Μαθητικοί Ψίθυροι

Βιβλιοπαρουσίαση στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας

Βιβλίο: «Ξυπόλυτοι ήρωες» Αλεξάνδρα Μητσιάλη, εκδόσεις  Πατάκη Μου άρεσε πολύ, αυτή η ιδέα της κυρίας Δάφνης Λασπίδου της βιβλιοθηκονόμου της βιβλιοθήκης μας, και των καθηγητριών της Λέσχης Ανάγνωσης, να γίνει αυτή η βιβλιοπαρουσίαση . Το βιβλίο που μας πρότεινε να διαβάσουμε και να συζητήσουμε ήταν φανταστικό. Γενικά μου αρέσουν τέτοιου είδους βιβλία αγωνιώδη, περιπετειώδη, που έχουν δράση. Το βιβλίο λέγεται «Ξυπόλητοι ήρωες» και αναφέρεται  στον Β΄ Παγκόσμιο  πόλεμο και την κατοχή από τους Γερμανούς. Είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα για την Κατοχή και την Αντίσταση. Συγγραφέας είναι η Αλεξάνδρα Μητσιάλη που επισκέφθηκε το σχολείο μας στις 19 Μαρτίου 2018 και μιλήσαμε για το βιβλίο της, στη βιβλιοθήκη μας, αφού το διαβάσαμε πρώτα.

Η ιστορία εξελίσσεται στη Θεσσαλονίκη, τον Φεβρουάριο του 1942, όπου ζούσαν Έλληνες, Τούρκοι και Εβραίοι στους συνοικισμούς τους, κάτω από την Γερμανική Κατοχή. Η πείνα, οι διώξεις, η συγκέντρωση των Εβραίων στην πλατεία Ελευθερίας για ξεδιάλεγμα και η πορεία προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα βασανιστήρια, οι βανδαλισμοί σπιτιών και περιουσιών, το αστέρι του Δαυίδ στο μπράτσο για όλους άνω των πέντε ετών, η καταστροφή του εβραϊκού νεκροταφείου της πόλης, οι μικρές και μεγάλες ιστορίες που συνέβαιναν κάθε μέρα. Τα πρόσωπα της ιστορίας είναι: Ο Τάκης, ένα ορφανό παιδί που φιλοξενούνταν στο Παπάφειο, που δεν του άρεζε ο χυλός που τους έδιναν, αλλά τι να κάνει που η πείνα τους θέριζε. Το Παπάφειο το επίταξαν οι Γερμανοί μετά και το έκαναν νοσοκομείο για τους στρατιώτες τους. Η Σταυρούλα, με αδερφό στην ΕΠΟΝ και πατέρα κρατούμενο των Γερμανών. Είχαν και ένα κήπο που ρήμαζαν οι κατακτητές και μια γιαγιά που πολλά ήξερε, πολλά ανεχόταν, πολλά καταλάβαινε. Η Αλέγρα, η Εβραία που ονειρεύεται να σπουδάσει στην Ευρώπη. Ο  πατέρας της ήταν γιατρός και ήταν μια καλή οικογένεια. Η Αλέγρα ένιωθε την καταστροφή να έρχεται και είχε πολλές απορίες. Ο Πέπο Κοέν, ο μικρός Εβραίος που ήταν λουστράκος, και για να βγάζει μεροκάματο έκανε τον μουγγό για να μην καταλάβουν οι Γερμανοί πως ήταν Εβραίος. Ζούσε σε μια από τις αθλιότερες παράγκες της εβραϊκής φτωχογειτονιάς αφού ο χαμάλης του λιμανιού, πατέρας του, ο μπάρμπα-Λεόν δε θα μπορούσε να πληρώσει για κάτι καλύτερο. Ο Άρης, ο αδερφός της Σταυρούλας, φοιτητής της Γεωπονικής, αγωνιζόταν  με άλλους συμφοιτητές και φίλους από όλες σχολές να πλήξουν τον κατακτητή. Η Ελένη, ο Έκτορας το ομορφόπαιδο που έχασε τον καπνεργάτη πατέρα του από ελεύθερο σκοπευτή της Εγνατίας, η Αγγελική, η Λούνα. ο Ντίνος, ο Θανάσης. Μια διασκορπισμένη παρέα παιδιών (που έφυγαν από το  Παπάφειο ορφανοτροφείο «Ο Μελιτεύς» όταν το νεοκλασικό κτίριο  μετατράπηκε από τους κατακτητές σε Γενικό Γερμανικό Νοσοκομείο), έφτιαξαν μαζί με φίλους, το περίφημο Ξυπόλυτο Τάγμα, μια πραγματικά ασύμμετρη απειλή για τον κατακτητή. Τα 160 παιδιά του Παπαφείου ορφανοτροφείου έγιναν μια ομάδα αντίστασης, που φυγάδευαν επικηρυγμένους, πολίτες και αξιωματικούς, προκαλούσαν φθορά στον αντίπαλο, έκλεβαν τρόφιμα από τους Γερμανούς και τους μαυραγορίτες για όλους τους πεινασμένους, ορφανά και άλλους πολίτες. Αυτοί οι μικροί σαλταδόροι των δρόμων, έγιναν «ήρωες» χωρίς να το ξέρουν. Ήταν το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει μέχρι τώρα και έτσι όπως τα εξηγούσε η συγγραφέας ήταν σαν να το ζούσες Τώρα που έκλεισε η βιβλιοθήκη  είμαι πολύ στεναχωρημένη. Εύχομαι να ανοίξει πάλι βιβλιοθήκη και να κάνουμε πολλές  βιβλιοπαρουσιάσεις. Γιατί εκεί ζωντανεύουν οι ιστορίες.

Ανδρομάχη Λυσσούδη Α3