκετά…

Σε αυτό το μυθιστόρημα,  ο αναγνώστης μπορεί να παρατηρήσει τους ήρωες να οδηγούνται στην ενηλικίωση, όχι μόνο την ηλικιακή, αλλά κι αυτήν που επέρχεται μέσα από τις δυσκολίες της ζωής. Επιπλέον, τα παλαιότερα κείμενα μεγάλων συγγραφέων της λογοτεχνίας μας είναι σημαντικά, καθώς μας διαπαιδαγωγούν. Το μυθιστόρημα Καναρίνι και Μέντα προσφέρει ευκαιρία για προβληματισμό. Το βιβλίο αυτό θα το σύστηνα σε εφήβους, γιατί έχει να προσφέρει διαχρονικές αξίες και αρχές.

Βαθμολογία του βιβλίου:  9/10

Μαριάννα Ξηραδάκη( Γ2)