Όταν σε μια επαρχιακή αγγλική πόλη φτάνουν για διακοπές δύο νεαροί και πλούσιοι αριστοκράτες, η μικρή κοινωνία της περιοχής αναστατώνεται και ανάμεσα σε όσες μητέρες έχουν ανύπαντρες κόρες, αναπτύσσεται ένας έντονος ανταγωνισμός για το ποιες θα κερδίσουν τους δυο πολύφερνους γαμπρούς.
Στο συναγωνισμό συμμετέχουν φυσικά και οι ίδιες οι κόρες, με εξαίρεση την νεαρή Ελίζαμπεθ ,που έξυπνη, όμορφη και ανεξάρτητη καθώς είναι, αρνείται να μπει σε ένα παιχνίδι που θεωρεί ταπεινωτικό… Αντίθετα, υπερασπίζεται με πείσμα, ευστροφία και ειλικρίνεια τη γυναικεία της αξιοπρέπεια και δίνει ένα καλό μάθημα στον πλούσιο , τον πιο γοητευτικό αλλά και τον πιο σνομπ από τους δυο νεαρούς αριστοκράτες, στον κύριο Ντάρσι.
Όμως, από τη σύγκρουση ανάμεσα στον γεμάτο προκαταλήψεις αριστοκράτη και την όλο περηφάνεια κοπέλα, θα γεννηθεί ένας έντονος και κρυφός έρωτας που θα οδηγήσει τελικά στο σμίξιμο των δυο τους…
Ένα βιβλίο που με έχει ταξιδέψει σε παλιές εποχές, με έχει κάνει να νιώσω ένα κλίμα πολύ διαφορετικό. Οι περιγραφές ήταν πολύ ωραίες και πολύ γλαφυρές και ο τρόπος που η συγγραφέας περιγράφει τις αντιδράσεις και τις συμπεριφορές των χαρακτηριστικών των ηρώων, βγάζει και αρκετό χιούμορ… Το βιβλίο μάς διδάσκει ότι δεν πρέπει να κρίνουμε επιπόλαια τους γύρω μας, όπως επίσης ότι δεν είναι κακό να παραδεχόμαστε τα λάθη μας. Πιστεύω ότι παρουσιάζονται δυο είδη περηφάνειας, η περηφάνεια σε φυσιολογικά πλαίσια και η περηφάνεια που βγάζει τοξικότητα… Είναι ένα κλασικό βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί!
Κλειώ Καρακώστα ( Γ1)