του Κωνσταντίνου Μαρμόρκου
‘‘Από όλες τις εθιστηκές ουσίες στον κόσμο, μία είναι η αγαπημένη μου, αρκετή από αυτήν σε κάνει ανίκητο στους εχθρούς σου και ικανό να κατακτήσεις τον κόσμο. Φυσικά, δεν μιλάω για την κοκαΐνη’’ -Τζόρνταν Μπέλφορτ, The Wolf of Wall Street
Από μικρή ηλικία εξοικειωθήκαμε με την έννοια του χρήματος, μιας μορφής συναλλάγματος που επινόησε ο άνθρωπος για πρακτικούς λόγους, ώστε να μπορέσει να διευκολύνει τις εμπορικές του δραστηριότητες του και να διαχειρίζεται τον περιουσιακό του πλούτο. Επομένως, καταλάβαμε γρήγορα τη σημασία των χρημάτων στη ζωή μας, καθώς η οικονομική άνεση μας επιτρέπει να ζούμε με λιγότερο άγχος, να αποκτούμε τα αγαθά που επιθυμούμε, να κινούμαστε και να εκφραζόμαστε πιο ελεύθερα, έχοντας μεγαλύτερο κύρος και ισχύ στο κοινωνικό μας σύνολο.
Παρόλα αυτά, στη σημερινή υλιστική και σκληρή κοινωνία, ο άνθρωπος καταφέρνει μέσω του χρήματος να εκφράσει την πλεονεξία του και την απόλυτη ματαιοδοξία του. Σκοπός της ζωής του γίνεται μόνο η συγκέντρωση υλικών αγαθών ενώ αμελούνται οι οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις, η αναζήτηση νέων εμπειριών, όπως και η αυτοφροντίδα του ατόμου το οποίο αφοσιώνεται στην επαγγελματική του ζωή.
Αν και είναι γεγονός πως ιδίως τα υπερ-επιτυχημένα άτομα θεωρούνται, σύμφωνα με έρευνες, πιο ευτυχισμένα από τους υπολοίπους, τα υλικά αποκτήματα δύσκολα προσφέρουν την αίσθηση της αυτόεκπλήρωση, η οποία διαφέρει από την προσωρινή ευχαρίστηση, αλλά απαιτεί μια διαφορετική φιλοσοφία ζωής, και έναν ανώτερο σκοπό ύπαρξης. Όσοι, συχνά μέσα στον ενθουσιασμό τους για την επιτυχία, δε συνυπολογίζουν τον παραπάνω παράγοντα θα βρίσκονται σε έναν αέναο κύκλο, και όπως ακριβώς συμβαίνει με τα υπόλοιπα πάθη, θα επιδιώκουν συνεχώς αυτή τη στιγμιαία ευχαρίστηση που προσφέρει η οικονομική επιτυχία, αγνοώντας τη βαθύτερη ομορφιά της ζωής.
Ακόμη, κάποιος ο οποίος κατάφερε να ανέλθει κοινωνικά και να ζει με οικονομική άνεση, ενδέχεται να έχει αναπτύξει έναν βαθμό εγωισμού, εγωπάθειας, ακόμα και ναρκισσισμού, όταν βιώνει ένα αίσθημα ανωτερότητας σχετικά με ενδεέστερους συμπολίτες του. Αυτή η κατάσταση καταλήγει συχνά σε μια ηθική και ψυχική διαφθορά η οποία οδηγεί σε ακόμα περισσότερα και πιο άμεσα επιβλαβή πάθη και εθισμούς. Παράλληλα, υπαρχουν άτομα που πλούτισαν μέσω ανήθικων η παράνομων μέσων, δείχνοντας πως αυτός ο κύκλος του χρηματικού πάθους, οδηγεί τα άτομα να ξεπεράσουν τα ηθικά όρια και τα νομικά πλαίσια για ιδιωτικό κέρδος, προκαλώντας ζημιά στον εαυτό τους αλλά και στην κοινωνία.
Τα χρήματα, όπως έχει αναφερθεί, είναι ευλογία για την ανθρωπότητα, καθώς όλος ο σύγχρονος πολιτισμός στηρίζεται στην εκμετάλλευση των υλικών αγαθών που μας διατίθενται. Συγχρόνως όμως, χωρίς μια ηθική και μετριασμένη προσέγγιση, αυτά εξελίσσονται σε σοβαρή εξάρτηση η οποία στερεί πολλά από τις ζωές μας και των συνανθρώπων μας. Φυσικά, η ύπαρξη του υγιούς πάθους να εργαστούμε σκληρά, να αμοιφθούμε δίκαια και να αποκτήσουμε τα αντικείμενα που μας αξίζουν, είναι προς όφελος όλων. Πάντα όμως προτεραιότητα θα έχει η υγεία, οι σχέσεις, η ηθική και η φροντίδα του εαυτού. Τα χρήματα δεν είναι αυτά τα οποία διαμορφώνουν έναν άνθρωπο σε αυτό που διαμορφώνεται. Ο καθένας έχει ήδη σχηματίσει έναν χαρακτήρα με τα χρήματα να αποκαλύπτουν μόνο τις βαθύτερες χαραμάδες του.
