Στήλη: Απόψεις

Θα φεύγατε για σπουδές/ δουλειά στην Ε.Ε.;

των μαθητών Ευθυμίου Κωνσταντίνου, Παπαδόπουλου Θεμιστοκλή, Σούτζιο Σωκράτη, Δόση Χρήστο και της μαθήτριας Χριστοδούλου Αλεξάνδρας

Η ομάδα μας πραγματοποίησε ένα ρεπορτάζ στην κεντρική πλατεία της πόλης μας, με σκοπό να συγκεντρώσει απαντήσεις και να βγάλει συμπεράσματα, σχετικά με τη διάθεση των Γιαννιωτών να «ξενιτευτούν» ή όχι για σπουδές ή για εργασία σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πιο συγκεκριμένα, οι περαστικοί, πέραν της ηλικίας τους, απάντησαν και στις εξής ερωτήσεις:

  • Θα πηγαίνατε σε μια άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να βρείτε μία καλύτερη δουλειά και με προοπτική να ζήσετε εκεί για πάντα;
  • Θα στέλνατε τα παιδιά σας σε μία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα να σπουδάσουν;
  • Θα ήσαστε θετικός/ή σε μία ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη;

 

Από τους 51 ερωτηθέντες, το 59% δήλωσε ότι ανήκει στην ηλικιακή ομάδα 18-40 ετών, ενώ το υπόλοιπο 41% στην ηλικιακή ομάδα 40+.

Στην πρώτη ερώτηση το 55% απάντησε «Ναι»˙ οι ερωτηθέντες ήταν δηλαδή θετικοί στο να φύγουν και να αναζητήσουν την τύχη τους εκτός Ελλάδας και εντός της Ε.Ε. Από την άλλη, το 45% απάντησε «Όχι»˙ δε διατίθενται να αφήσουν τη χώρα τους για εύρεση εργασίας στο εξωτερικό.

Στη συνέχεια του ρεπορτάζ και συγκεκριμένα στη δεύτερη ερώτηση, η μεγάλη πλειοψηφία, ήτοι το 76%, δήλωσε ότι ευχαρίστως θα έστελνε τα παιδιά του στο εξωτερικό, ενώ το 18% ήταν αρνητικό στην ιδέα αυτή. Υπήρχε και μια μειοψηφία της τάξης του 6% που δίστασε και απάντησε ότι δεν ξέρει.

Τέλος στην τρίτη και τελευταία ερώτηση, το 47% των ερωτηθέντων ήταν αρνητικό στην ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από την Ε.Ε., ενώ το 43% δε θα το πείραζε η Ελλάδα να εγκαταλείψει την αγκαλιά των 28 κρατών-μελών της Ευρώπης. Το υπόλοιπο 8% δήλωσε «Δεν ξέρω».

Τα παραπάνω αποτελέσματα δίνονται παραστατικά στα διαγράμματα πίτας που ακολουθούν.

 

Πηγή: φωτογραφία από 24H in a newsroom

Μαρτυρίες μαθητών Euroscola 2014

των μαθητριών Αναστασίου Παναγιώτας, Σιάρκα Νικολέτας, Φίλιου Δήμητρας και Χάϊδου Βασιλικής

Η αποστολή των αριστευσάντων μαθητών της Περιφέρειας Ηπείρου, μετά από γραπτό διαγωνισμό για την υποτροφία Euroscola στο Στρασβούργο, μας διέγειρε το ενδιαφέρον και αποφασίσαμε να δούμε τις εντυπώσεις των παιδιών μετά από την εμπειρία τους.

Στείλαμε λοιπόν τις παρακάτω ερωτήσεις και εκείνοι μας απάντησαν.

Ποιός σας έδωσε το κίνητρο να ασχοληθείτε με αυτό το πρόγραμμα;

Μαρία Θεοδώρου (5ο ΓΕ.Λ. Ιωαννίνων): Πρώτη φορά για αυτό το πρόγραμμα με ενημέρωσε πέρυσι η φιλόλογος που είχα στην α” λυκείου. Χρειάστηκε αναμονή ενός χρόνου για να λάβω μέρος.

Λαμπρίνα Κώστα (ΓΕ.Λ. Φιλιππιάδας): Το βασικό κίνητρο για μένα ήταν η συμμετοχή της φίλης μου Δήμητρας στην περσινή υποτροφία της euroscola. Η περιγραφή των εμπειριών της, της πανέμορφης πόλης του Στρασβούργου αλλά και της μοναδικής ημερίδας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μου κίνησαν το ενδιαφέρον να συμμετάσχω κι εγώ!

Μαρία Μόσχου (2ο ΓΕ.Λ. Πρέβεζας): Αυτό το πρόγραμμα ήταν κάτι εντελώς τυχαίο για εμένα! Ο άνθρωπος που μου έδωσε το κίνητρο να ασχοληθώ περαιτέρω ήταν η καλή μου φίλη, την ώρα που ο αρμόδιος καθηγητής μας ενημέρωνε για το πρόγραμμα Euroscola.

Στάθης-Ηρακλής Μαυρομάτης (4ο ΓΕ.Λ. Ιωαννίνων): Ήταν μια καλή ευκαιρία για να πώ την γνώμη μου για το πολιτικό σύστημα, και γι αυτό έγραψα την έκθεση πιστεύοντας ότι δεν θα περάσω επειδή ήμουν εκτός θέματος, αλλά κάποιος το εκτίμησε.

Κωνσταντίνα-Μαρία Κογιάντη (2ο ΓΕ.Λ. Άρτας): Το γεγονός ότι θα γνώριζα νέα άτομα με διαφορετικές κουλτούρες και προσωπικότητες, η εμπειρία να συμμετάσχεις στη λήψη αποφάσεων και τη συζήτηση για θέματα που αφορούν όλους τους Ευρωπαίους, όπως επίσης και οι εμπειρίες φίλων μου που συμμετείχαν πέρυσι στο Euroscola, ήταν η αφορμή να συμμετάσχω στο πρόγραμμα.

Θάλεια Βλάχου (4ο ΓΕ.Λ. Ιωαννίνων): Ως κίνητρο στάθηκαν οι διηγήσεις των εμπειριών από παιδιά που είχαν συμμετάσχει προηγούμενες χρονιές στο Euroscola.

Θεανώ Τσίκαρη (ΓΕ.Λ. Ζωσιμαίας): Η αλήθεια είναι πως μόνη μου ανακάλυψα το συγκεκριμένο πρόγραμμα και αμέσως σκέφτηκα να δηλώσω συμμετοχή μιας και θα ήταν μια μοναδική ευκαιρία να έρθω σε επαφή με τους Ευρωπαίους συνομηλίκους μου, να μοιραστώ τις απόψεις και τις εμπειρίες μου μαζί τους και αυτοί το ίδιο.

Αρετή Παπανικολάου (ΓΕ.Λ. Ηγουμενίτσας): Μόλις ενημερώθηκα για το πρόγραμμα Euroscola καθώς και για το τι περιλάμβανε, αμέσως αποφάσισα να λάβω μέρος και δε χρειάστηκα επιπλέον κίνητρα. Το γεγονός ότι θα ταξίδευα στο εξωτερικό, θα γνώριζα και άλλους νέους και θα επισκεπτόμουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήταν αρκετά για να δηλώσω συμμετοχή.

Ράνια Πεσλή (1ο ΓΕ.Λ. Άρτας): Tο ίδιο το πρόγραμμα ήταν ένα κίνητρο. Ενημερώθηκα γι αυτό και το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον και έτσι αποφάσισα να συμμετάσχω. Επίσης οι διηγήσεις των εμπειριών από φίλους που συμμετείχαν τις προηγούμενες χρονιές με ενθουσίασαν περισσότερο.

Ποιές είναι οι γνώσεις και εμπειρίες που αποκτήσατε χάρη στην υποτροφία του Euroscola;

Μαρία Θεοδώρου: Χάρη στην υποτροφία, απέκτησα γνώσεις σχετικά με την Ε.Ε. Επίσης, το ταξίδι και η συμμετοχή στο ευρωκοινοβούλιο ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Η γνωριμία με συνομηλίκους ήταν ενδιαφέρουσα. Το πιο συναρπαστικό όμως κομμάτι της εκδρομής ήταν η παρουσίαση της χώρας μας στο ευρωκοινοβούλιο!!!

Λαμπρίνα Κώστα: Η υποτροφία euroscola δίδαξε πολλά, χωρίς αμφιβολία! Πρώτον και κύριο, το ότι οι τίμιες προσπάθειες και οι θυσίες ανταμείβονται! Ύστερα, έμαθα καλύτερα τον εαυτό μου και τις δυνατότητές του, μέσα από τις δραστηριότητες στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο˙ επιπλέον, ενισχύθηκε ο υγιής ανταγωνισμός μεταξύ τόσο κρατών όσο και μαθητών, και διδάχθηκα τέλος, τη σημασία του να είσαι ενεργός πολίτης, να κάνεις τη φωνή σου να ακουστεί και να συμμετέχεις στις αποφάσεις που σε αφορούν!

Μαρία Μόσχου: Η γνώση και η εμπειρία που αποκόμισα από αυτό το πρόγραμμα ήταν πάρα πολλές και φυσικά θα παραμείνουν ανεξίτηλες. Είναι αξιόλογο το γεγονός ότι γνώρισα μαθητές της ίδιας ηλικίας από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες και μοιράστηκα τις απόψεις μου με αυτούς για θέματα που αφορούν την Ευρώπη.

Στάθης-Ηρακλής Μαυρομάτης: Κατάλαβα ότι οι περισσότεροι λαοί τις Ευρώπης ΔΕΝ πιστεύουν στην ενότητα και είναι πολύ ανταγωνιστικοί. Όμως γνώρισα πολλά παιδιά που δε θα ξεχάσω ποτέ και πέρασα μαζί τους υπέροχες εμπειρίες.

Κωνσταντίνα-Μαρία Κογιάντη: Αρχικά γνώρισα πολλά άτομα από διαφορετικές χώρες και με διαφορετικές κουλτούρες που θα μου μείνουν αξέχαστα, καθώς πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να συνδιαλέγεσαι με διαφορετικά άτομα και να μαθαίνεις τι είναι αυτό που κάνει τον κάθε λαό ξεχωριστό. Επίσης, ότι ο κάθε ευρωπαίος πολίτης έχει τη δυνατότητα να εκφράσει ό,τι τον απασχολεί και να προσπαθήσει ώστε να δημιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις για τη ζωή των Ευρωπαίων πολιτών.

Θάλεια Βλάχου: Από το ταξίδι αυτό έμαθα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα για την Ευρώπη, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και πώς λειτουργούν τα θεσμικά της όργανα. Γνώρισα πολλούς καινούριους χαρακτήρες τόσο από το εξωτερικό αλλά και από την ίδια μου την χώρα… Περάσαμε απίστευτες στιγμές μαζί που μας χάρισαν απίστευτο γέλιο και πολλές αναμνήσεις.

Θεανώ Τσίκαρη: Διαπίστωσα με χαρά πως ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας προβληματίζεται γόνιμα για την κατάσταση της Ευρώπης σήμερα, αν και από χώρα σε χώρα συχνά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε διαφέρουν και υπάρχει δυσκολία ταύτισης με τον άλλο. Ενημερώθηκα ακόμη για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τα αρμόδια όργανα, ενώ ταυτόχρονα άκουσα πολλές ενδιαφέρουσες και καινοτόμες ιδέες και έκανα γνωριμίες που δε θα ξεχάσω ποτέ μου.

Αρετή Παπανικολάου: Η υποτροφία του Euroscola ήταν μία ξεχωριστή και εποικοδομητική εμπειρία που θα μου μείνει αλησμόνητη, μέσα από την οποία έμαθα πολλά πράγματα. Αρχικά, γνώρισα νέους από διαφορετικές χώρες με διαφορετικές κουλτούρες και αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι παρά τις φυλετικές μας διαφορές πάνω απ’ όλα είμαστε όλοι νέοι με ένα κοινό όραμα: να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο ευρωπαϊκό μέλλον. Επιπλέον, απέκτησα επιπλέον γνώσεις γύρω από τη λειτουργία της Ε.Ε, αλλά και τον τρόπο που συνεδριάζουν οι ευρωβουλευτές. Τέλος, πήρα μία γεύση από τη γαλλική κουλτούρα έχοντας επισκεφτεί δύο πανέμορφα μέρη, το Κολμάρ και το Στρασβούργο.

Ράνια Πεσλή: “Έμαθα περισσότερα πράγματα για την Ευρώπη και γνώρισα το χώρο που παίρνονται σημαντικές αποφάσεις. Επίσης γνώρισα και συζήτησα με άτομα από διαφορετικές χώρες, με διαφορετική νοοτροπία και ανταλλάσοντας απόψεις μαζί τους μπόρεσα να καταλάβω την διαφορετικότητά μας.

Αντιμετωπίσατε δυσκολίες όσον αφορά την εργασία στο Ευρωκοινοβούλιο ή και το ταξίδι σας εκεί; Αν ναι, ποιές ήταν αυτές;

Μαρία Θεοδώρου: Αν εξαιρέσουμε τις διαφορές της ελληνικής με τη γαλλική κουζίνα, οι δυσκολίες του ταξιδιού ήταν ελάχιστες. Σχετικά με την εργασία μας στο ευρωκοινοβούλιο, το μόνο δυσάρεστο ήταν ότι δε μας έδιναν τον λόγο.

Λαμπρίνα Κώστα: Σαφώς και υπήρξαν δυσκολίες! Αρχικά, για να προετοιμάσω τις σημειώσεις που χρησιμοποίησα στη συγγραφή της έκθεσης, δεν συμμετείχα στην τριήμερη εκδρομή που διοργάνωσε η τάξη μου (το αποτέλεσμα με αποζημίωσε και με το παραπάνω!)! Έπειτα ήταν το άγχος της αποτυχίας, το οποίο ήταν αρκετά ψυχοφθόρο.

Μαρία Μόσχου: Το θέμα της έκθεσης ήταν αρκετά εξεζητημένο! Ο καθένας μπορούσε να προσεγγίσει το ζητούμενο από πολλές και διαφορετικές οπτικές γωνίες! Ωστόσο, το ταξίδι ήταν μια πάρα πολύ ωραία εμπειρία, καθώς πέρα από το γεγονός ότι βρισκόμασταν σε πόλη του εξωτερικού, είχα μια πάρα πολύ ωραία και ευχάριστη παρέα!

Στάθης-Ηρακλής Μαυρομάτης: Αν εξαιρέσουμε ότι ο πιλότος στο αεροπλάνο του γυρισμού ήταν λίγο σαν μεθυσμένος και πήγε να μας σκοτώσει (!), όλα τα υπόλοιπα ήταν μια χαρά. Κάποιοι λαοί των οποίων η γλώσσα ήταν τα αγγλικά ή τα γαλλικά είχαν μεγαλύτερη ευφράδεια λόγου και αυτό με έκανε να έχω άγχος για το πώς θα μιλήσω στα αγγλικά και μερικές φορές με έκανε να μην λέω την γνώμη μου.

Κωνσταντίνα-Μαρία Κογιάντη: Με έφερε σε δύσκολη θέση το γεγονός ότι ορισμένοι λαοί φέρονταν ανταγωνιστικά, όπως επίσης και ότι είχαν δημιουργηθεί κλίκες ανάμεσα σε κάποιες χώρες με αποτέλεσμα να μην μπορώ να εκφράσω τη γνώμη μου σε ορισμένες περιπτώσεις.

Θάλεια Βλάχου: Κατά τη διάρκεια παραμονής μας στο ευρωκοινοβούλιο, μερικές φορές ένιωθα λίγο άβολα γιατί κάποιες χώρες ήταν λίγο ανταγωνιστικές και είχαν ευφράδεια λόγου και αυτό το γεγονός λειτουργούσε κάποιες φορές αποθαρρυντικά στο να εκφράσω τη γνώμη μου. Επίσης, το φαγητό ήταν λίγο χάλια και το ταξίδι στο γυρισμό με το αεροπλάνο ήταν φοβιστικό.

Θεανώ Τσίκαρη: Η μεγαλύτερη δυσκολία, κατά τη γνώμη μου, αφορούσε το ζήτημα της γλώσσας, αφού όσοι δεν είχαν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τη μητρική τους γλώσσα κατά τη διάρκεια των συνεδριών, βρίσκονταν σε μειονεκτική θέση απέναντι σε όσους μπορούσαν. Επίσης, η εμπειρία πολλών συμμετεχόντων που πήγαζε από την ενασχόληση τους με την επιχειρηματολογία και το debate ως σχολικό μάθημα ήταν εμφανής και πολλές φορές απέτρεπε τους υπόλοιπους από το να συμμετάσχουν ενεργά.

Αρετή Παπανικολάου: Στην αρχή του ταξιδιού ανησυχούσα για το πώς θα αντιμετωπιστεί η ελληνική αποστολή από τις άλλες χώρες, αφού είχα ακούσει από άλλους μαθητές που είχαν παρακολουθήσει και αυτοί το πρόγραμμα στο παρελθόν ότι οι Έλληνες αντιμετωπίζονταν ως κατώτεροι. Ωστόσο, στις συζητήσεις μου με άλλους μαθητές δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα και οι προτάσεις και οι ιδέες μου έγιναν δεκτές.

Ράνια Πεσλή: Ήρθα σε δύσκολη θέση αρκετές φορές και δεν μπόρεσα να εκφράσω ελεύθερα τη γνώμη μου εξαιτίας του έντονου ανταγωνισμού και της επιθετικότητας ορισμένων λαών.

Πέρασε 1 μήνας από το ταξίδι σας στις 6 του Φλεβάρη 2014. Τι σας έμεινε τελικά από αυτή την εμπειρία;

Μαρία Θεοδώρου: Μετά από ένα μήνα συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο τις διαφορές της ελληνικής νοοτροπίας σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.

Λαμπρίνα Κώστα: ήταν μια αξέχαστη εμπειρία, πραγματικά, πέρασα υπέροχα, και καταλυτικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι με τα υπόλοιπα παιδιά γνωριστήκαμε και ήταν σαν να τα ήξερα χρόνια, κι όχι 4 μέρες! Η εμπειρία του Κοινοβουλίου ήταν κάτι το μοναδικό που δεν πρόκειται να το ξαναζήσω, και μου λείπει αφάνταστα!

Μαρία Μόσχου: Η εμπειρία αυτή ήταν πραγματικά υπέροχη! Γνώρισα νέα άτομα, νέες προσωπικότητες και μοιράστηκα τις ιδέες και τις απόψεις μου! Μακάρι να μην τελείωνε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.. Αλλά είτε το θέλουμε, είτε όχι, τα καλά πράγματα τελειώνουν κάποτε…

Στάθης-Ηρακλής Μαυρομάτης: Μου έμειναν όλες οι στιγμές με τους φίλους που γνώρισα και ήταν υπέροχες. Ακόμα μου έμειναν τα μέρη που είδα και τα πράγματα που έμαθα!

Κωνσταντίνα-Μαρία Κογιάντη: Βασικά, θα μου μείνει αξέχαστη η συνολική εμπειρία, καθώς είχα την ευκαιρία να γνωρίσω πολλά άτομα από το εξωτερικό αλλά και από την ίδια την ομάδα μου με τα οποία γνωριστήκαμε στο ταξίδι, όπως επίσης το γραφικό και ήσυχο περιβάλλον των πόλεων που επισκεφτήκαμε.

Θάλεια Βλάχου: Μου έμεινε η εικόνα του ευρωκοινοβουλίου καθώς και εικόνες από τις διάφορες χώρες που επισκεφτήκαμε. Δε θα ξεχάσω τα άτομα που γνώρισα, που μου ήταν μέχρι εκείνη τη στιγμή τελείως άγνωστα, και τις εμπειρίες που ζήσαμε μαζί!

Θεανώ Τσίκαρη: Αμέτρητες αναμνήσεις με τα υπόλοιπα παιδιά της ελληνικής αποστολής και αξέχαστες εμπειρίες που ήμουν τυχερή να ζήσω.

Αρετή Παπανικολάου: Είναι πολλά τα πράγματα που δε θα ξεχάσω. Το δέος που ένιωσα μόλις αντίκρισα το Κοινοβούλιο, η αγωνία μου για την παρουσίαση της Ελλάδας στο Κοινοβούλιο, τα φαγητά (ακόμα κι αν στους περισσότερους δεν άρεσαν!), όλα τα μέρη που επισκεφτήκαμε… Αλλά περισσότερο δεν πρόκειται να ξεχάσω τα παιδιά (- το Στάθη να «σπάει» πόρτες) και την πιτσαρία που από Αρετή έγινα Alladin.

Ράνια Πεσλή: Έχω υπέροχες αναμνήσεις από τις πόλεις που επισκεφθήκαμε και κυρίως από τα παιδιά που γνώρισα και μοιράστηκα πολλά μαζί τους.

Θα θέλατε να το επαναλάβετε;

Μαρία Θεοδώρου: Εννοείται!!!!!

Λαμπρίνα Κώστα: Αν μου δινόταν η ευκαιρία, φυσικά και ναι!!!

Μαρία Μόσχου: Μετά από μια τόσο όμορφη εμπειρία, φυσικά και θα ήθελα να επαναλάβω αυτό το ταξίδι! Και πιστεύω πως όλοι όσοι συμμετείχαν, θα ήθελαν το ίδιο.

Στάθης-Ηρακλής Μαυρομάτης: ΣΙΓΟΥΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

Κωνσταντίνα-Μαρία Κογιάντη: Φυσικά! Εύχομαι να είχαμε κι εμείς τη δυνατότητα όπως κάποιες άλλες χώρες (π.χ. Πορτογαλία) να πάμε παραπάνω από μία φορά.

Θάλεια Βλάχου: Σίγουρα θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που είχε αυτή την ευκαιρία να συμμετάσχει σε ένα τέτοιο πρόγραμμα.

Θεανώ Τσίκαρη: Εννοείται, χωρίς δεύτερη σκέψη!

Αρετή Παπανικολάου: Σίγουρα!!

Ράνια Πεσλή: Αναμφίβολα! Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που είχα τη δυνατότητα να συμμετάσχω σε αυτό το πρόγραμμα και που αν είχα την ευκαιρία θα το επαναλάμβανα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Τι θα λέγατε στα παιδιά που θέλουν να συμμετέχουν στον επόμενο διαγωνισμό;

Μαρία Θεοδώρου: Στα παιδιά που θα ήθελαν να λάβουν μέρος στο διαγωνισμό, θα έλεγα πως αξίζει τον κόπο να διαθέσουν χρόνο και ενέργεια, γιατί το ταξίδι θα τους ανταμείψει. Τέλος, θα ήθελα να προσθέσω ότι οι σοκολάτες ήταν ΥΠΕΡΟΧΕΣ!!! Οι φίλοι μου έμειναν πολύ ευχαριστημένοι!!

Λαμπρίνα Κώστα: Θα τους έλεγα να το παλέψουν, να βάλουν τα δυνατά τους και να δουλέψουν σκληρά, γιατί στο τέλος, η επιτυχία είναι γλυκιά!

Μαρία Μόσχου: Αυτό που θα έλεγα στα παιδιά που θέλουν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα Euroscola είναι να το τολμήσουν. Δε χρειάζεται να φοβούνται κανέναν και τίποτε! Θα ήταν υπέροχο αυτήν την εμπειρία που έζησα εγώ να την ζήσουν και άλλοι μαθητές!

Στάθης-Ηρακλής Μαυρομάτης: Τα παιδιά να φροντίσουν να μάθουν 5 πράγματα από μουσική (PinkFloyd ) και από πολιτική και μετά ας πάνε και στο Euroscola. Να γράψουν ό,τι πιστεύουν, αυτό θα έλεγα, και να είναι σίγουροι ότι αν διακριθούν, θα περάσουν τέλεια! Υ.Γ “ΝΑ ΣΠΑΤΕ” ΠΟΡΤΕΣ

Κωνσταντίνα-Μαρία Κογιάντη: Να δηλώσουν συμμετοχή χωρίς δεύτερη σκέψη, καθώς αυτές είναι μοναδικές ευκαιρίες για νέες εμπειρίες, γνωριμίες και ταξίδια, που θα μείνουν αξέχαστες για μια ζωή!

Θάλεια Βλάχου: Να έχουν πίστη στον εαυτό τους, να μην φοβούνται να εκφράζουν την γνώμη τους και επίσης να μην έχουν κανένα ενδοιασμό στο να δηλώσουν συμμετοχή, γιατί θα περάσουν απλά Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Α!!!

Θεανώ Τσίκαρη: Να νιώθουν υπερήφανοι για τη χώρα αυτή την οποία θα εκπροσωπήσουν και λέγεται Ελλάδα και να μη διστάσουν να απολαύσουν και να αξιοποιήσουν την κάθε στιγμή!

Αρετή Παπανικολάου: Θα τους έλεγα να βάλουν τα δυνατά τους να γράψουν την καλύτερη έκθεση, γιατί είναι μοναδική εμπειρία!!!

Ράνια Πεσλή: Είναι μια από τις ευκαιρίες που δεν παρουσιάζονται συχνά στη ζωή, γι αυτό δεν πρέπει να διστάζουν ούτε στιγμή γιατί αξίζει τον κόπο.

Φωτογραφικό υλικό από την ημερίδα μπορείτε να δείτε στη σελίδα της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Ηπείρου:
http://srv-ipeir.pde.sch.gr/index.php/europeanprograms/euroscola/738-strasvourgophoto2014

Ή στη σελίδα Euroscola στο Facebook:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.598864823516511.1073741845.195715000498164&type=1

Ευρωσκεπτικισμός

των μαθητριών Κωσταγιάννη Ζωής, Μπόμπορη Ελπινίκης και Τριανταφυλλίδη Ντανιέλας

Σύμφωνα με το λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη, Ευρωσκεπτικισμός είναι η αντιμετώπιση της Ευρώπης και κυρίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης με σκεπτικισμό, δηλαδή με δυσπιστία.

Ο Ευρωσκεπτικισμός είναι μία πολιτική ιδεολογία που εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα στους κόλπους της Ευρώπης. Μία ιδεολογία που εκφράζει αμφιβολία ή αμφισβήτηση προς το θεσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μία ιδεολογία, η οποία αναλόγως από ποια χώρα και κατά τη διάρκεια ποιας περιόδου εκφράζεται, λαμβάνει διαφορετικές διαστάσεις. Μπορεί να ξεκινήσει από μία απλή δυσπιστία, ως προς την αποτελεσματικότητα της Ένωσης, μέχρι και πρόταση υπέρ της διάλυσής της. Μερικές από τις πιο ισχυρές χώρες της Ευρώπης, που αποτελούν τον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φαίνεται να αμφισβητούν έντονα τόσο τον θεσμό της Ένωσης, όσο και την ενιαία νομισματική ένωση του Ευρώ. Η Δανία, το Ηνωμένο Βασίλειο καθώς και η Αυστρία είναι χώρες που διακατέχονται έντονα από το αίσθημα του Ευρωσκεπτικισμού.

Πηγή: Pieria, από το άρθρο «EUROSCEPTIC THINKING HAS NOBLE ROOTS: A REPLY TO SIMON WREN-LEWIS» του Ryan Bourne στις 24 Οκτωβρίου 2013

Στη συνέχεια, τους κύριους εκφραστές του Ευρωσκεπτικισμού αποτελούν τα ακροδεξιά, συντηρητικά κόμματα κάθε χώρας. Τα κόμματα αυτά είναι εχθρικά προς τους μετανάστες και κατηγορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση για την εξάπλωση και τις βαρύτατες συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Υποστηρίζουν μάλιστα, πως οι συνέπειες αυτές έχουν μεγάλο αντίκτυπο, τόσο στο εσωτερικό της χώρας τους, όσο και στην παγκόσμια οικονομία.

Τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί ραγδαία η εμπιστοσύνη που εξέφραζαν οι Ευρωπαίοι πολίτες απέναντι στην Ένωση. Έτσι, πολλοί ασπάζονται την ιδεολογία των Ευρωσκεπτικιστών και επιθυμούν τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Φαίνεται, λοιπόν, πως ο ευρωπαϊσμός δέχεται μία ισχυρή αμφισβήτηση και πολλές αμφιβολίες, τις οποίες δύσκολα θα καταφέρει να κλονίσει.

Ευρωσκεπτικισμός υπάρχει και στη χώρα μας. Με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο δείχνουν οι δημοσκοπήσεις το κλίμα αμφισβήτησης που επικρατεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς τα τέσσερα τελευταία χρόνια μετά την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, οι Ευρωπαίοι πολίτες αμφισβητούν πλέον σε μεγάλο βαθμό τη χρησιμότητα του θεσμού.

Στον Ευρωπαϊκό Νότο, συγκεκριμένα, η δημοτικότητα της Ευρωπαϊκής ηγεσίας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, καταγράφοντας τα χαμηλότερα ποσοστά στην Ελλάδα, ειδικά στους νέους: από το 60% το 2009, πριν ξεκινήσει η οικονομική κρίση, έπεσε στο 19% το 2013. Oι νέοι Έλληνες είναι απογοητευμένοι από την πολιτική και απαισιόδοξοι ως προς το εργασιακό τους μέλλον. Η κάμψη είναι εξίσου εντυπωσιακή και για τους νέους της Ισπανίας, της Κύπρου και της Ιταλίας.

Η Ελλάδα συμπληρώνει 31 χρόνια από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πορεία από την ένταξη της Ελλάδος το 1981 έως σήμερα σκιάστηκε από διάφορα γεγονότα. Η κακή μακροοικονομική διαχείριση οδήγησε σε τρεις χρεοκοπίες (1985, 1990, 2010) που συνοδεύτηκαν από κοινοτικά δάνεια και όρους τους οποίους οι ελληνικές αρχές δεν σεβάστηκαν. Παρόλα αυτά, η Ελλάδα έχει ωφεληθεί πολλαπλά κατά την περίοδο από την ένταξη στην Ε.Ε. Εφαρμόζει υψηλού επιπέδου προδιαγραφές τις οποίες έχει συναποφασίσει σε πολυάριθμους τομείς. Στα τρόφιμα και τα άλλα προϊόντα που διακινούνται στην εσωτερική αγορά. Στην προστασία του περιβάλλοντος και των καταναλωτών. Στις κοινές προκλήσεις για την ασφάλεια στον τομέα της δημόσιας υγείας. Στις μεταφορές, την ενέργεια και τις τηλεπικοινωνίες. Έχει λάβει πακτωλούς ενισχύσεων για να αναδιαρθρώσει την γεωργία και την αλιεία της, για να κατασκευάσει χιλιάδες μικρά και μεγάλα έργα που συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας, στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της και στην προστασία του περιβάλλοντος.

Επομένως, διαπιστώνουμε ότι η Ελλάδα, έπειτα από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει δεχτεί πολλές αλλαγές, τόσο στον τρόπο σκέψης των Ελλήνων, όσο και στην εξωτερική και εσωτερική πολιτική, αλλά  και σε υλικό επίπεδο.

Αυτό που προκαλεί ωστόσο μεγάλο ενδιαφέρον, είναι το γεγονός ότι η κάθε χώρα του κόσμου θα ήθελε να ενταχθεί στη μεγάλη «οικογένεια» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι λόγοι είναι πολλοί, εκ των οποίων οι εξής κυριότεροι: καλές σχέσεις με τις γειτονικές χώρες, εμπόριο, εύκολη μετακίνηση των πολιτών. Οι νέοι έχουν την ευκαιρία να φοιτήσουν στο εξωτερικό με ισότιμη αναγνώριση των ακαδημαϊκών τίτλων.

Θα άξιζε επιπροσθέτως, να θυμηθούμε τις προοπτικές με τις οποίες δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση:

  • Ενίσχυση και σύγκλιση των οικονομιών των κρατών μελών.
  • Λειτουργία μιας οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η οποία συμπεριλαμβάνει ένα ενιαίο και σταθερό νόμισμα, το ευρώ.
  • Ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς.
  • Περιφερειακή συνοχή.
  • Προστασία του περιβάλλοντος.
  • Δημιουργία μιας κοινής ιθαγένειας για όλους τους Ευρωπαϊκούς πολίτες.
  • Ενίσχυση της Ευρωπαϊκής ταυτότητας.

Παρόλα αυτά, η παγκόσμια οικονομική κρίση «χτύπησε» και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ύφεση του 2008 είναι το αποτέλεσμα που προκλήθηκε από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση του 2007 σε τομείς της πραγματικής οικονομίας της διεθνούς κοινότητας. Η πιστωτική κρίση από την έλλειψη ρευστότητας έγινε εμφανής στους χρηματιστηριακούς δείκτες των ανεπτυγμένων χωρών, ενώ πολλά χρηματιστήρια παρέμειναν κλειστά λόγω των μεγάλων απωλειών από τις πωλήσεις των επενδυτών. Όλα αυτά προκάλεσαν αναθεωρήσεις όλων των κρατικών προϋπολογισμών σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στην Ελλάδα, το τελευταίο «σφίξιμο της ζώνης» έρχεται με την απόφαση και των άλλων Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ότι υπάρχει πολιτική αναγκαιότητα η Ευρώπη να συνδράμει τη χώρα μας στη βελτίωση της οικονομικής ρευστότητας. Παρά τις προβλέψεις, κανείς δε γνωρίζει πόσο θα μειωθεί τελικά το Ελληνικό έλλειμμα. Οι επενδυτές φαίνεται να πιστεύουν πως εάν η Ελλάδα μπορέσει να «αντέξει» για τουλάχιστον μία διετία, γρήγορα θα βρει τον τρόπο να εξυπηρετήσει ευκολότερα το χρέος της.

Μένει να διαπιστωθεί…

Η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα από τα μάτια των νέων

της Κοέν Τζένης-Μύριαμ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) είναι μια οικονομική και πολιτική ένωση είκοσι οκτώ ευρωπαϊκών κρατών. Η Ελλάδα είναι μια από αυτές τις χώρες κράτη-μέλη, κάτι το οποίο σημαίνει πως μπορεί να απολαμβάνει τα προνόμια της Ένωσης.

Πηγή: European Youth Portal, copyright shutterstock.com – Petrenko_Andriy

Εμείς οι νέοι αποτελούμε μια ξεχωριστή μερίδα της κοινωνίας που σε λίγα χρόνια θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τα υπάρχοντα προβλήματα της χώρας. Ίσως χρειαστεί να εξετάσουμε τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνιά, οι ορίζοντές μας να διευρυνθούν και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πιο προοδευτικά, ώστε να είμαστε σε θέση να φτάσουμε ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο και να το διατηρήσουμε. Και ίσως η ΕΕ μπορεί να βοηθήσει σε αυτό το κομμάτι.

Όμως κατά πόσο εμείς ως νέα γενιά αισθανόμαστε πως μπορούμε να εμπιστευτούμε την ΕΕ; Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα είμαστε ασφαλείς και θα έχουμε τη συμπαράστασή της; Η οικονομική κρίση την οποία βιώνει η Ελλάδα αυτή την περίοδο, έχει περιπλέξει τα πράγματα, έχει, θα λέγαμε, «θολώσει τα νερά». Επομένως, είναι δύσκολο να έχουμε μια ξεκάθαρη και αποκρυσταλλωμένη άποψη και στάση απέναντι στην Ένωση και τις πρωτοβουλίες της.

Μπορούμε να εξετάσουμε και να αναλύσουμε τις αιτίες για τις οποίες βρισκόμαστε σε σύγχυση, και σίγουρα υπάρχουν πολλές, όμως η άγνοιά μας σε θέματα που αφορούν άμεσα την ΕΕ, είναι πρωταρχικής σημασίας αιτία.

Θα μπορούσαμε πράγματι, να την αναγνωρίσουμε ως λόγο που οι απόψεις μας είναι διφορούμενες και αυτό, γιατί δεν γνωρίζουμε πρώτα απ’όλα τους στόχους και τα σχέδια της ΕΕ, πόσο μάλλον τις δυνατότητες που μας προσφέρει. Δεν είμαστε πλήρως ενημερωμένοι και τα μόνα ερεθίσματα που δεχόμαστε καθημερινά, είναι μέσα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Σίγουρα είναι σημαντικό το να παρακολουθούμε τις εξελίξεις, και η αλήθεια είναι πως κυρίως η τηλεόραση και το διαδίκτυο αποτελούν καθημερινά πηγή πληροφοριών πάνω σε θέματα της Ένωσης. Ωστόσο, πιθανώς θα έπρεπε να πραγματοποιούνται ξεχωριστές εκδηλώσεις, στις οποίες ο νέος μπορεί να ενημερωθεί πλήρως για όλα εκείνα τα οποία του προσφέρει η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ένωση. Κατά αυτόν τον τρόπο, θα βρισκόμασταν σε πλεονεκτικότερη θέση, έχοντας πάρει τουλάχιστον κάποιες στοιχειώδεις πληροφορίες.

Πηγή: European Commission, copyright Fotolia.com, Franz Pfluegl

Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί, παίζουν βασικό ρόλο στην ενημέρωση των μαθητών σαν εμάς πάνω σε θέματα της Ευρώπης και της Ένωσης ειδικότερα. Με αυτόν τον τρόπο, κάποιοι από εμάς υιοθετούν θετική στάση και αντιμετώπιση, όμως δυστυχώς, αυτά τα ποσοστά είναι ιδιαίτερα αδύναμα.

Μερικοί ανήκουμε στους τυχερούς που οι γονείς μας φροντίζουν για την ενημέρωσή μας πάνω σε θέματα της Ένωσης, καθώς ερευνούν εάν μπορούν να μας προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον. Καθώς είμαστε περισσότερο καταρτισμένοι και έχοντας κάποιες τουλάχιστον βασικές γνώσεις στο τι μπορεί να προσφέρει η ΕΕ, βλέπουμε θετικά τη συμμετοχή της Ελλάδας σ’αυτήν. Αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξη περισσότερων ευκαιριών, σε θέματα όπως η εκπαίδευση, με τα πολυάριθμα προγράμματα υποτροφιών ή μειωμένων διδάκτρων για προπτυχιακές σπουδές κ.ά. Έτσι, λογικά υποστηρίζουμε ότι η ποιότητα ζωής αυξάνεται, εφόσον η χώρα ωθείται να ακολουθήσει το πρότυπο ενός σύγχρονου κράτους, οικονομικά ανεξάρτητου και πολιτιστικά ανερχόμενου. Παράλληλα, υπάρχουν εκείνοι οι νέοι που θέλουν να ταξιδέψουν και να ανακαλύψουν τον κόσμο, να γνωρίσουν νέες κουλτούρες και να εντρίψουν σε ιστορίες άλλων λαών.

Ακόμα και αν πολλές φορές ξέρουμε πως πρέπει να αφήσουμε έναν άνεμο προόδου να επηρεάσει τις απόψεις και τα πιστεύω μας, η ελληνική νοοτροπία εμποδίζει αυτή την εξέλιξη.

Παρόλα αυτά, από την άλλη μεριά, οι περισσότεροι από εμάς, αντιμετωπίζουμε τις καινοτομίες της ΕΕ ιδιαίτερα επιφυλακτικά. Αυτό μπορεί να στηριχτεί στο γεγονός πως έχουμε διαπαιδαγωγηθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να κυριαρχόμαστε από αισθήματα έντονου τοπικισμού και πατριωτισμού. Επιπλέον, είμαστε πολύ δεμένοι με τη χώρα μας, και δεν επιθυμούμε να την εγκαταλείψουμε. Θα μπορούσαμε να πούμε πως οι Έλληνες είναι συναισθηματικά δεμένοι με το παρελθόν, γεγονός που οδηγεί στα παραπάνω. Ταυτόχρονα, η μοναδικότητά μας ως λαός και η διαφορετική και τόσο ιδιαίτερη νοοτροπία μας, μας ωθεί να αποστρεφόμαστε στη μαζοποίηση, από φόβο μήπως η κληρονομιά μας χάσει την αυθεντικότητά της. Όλοι οι παραπάνω είναι λόγοι για τους οποίους οι πρωτοβουλίες της ΕΕ βρίσκουν συχνά εμάς τους Έλληνες έφηβους ασυγκίνητους απέναντί της.

Η οικονομική κρίση έχει σίγουρα επιφέρει αλλαγές και στον τρόπο που βλέπουμε τις πρωτοβουλίες και εκτός Ελλάδας, καθιστώντας όλα τα σχέδια της ΕΕ πολύ τολμηρά για την τωρινή κατάσταση της χώρας μας.

Ένας εξίσου σημαντικός παράγοντας, που έχει επηρεάσει όλους τους τομείς της ζωής μας, είναι η κρίση, με την οποία η χώρα μας, καθώς και πολλές άλλες, προσπαθούν να αγωνιστούν και να την νικήσουν. Κάποιοι υποστηρίζουν πως εξαιτίας της κρίσης, μπορούμε να θεωρήσουμε την ΕΕ ως τη μόνη μας διέξοδο. Που σημαίνει ότι η χώρα μας πρέπει να παραμείνει στους κόλπους της, προκειμένου να υποβοηθηθεί η ανοικοδόμησή της. Το φλέγον ερώτημα είναι, αν η συμμετοχή μας στην ΕΕ μπορεί να μας βοηθήσει και να μας προσφέρει επιπλέον εφόδια ώστε να πετύχουμε τον στόχο μας, γιατί να μην τα αξιοποιήσουμε προς όφελός μας; Έτσι λοιπόν, ίσως καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως δεν θα πρέπει να είμαστε τόσο απόλυτοι και στενόμυαλοι. Ας δώσουμε στην Ένωση μια ευκαιρία να μας παρουσιάσει τα σχέδιά της, και ίσως μας φέρει προ εκπλήξεως!

Top