της Κοέν Τζένης-Μύριαμ
Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) είναι μια οικονομική και πολιτική ένωση είκοσι οκτώ ευρωπαϊκών κρατών. Η Ελλάδα είναι μια από αυτές τις χώρες κράτη-μέλη, κάτι το οποίο σημαίνει πως μπορεί να απολαμβάνει τα προνόμια της Ένωσης.
Πηγή: European Youth Portal, copyright shutterstock.com – Petrenko_Andriy
Εμείς οι νέοι αποτελούμε μια ξεχωριστή μερίδα της κοινωνίας που σε λίγα χρόνια θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τα υπάρχοντα προβλήματα της χώρας. Ίσως χρειαστεί να εξετάσουμε τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνιά, οι ορίζοντές μας να διευρυνθούν και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πιο προοδευτικά, ώστε να είμαστε σε θέση να φτάσουμε ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο και να το διατηρήσουμε. Και ίσως η ΕΕ μπορεί να βοηθήσει σε αυτό το κομμάτι.
Όμως κατά πόσο εμείς ως νέα γενιά αισθανόμαστε πως μπορούμε να εμπιστευτούμε την ΕΕ; Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα είμαστε ασφαλείς και θα έχουμε τη συμπαράστασή της; Η οικονομική κρίση την οποία βιώνει η Ελλάδα αυτή την περίοδο, έχει περιπλέξει τα πράγματα, έχει, θα λέγαμε, «θολώσει τα νερά». Επομένως, είναι δύσκολο να έχουμε μια ξεκάθαρη και αποκρυσταλλωμένη άποψη και στάση απέναντι στην Ένωση και τις πρωτοβουλίες της.
Μπορούμε να εξετάσουμε και να αναλύσουμε τις αιτίες για τις οποίες βρισκόμαστε σε σύγχυση, και σίγουρα υπάρχουν πολλές, όμως η άγνοιά μας σε θέματα που αφορούν άμεσα την ΕΕ, είναι πρωταρχικής σημασίας αιτία.
Θα μπορούσαμε πράγματι, να την αναγνωρίσουμε ως λόγο που οι απόψεις μας είναι διφορούμενες και αυτό, γιατί δεν γνωρίζουμε πρώτα απ’όλα τους στόχους και τα σχέδια της ΕΕ, πόσο μάλλον τις δυνατότητες που μας προσφέρει. Δεν είμαστε πλήρως ενημερωμένοι και τα μόνα ερεθίσματα που δεχόμαστε καθημερινά, είναι μέσα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Σίγουρα είναι σημαντικό το να παρακολουθούμε τις εξελίξεις, και η αλήθεια είναι πως κυρίως η τηλεόραση και το διαδίκτυο αποτελούν καθημερινά πηγή πληροφοριών πάνω σε θέματα της Ένωσης. Ωστόσο, πιθανώς θα έπρεπε να πραγματοποιούνται ξεχωριστές εκδηλώσεις, στις οποίες ο νέος μπορεί να ενημερωθεί πλήρως για όλα εκείνα τα οποία του προσφέρει η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ένωση. Κατά αυτόν τον τρόπο, θα βρισκόμασταν σε πλεονεκτικότερη θέση, έχοντας πάρει τουλάχιστον κάποιες στοιχειώδεις πληροφορίες.
Πηγή: European Commission, copyright Fotolia.com, Franz Pfluegl
Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί, παίζουν βασικό ρόλο στην ενημέρωση των μαθητών σαν εμάς πάνω σε θέματα της Ευρώπης και της Ένωσης ειδικότερα. Με αυτόν τον τρόπο, κάποιοι από εμάς υιοθετούν θετική στάση και αντιμετώπιση, όμως δυστυχώς, αυτά τα ποσοστά είναι ιδιαίτερα αδύναμα.
Μερικοί ανήκουμε στους τυχερούς που οι γονείς μας φροντίζουν για την ενημέρωσή μας πάνω σε θέματα της Ένωσης, καθώς ερευνούν εάν μπορούν να μας προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον. Καθώς είμαστε περισσότερο καταρτισμένοι και έχοντας κάποιες τουλάχιστον βασικές γνώσεις στο τι μπορεί να προσφέρει η ΕΕ, βλέπουμε θετικά τη συμμετοχή της Ελλάδας σ’αυτήν. Αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξη περισσότερων ευκαιριών, σε θέματα όπως η εκπαίδευση, με τα πολυάριθμα προγράμματα υποτροφιών ή μειωμένων διδάκτρων για προπτυχιακές σπουδές κ.ά. Έτσι, λογικά υποστηρίζουμε ότι η ποιότητα ζωής αυξάνεται, εφόσον η χώρα ωθείται να ακολουθήσει το πρότυπο ενός σύγχρονου κράτους, οικονομικά ανεξάρτητου και πολιτιστικά ανερχόμενου. Παράλληλα, υπάρχουν εκείνοι οι νέοι που θέλουν να ταξιδέψουν και να ανακαλύψουν τον κόσμο, να γνωρίσουν νέες κουλτούρες και να εντρίψουν σε ιστορίες άλλων λαών.
Ακόμα και αν πολλές φορές ξέρουμε πως πρέπει να αφήσουμε έναν άνεμο προόδου να επηρεάσει τις απόψεις και τα πιστεύω μας, η ελληνική νοοτροπία εμποδίζει αυτή την εξέλιξη.
Παρόλα αυτά, από την άλλη μεριά, οι περισσότεροι από εμάς, αντιμετωπίζουμε τις καινοτομίες της ΕΕ ιδιαίτερα επιφυλακτικά. Αυτό μπορεί να στηριχτεί στο γεγονός πως έχουμε διαπαιδαγωγηθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να κυριαρχόμαστε από αισθήματα έντονου τοπικισμού και πατριωτισμού. Επιπλέον, είμαστε πολύ δεμένοι με τη χώρα μας, και δεν επιθυμούμε να την εγκαταλείψουμε. Θα μπορούσαμε να πούμε πως οι Έλληνες είναι συναισθηματικά δεμένοι με το παρελθόν, γεγονός που οδηγεί στα παραπάνω. Ταυτόχρονα, η μοναδικότητά μας ως λαός και η διαφορετική και τόσο ιδιαίτερη νοοτροπία μας, μας ωθεί να αποστρεφόμαστε στη μαζοποίηση, από φόβο μήπως η κληρονομιά μας χάσει την αυθεντικότητά της. Όλοι οι παραπάνω είναι λόγοι για τους οποίους οι πρωτοβουλίες της ΕΕ βρίσκουν συχνά εμάς τους Έλληνες έφηβους ασυγκίνητους απέναντί της.
Η οικονομική κρίση έχει σίγουρα επιφέρει αλλαγές και στον τρόπο που βλέπουμε τις πρωτοβουλίες και εκτός Ελλάδας, καθιστώντας όλα τα σχέδια της ΕΕ πολύ τολμηρά για την τωρινή κατάσταση της χώρας μας.
Ένας εξίσου σημαντικός παράγοντας, που έχει επηρεάσει όλους τους τομείς της ζωής μας, είναι η κρίση, με την οποία η χώρα μας, καθώς και πολλές άλλες, προσπαθούν να αγωνιστούν και να την νικήσουν. Κάποιοι υποστηρίζουν πως εξαιτίας της κρίσης, μπορούμε να θεωρήσουμε την ΕΕ ως τη μόνη μας διέξοδο. Που σημαίνει ότι η χώρα μας πρέπει να παραμείνει στους κόλπους της, προκειμένου να υποβοηθηθεί η ανοικοδόμησή της. Το φλέγον ερώτημα είναι, αν η συμμετοχή μας στην ΕΕ μπορεί να μας βοηθήσει και να μας προσφέρει επιπλέον εφόδια ώστε να πετύχουμε τον στόχο μας, γιατί να μην τα αξιοποιήσουμε προς όφελός μας; Έτσι λοιπόν, ίσως καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως δεν θα πρέπει να είμαστε τόσο απόλυτοι και στενόμυαλοι. Ας δώσουμε στην Ένωση μια ευκαιρία να μας παρουσιάσει τα σχέδιά της, και ίσως μας φέρει προ εκπλήξεως!