Tag: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Οι πρόεδροι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Φεβ. 14 Ευρωπαϊκή Ένωση 0 σχόλια

των μαθητών Βασούλας Λάμπρου, Πένυς Μαντέλλου, Βασιλείου Ρήνα, και Νικολίνας Χαντζιάρα

Ο όρος «Επιτροπή» μπορεί να σημαίνει τόσο τους 28 επιτρόπους (ένας επίτροπος για καθένα από τα 28 κράτη-μέλη) όσο και τον ίδιο τον θεσμό.

Ιδρύθηκε το 1951 και εδρεύει στις Βρυξέλλες, έχοντας αντιπροσωπείες σε όλες τις χώρες της Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει το δικαίωμα της πρωτοβουλίας, μπορεί δηλαδή να υποβάλει νομοσχέδια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (το οποίο αντιπροσωπεύει τους πολίτες της Ε.Ε., και εκλέγεται από αυτούς) και το Συμβούλιο της Ε.Ε. (αντιπροσωπεύει τα κράτη μέλη). Αυτό γίνεται για θέματα που δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθούν σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο.

Προτείνει νόμους είτε με σκοπό την εκπλήρωση υποχρεώσεων της Ε.Ε., είτε διότι ένα άλλο ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο της το ζήτησε. Από τον Απρίλιο του 2012, οι πολίτες της Ε.Ε. έχουν το δικαίωμα να ζητούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προτείνει νόμους (Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών). Πριν υποβληθούν οι προτάσεις, γίνονται συζητήσεις ώστε να γίνουν σαφείς οι απόψεις των ενδιαφερόμενων μερών. Μετά τη θέσπιση ενός νόμου της Ε.Ε., η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μεριμνά για την ορθή εφαρμογή του απ” όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης.

Η Επιτροπή αποτελείται από τμήματα και υπηρεσίες, τα οποία ονομάζονται «Γενικές Διευθύνσεις (ΓΔ)».

Διατελέσαντες Πρόεδροι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Walter Hallstein (Βάλτερ Χάλσταϊν)

Η κινητήρια δύναμη για την ταχεία Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Ο Walter Hallstein (1901-1982) ήταν Γερμανός ακαδημαϊκός, διπλωμάτης και πολιτικός, ο πρώτος πρόεδρος (από το 1958 έως το 1967) της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, η οποία επρόκειτο αργότερα να γίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πηγή: CVCE, Walter Hallstein, Copyright: (c) Centre Virtuel de la Connaissance sur l’Europe (CVCE). Φωτο: Photo European Parliament.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου υπηρέτησε ως αξιωματικός του στρατού στη Γαλλία και έπειτα συνελήφθη από τα αμερικανικά στρατεύματα, επέστρεψε στη Γερμανία, όπου και κέρδισε σημαντικότατη θέση στο γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών. Ωστόσο, μετά από σύγκρουση με το Γάλλο πρόεδρο Charles de Gaulle, παραιτήθηκε και έγινε μέλος του κοινοβουλίου.

Όντας φανατικός υποστηρικτής της Ομοσπονδιακής Ευρώπης, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, συγκρουόμενος με τον Υπουργό Οικονομικών Ludwig Erhard, σχετικά με την πορεία της. Πράγματι, οι απόψεις διίσταντο σχετικά με την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ο Hallstein υποστήριζε τη «συνταγματική ολοκλήρωση», με βάση την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα. Γνωρίζοντας ακόμη την ανάγκη της Γερμανίας για εξαγωγές, πίστευε ότι η θεσμική ολοκλήρωσή του θα προωθήσει τα γερμανικά συμφέροντα, ανοίγοντας την υπόλοιπη Ευρώπη στις γερμανικές εξαγωγές. Αντιθέτως, ο Erhard και το Υπουργείο Οικονομικών ήταν κατά της Ομοσπονδιακής αυτής λύσης, ευνοώντας τη διακυβερνητική οικονομική συνεργασία.

Τα καθήκοντα της Επιτροπής Hallstein ήταν: η εφαρμογή μιας τελωνειακής ένωσης και τις τέσσερις ελευθερίες (ελεύθερη διακίνηση αγαθών, κεφαλαίων, υπηρεσιών και ανθρώπων), καθώς και κοινές πολιτικές για τον ανταγωνισμό, το εμπόριο, τις μεταφορές και τη γεωργία.

Ανταγωνιστικά οράματα για την Ευρώπη

Αν και το όραμα του Hallstein για μια ομοσπονδιακή Ευρώπη ήταν σαφές, η συνθήκη ΕΟΚ άφησε πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Οι απόψεις ποικίλουν σχετικά με το αν μια κοινή αγορά θα μπορούσε να πετύχει χωρίς κοινή οικονομική πολιτική, τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αν ο τελικός στόχος πρέπει να είναι μια πολιτική ένωση, με την έννοια του «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».

Όταν ο Hallstein έφυγε από την Επιτροπή στα τέλη του 1967, ήταν 68 ετών. Και τότε όμως συνέχισε το έργο του για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, προωθώντας το όραμά του για τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».

Jean Rey (Ζαν Ρέϊ)

Ο Jean Rey (1902-1983) ήταν βέλγος δικηγόρος και φιλελεύθερος πολιτικός (είχε ενταχθεί στο κόμμα των Φιλελευθέρων), ο δεύτερος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πηγή: EC Audiovisual Service, Jean Rey, Copyright: (c) EC Audiovisual Service. Κωδικός: P-008897/00-3.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τον οποίο βρισκόταν αιχμάλωτος σε ναζιστικό στρατόπεδο, εργάστηκε για την ομοσπονδοποίηση του Βελγίου.

Όντας Υπουργός Ανασυγκρότησης και έπειτα Υπουργός Οικονομίας, ασχολήθηκε με την ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, καθώς επίσης συνέβαλε και στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ), και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας. Ως φεντεραλιστής, ανέλαβε να ενισχύσει τα κοινοτικά όργανα και απέκτησε πολλές αρμοδιότητες για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, επέβλεψε την ολοκλήρωση της τελωνειακής ένωσης (1968).

Το 1970, ο Rey κέρδισε την υποστήριξη των Ευρωπαϊκών Κυβερνήσεων για να δώσει τους ίδιους τους πόρους της Κοινότητας. Αυτό σήμαινε ότι η ΕΟΚ δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τις συνεισφορές των κρατών μελών, αλλά και από έσοδα από δασμούς και εισφορές για τα γεωργικά προϊόντα από χώρες εκτός της Κοινότητας.

Franco Maria Malfati (Φράνκο Μαρία Μαλφάτι)

Πηγή: Wikipedia, πορτραίτο του Franco Maria Malfati.

Ο Franco Maria Malfati (1927-1991), ήταν Ιταλός πολιτικός και ο τρίτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1970-1972). Ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Χριστιανικής Δημοκρατίας. Υπηρέτησε ως Υπουργός Εξωτερικών, Οικονομικών, Βιομηχανίας, Κρατικών Συναλλαγών, mail και Τηλεπικοινωνιών. Η Επιτροπή Malfati ξεκίνησε από την αρχή τη διαδικασία ολοκλήρωσης. Επίσης, εκείνη την εποχή άρχισε να αναπτύσσεται η πολιτική και η νομισματική συνεργασία και η διεύρυνση των συζητήσεων ανάμεσα σε διάφορες χώρες. Ο Franco Maria Malfati παραιτήθηκε από τη θέση του προέδρου το 1972.

Sicco Mansholt (Σίκο Μάνσχολτ)

Ο Σίκο Μάνσχολτ (13 Σεπτεμβρίου 1908 Ulrum, Γκρόνιγκεν – 30 Ιουνίου 1995, Wapserveen, Drenthe) ήταν ο τέταρτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 1972 – 1973. Ήταν ο Ευρωπαίος Επίτροπος για τη Γεωργία από το 1958 μέχρι το 1972.

Πηγή: CVCE, Sicco Mansholt. Copyright: (c) Centre Virtuel de la Connaissance sur l’Europe (CVCE), Φωτο: European Commission Audiovisual Library.

Ό Μάνσχολτ προήλθε από την οικογένεια ενός σοσιαλιστικού αγρότη στην ολλανδική επαρχία του Groningen. Η μητέρα του, Wabien Andreae, κόρη ενός δικαστή στο Heerenveen, ήταν μία από τις πρώτες γυναίκες που είχαν σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες.

Το 1958 έγινε ένας από τους Επιτρόπους της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ήταν Επίτροπος για τη Γεωργία, τον εκσυγχρονισμό της Ευρωπαϊκής γεωργίας και Αντιπρόεδρος του ιδρύματος. Έγινε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις 22 Μαρτίου 1972 (Επιτροπής του Mansholt) και συνέχισε σε εκείνη την θέση μέχρι τις 5 Ιανουαρίου 1973.

François-Xavier Ortoli (Φρανσουά-Ξαβιέ Ορτολί)

Ο François-Xavier Ortoli ήταν Γάλλος γκωλιστής πολιτικός και επιχειρηματίας.

Πηγή: EC Audiovisual Service, François-Xavier Ortoli, Copyright: (c) EC Audiovisual Service. Κωδικός: P-008974/00-1.

Γεννήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου του 1925 και υπηρέτησε σε διάφορα Υπουργεία κατά την κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Ζακ Μορίς Κουβ ντε Μιρβίλ, (1968-69) μεταξύ των οποίων και στο Υπουργείο Οικονομικών. Ακόμη υπηρέτησε στις Ελεύθερες Γαλλικές Δυνάμεις κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και βραβεύτηκε με αρκετά μετάλλια. Ήταν Κοινοτικός Επίτροπος της Γαλλίας από το 1973 ως το 1985 και από το 1973 ως το 1977 ως Επικεφαλής της Επιτροπής Ορτολί, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν). Τον διαδέχθηκε στην προεδρία της Κομισιόν ο Ρόι Τζένκινς.

Στη συνέχεια ανέλαβε διάφορα επιχειρηματικά αξιώματα και έπειτα διευθυντής της «Τοτάλ». Πέθανε στις 30 Νοεμβρίου του 2007.

Roy Jenkins (Ρόι Τζένκινς)

Γιος Ουαλού ανθρακωρύχου ο οποίος αργότερα έγινε συνδικαλιστής και βουλευτής του Εργατικού κόμματος. Ο Roy Jenkins διακρίθηκε για τις υπηρεσίες του κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εξελέγη στο Κοινοβούλιο ως βουλευτής του Εργατικού κόμματος το 1948 και υπηρέτησε σε διάφορες σημαντικές θέσεις στην πρώτη κυβέρνηση του Harold Wilson.

Πηγή: BBC Radio 4, Roy Jenkins, Copyright: (c) BBC.

Μετά τις γενικές εκλογές του 1964, ο Jenkins διορίστηκε Yπουργός Αεροπορίας. Τον Ιανουάριο του 1965 ο Patrick Gordon Walker παραιτήθηκε από υπουργός Εξωτερικών και έτσι ο Wilson προσφέρει στον Jenkins το Υπουργείο Παιδείας και Επιστημών. Ωστόσο, αυτός αρνήθηκε, προτιμώντας να μείνει στην Αεροπορία.

Ο κύριος σκοπός της επιτροπής του Jenkins ήταν η ανάπτυξη της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 1977, η οποία ξεκίνησε το 1979 ως Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα, πρόδρομος του ενιαίου νομίσματος ή ευρώ. Ο Πρόεδρος Jenkins ήταν η πρώτος Πρόεδρος ο οποίος παραβρέθηκε σε σύνοδο κορυφής του G8, εξ ονόματος της Κοινότητας. Ο Jenkins παρέμεινε στις Βρυξέλλες μέχρι το 1981, σχεδιάζοντας τις πολιτικές αλλαγές στο Ηνωμένο Βασίλειο από εκεί.

To 1978 έλαβε τιμητικό τίτλο (Doctor of Laws) από το Πανεπιστήμιο του Bath.

Ο Jenkins έγραψε 19 βιβλία, συμπεριλαμβανομένων μιας βιογραφίας του Gladstone (1995), η οποία κέρδισε, το 1995, το βραβείο Whitbread και την πολυδιαφημισμένη βιογραφία του Winston Churchill (2001). Ο επίσημος βιογράφος του, Andrew Adonis (Βαρώνος Adonis), έμελλε να τελειώσει τη βιογραφία του Churchill καθώς ο Jenkins δεν επέζησε από την εγχείρηση καρδιάς στην οποία υποβλήθηκε προς το τέλος της συγγραφής της. Η κόρη του Τσώρτσιλ, Lady Mary Soames, πίστευε ότι η βιογραφία του πατέρα της από τον Jenkins ήταν η καλύτερη διαθέσιμη.

Gaston Thorn (Γκάστον Θορν)

Πηγή: RTL. Φωτο: Gaston Thorn (1980) (c) CE/ Christian Lambiotte. Copyright: (c) Archives RTL.

Ο Gaston Thorn, πολιτικός από το Λουξεμβούργο, ήταν Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 1981 έως το 1985. Υπήρξε Υπουργός Εξωτερικού Εμπορίου του Λουξεμβούργου από το 1969-1980, πρωθυπουργός από το 1974-1979 και Υπουργός των Οικονομικών από το 1977-1980. Υπήρξε επίσης μέλος του Ευρωπαϊκόυ Κοινοβουλίου από το 1959-1969. Το 1980 επιλέχτηκε ως Πρόεδρος της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, παίρνοντας τη θέση του Roy Jenkins. Αν και δεν θεωρήθηκε πολύ ισχυρός Πρόεδρος της Επιτροπής, κατά τη διάρκεια της περιόδου απασχόλησής του η Επιτροπή συνέχισε να επεκτείνει τη δύναμή της εις βάρος των εθνικών κυβερνήσεων των μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Jacques Delors (Ζακ Ντελόρ)

Πηγή: Pro Europa (French Edition). Φωτο: Jacques Delors. Copyright: Pro Europa.

O Jacques Delors είναι Γάλλος πολιτικός που υπήρξε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν). Εργάστηκε στην Τράπεζα της Γαλλίας, υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και ευρωβουλευτής. Τη χρονική περίοδο 1969-1972 ήταν Σύμβουλος του γκωλικού Γάλλου πρωθυπουργού Σαμπάν – Ντελμάς. Στη συνέχεια προσχώρησε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Το 1981 έγινε Υπουργός Οικονομικών. Είναι από τους πρωτεργάτες του σχεδίου της Ευρωπαϊκής ενοποίησης. Αξιόλογος οικονομολόγος με εκμοντερνιστικές τάσεις. Εργάζεται συνεχώς μέσω του Ινστιτούτου Jacques Delors – Notre Europe. Από το 1985 μέχρι το 1995 διετέλεσε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Jacques Santer (Ζακ Σαντέρ)

Πηγή: CVCE. Φωτο: Jacques Santer του Christian Lambiotte. Médiathèque Commission européenne. Copyright: (c) Union européenne

Ο Jacques Santer ήταν πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 1995 – 1999 και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους θεμελιωτές της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, αλλά και εκ των πρωτοστατών της εμβάθυνσης της Ένωσης με την υιοθέτηση οικονομικού και πολιτικού πυλώνα που θα συμπληρώνουν το νομισματικό. Στις 15 Μαρτίου του 1999, για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραιτήθηκε, υπακούοντας στη λαϊκή απαίτηση της Ε.Ε. και μετά από βαριές κατηγορίες για διαφθορά, σκάνδαλα και νεποτισμό. Επικεφαλής ήταν ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζακ Σαντέρ, χάρη στον οποίο η  επιτροπή έμεινε στην ιστορία ως «Κομισιόν Σαντέρ».

Manuel Marín González (Μανουέλ Μαρίν Γκονζάλεζ)

Ο Manuel Marín, Ισπανός πολιτικός, γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 1949. Έχει σπουδάσει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης.

Πηγή: Alumni Association – College of Europe. Φωτο: Manuel Marín. Copyright: (c) Alumni Association – College of Europe.

Η σχέση του με την πολιτική ξεκινά το 1974 όπου και ήταν μέλος στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Ισπανίας. Τα έτη 1977, 1979 και 1982 εκλέγεται ως αντιπρόσωπος στο Ισπανικό Κογκρέσο, ως μέλος των Εξωτερικών Υποθέσεων και της Άμυνας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του δείχνει ενδιαφέρον για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις και γίνεται μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 1 Ιανουαρίου του 1978.

Ύστερα από τη νίκη του στις εκλογές του 1982 εμφανίζεται ως Υφυπουργός, κάνοντας διαπραγματεύσεις σχετικά με τις σχέσεις των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και της Ισπανίας, για την εισαγωγή της Ισπανίας σ’ αυτές. Από την 1η Ιανουαρίου λοιπόν, η Ισπανία εντάσσεται στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και ο Μαρίν ορίζεται ως κύριο μέλος της Ισπανίας από την Επιτροπή. Από το 1989 έως το 1992 διορίζεται ως Αντιπρόεδρος έχοντας στην κατοχή του ένα χαρτοφυλάκιο για την ανάπτυξη και την Κοινή Αλιευτική Πολιτική όπου και ταξίδεψε στην Αφρική μιας και ο ίδιος έδειχνε ενδιαφέρον για αυτό το είδος ανάπτυξης. Ξαναδιορίζεται από το 1993 μέχρι το 1994 ως υπεύθυνος για την ανάπτυξη και συνεργασία των οικονομικών σχέσεων με τις χώρες τις νότιας Μεσογείου, της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας, της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού.

Η τελευταία του θητεία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ήταν από το 1995 έως και το 1999. Πλέον ήταν υπεύθυνος για τις Εξωτερικές σχέσεις με τις χώρες της νότιας Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας. Κατά τη διάρκεια αυτής του της θητείας συνάντησε αρκετές δυσκολίες και αρκετές φορές έγιναν καταγγελίες εις βάρος του χωρίς όμως να κατηγορηθεί για απάτη και ανικανότητα.

Με την έξοδο του από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιστρέφει στην Ισπανία όπου και εκλέγεται στις γενικές εκλογές του 2000 και του 2004. Πλέον είναι μέλος της Παγκόσμιας Επιτροπής για τη Διεθνή Μετανάστευση.

Romano Prodi (Ρομάνο Πρόντι)

Ο Ρομάνο Πρόντι γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου 1939. Σπούδασε στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και συνέχισε τις σπουδές του στο London School of Economics. Εκλέγεται καθηγητής βιομηχανικής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια το 1971 και παραμένει έως το 1999.

Πηγή: επίσημος ιστότοπος του Ρομάνο Πρόντι. Φωτο: Romano Prodi. Copyright: (c) Romano Prodi.

Το 1978 γίνεται Υπουργός Βιομηχανίας για 6 μήνες. Στη συνέχεια παραμένει ενεργός πολιτικός στο κρατικό μηχανισμό, ως διοικητής της κρατικής εταιρείας χαρτοφυλακίου IRI η οποία έχει υπό τον έλεγχό της τις περισσότερες ιταλικές ΔΕΚΟ. Κατά τη διάρκεια της πολιτικής του ηγεσίας έγιναν πολλές φορές έρευνες για σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων, χωρίς όμως να κατηγορηθεί.

Ως πολιτικός αναδείχθηκε όταν το 1995 γίνεται αρχηγός της Κεντροαριστερής Συμμαχίας, κερδίζοντας τις εκλογές και αναλαμβάνοντας χρέη Πρωθυπουργού στην πρώτη αριστερή μεταπολεμική κυβέρνηση της Ιταλίας. Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας η Ιταλία εισέρχεται στο Ευρώ, μέσω αυστηρών περικοπών στις δαπάνες του κράτους. Εξαιτίας κομματικών διαμαχών, τα μέλη του κόμματος αποσύρουν την υποστήριξή τους στον Πρόντι, ο οποίος αναγκάζεται να παραιτηθεί.

Μετά την πολιτική ήττα του ο Πρόντι εμφανίζεται ξανά με πολιτικά καθήκοντα στις Βρυξέλλες. Διαδέχεται τον Ζακ Σαντέρ ύστερα από ομόφωνη επιλογή και γίνεται πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το έτος 1999. Παραμένει πρόεδρος για τα επόμενα 5 χρόνια, έως το 2004, τα οποία χαρακτηρίζονται από επιτυχίες αλλά και την εισαγωγή 10 χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στη συνέχεια της πολιτικής του καριέρας επιστρέφει στην Ιταλία ως ηγέτης του Συνασπισμού ενάντια στο τότε Πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Παρ’ όλα αυτά όμως το Φεβρουάριο του 2007 υποβάλει την παραίτηση της κυβέρνησης του. Ύστερα από μια σειρά διαδοχικών παραιτήσεων και ήττας του κόμματός του, τον Μάρτιο του 2008 αποχωρεί οριστικά από την πολιτική σκηνή της Ιταλίας.

José Manuel Barroso (Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο)

Πηγή: Italian Chamber of Commerce in Hong Kong & Macao. Φωτο: José Manuel Barroso. Copyright: (c) Italian Chamber of Commerce in Hong Kong & Macao.

Ο José Manuel Barroso, γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου 1956 στη Λισαβόνα. Σπούδασε στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου της Λισαβόνας και στο τμήμα Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Όσον αφορά την θέση του στην πολιτική ζωή της Πορτογαλίας, εκλέγεται το 1995 στη συνέλευση της Δημοκρατίας σαν εκπρόσωπος της Λισαβόνας, όπου και γίνεται πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Στις 6 Απριλίου 2002 εκλέγεται πρωθυπουργός της χώρας του. Αντιμετωπίζει όμως μεγάλο έλλειμμα στον προϋπολογισμό και ύστερα από δύσκολες αποφάσεις εγκρίνει διαδοχικές μεταρρυθμίσεις. Η εμφάνιση του στην Ευρωπαϊκή Ένωση γίνεται τον Ιούλιο του 2004 και παραμένει πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έως σήμερα.

Ετικέτες:, , , , , , , , , , , , , ,

Συνέντευξη με μια εργαζόμενη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Φεβ. 14 Συνεντεύξεις 1 σχόλιο

των μαθητριών Αναστασίου Παναγιώτας, Σιάρκα Νικολέτας, Φίλιου Δήμητρας, Χάϊδου Βασιλικής και του μαθητή Ντελ Πίντο Κρίστιαν

Η κα. Φίλιου Κωνσταντίνα, που εργάζεται στη Γενική Διεύθυνση Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μας παραχωρεί την ακόλουθη συνέντευξη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μας μιλά για τη θέση της, το ρόλο της Ε.Ε. και μας παραπέμπει σε χρήσιμους συνδέσμους της Ε.Ε.

Α.Π. Με τι ακριβώς ασχολείστε; Ποιο το ακριβές αντικείμενο στο χώρο σας;

Κ.Φ. Εργάζομαι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην Γενική Διεύθυνση Ενέργειας. Είμαι διοικητική υπάλληλος (AD), υπεύθυνη πολιτικής στο τομέα της Εσωτερικής Αγοράς Ενέργειας. Είμαι αρμόδια ιδιαίτερα για θέματα εφαρμογής ευφυών ενεργειακών δικτύων (smart grids) και έξυπνων μετρητών (smart metering systems for electricity and gas). Συμμετέχω στις σχετικές νομοθετικές και δημοσιονομικές διαδικασίες, όπως διαμόρφωση της πολιτικής, εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας σε αυτόν τον τομέα, και υλοποίηση των σχετικών έργων και προγραμμάτων εργασίας.

A.Π. Ποιες ήταν οι σπουδές σας;

Κ.Φ. Είμαι Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός. Αποφοίτησα από το Πολυτεχνείο Πατρών, και μετά έκανα διδακτορικό στα Υλικά (Department of Materials, Faculty of Engineering, Queen Mary College – University of London, UK) και μεταδιδακτορικές σπουδές στην Αεροναυπηγική (Structural Division, Department of Aeronautics, Imperial College of Science, Technology and Medicine – University of London, UK).

Α.Π. Πως προέκυψε η ενασχόλησή σας στον οργανισμό της Ε.Ε;

Κ.Φ. Ενώ έκανα τις μεταδιδακτορικές σπουδές μου, έλαβα μέρος σε γενικό διαγωνισμό που διοργάνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την κάλυψη θέσεων για επιστημονικούς υπαλλήλους. Προσλήφθηκα το 1997 στο Κοινό Κέντρο Ερευνών (Joint Research Centre – http://ec.europa.eu/dgs/jrc/ ) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στο παράρτημα στην Ολλανδία, στο Ινστιτούτο τότε Υλικών και τώρα γνωστό ως Ινστιτούτο Ενέργειας και Μεταφορών.

Α.Π. Περιγράψτε μας μία τυπική μέρα σας.

Κ.Φ. Κάθε μέρα είναι διαφορετική λόγω της φύσης της εργασίας μας, και αυτό είναι το δέλεαρ της υπόθεσης. Ωστόσο, θα έλεγα ότι μια τυπική μέρα στο γραφείο περιλαμβάνει τον έλεγχο της αλληλογραφίας, απάντηση ηλεκτρονικών μηνυμάτων, συμμετοχή σε συνεδριάσεις, και εργασία στο γραφείο. Η εργασία στο γραφείο σχετίζεται με την έρευνα και τη συλλογή πληροφοριών, την ανάλυση και την ερμηνεία τους, τη σύνταξη εκθέσεων και ενημερωτικών σημειωμάτων για τη λήψη αποφάσεων και την ανάπτυξη πολιτικής και στρατηγικής. Η δουλειά μας περιλαμβάνει επίσης κάποια ταξίδια στο εξωτερικό σε συναντήσεις και εκδηλώσεις εκπροσωπώντας την Επιτροπή στον τομέα της αρμοδιότητάς μας.

Α.Π. Είστε ικανοποιημένη με τις εργασιακές συνθήκες και το αντικείμενό σας;

Κ.Φ. Είμαι αρκετά ικανοποιημένη από τις συνθήκες εργασίας, το δυναμικό περιβάλλον, και το εξαιρετικά ενδιαφέρον αντικείμενο με το οποίο ασχολούμαι. Το καλύτερο μέρος της δουλειάς μου είναι όταν εγκρίνεται, δημοσιεύεται και τίθεται σε εφαρμογή μια πολιτική ή στρατηγική στην ανάπτυξη της οποίας έχω και εγώ συμβάλλει. Δεν είναι μικρό πράγμα να εργάζεσαι για λογαριασμό και να εξυπηρετείς 500 εκατομμύρια πελάτες σε 28 χώρες!

Α.Π. Τι θα λέγατε σε κάποιον που θέλει να δουλέψει στην Ε.Ε; Υπάρχουν προοπτικές εξέλιξης μέσα από την υπηρεσία που δουλεύετε;

Κ.Φ. Δεν θα μπορούσα παρά να το προτείνω με ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Για μένα ήταν και συνεχίζει να είναι μια άριστη επιλογή και δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου κάπου αλλού να κάνω κάτι άλλο. Όταν κανείς εργάζεται για τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. έχει την ευκαιρία να ακολουθήσει μια σταδιοδρομία ευρωπαϊκής κλίμακας, και να συμβάλλει με την εργασία του στο ευρωπαϊκό ιδεώδες και σε ένα καλύτερο μέλλον. Γιατί να εργαστείτε για μια εταιρεία όταν μπορείτε να εργαστείτε για 28 χώρες– εκεί πια νιώθεις τον παλμό της Ευρώπης (!) – και σε πολλούς τομείς και ειδικότητες! Η εργασία στα όργανα της Ε.Ε. προσφέρει ένα ελκυστικό πακέτο παροχών και αξιόλογες δυνατότητες σταδιοδρομίας. Η υπηρεσία μας ενθαρρύνει την κινητικότητα και τη συνεχή επαγγελματική εξέλιξη, μέσω προγραμμάτων κατάρτισης.

Α.Π. Φανταζόμαστε ότι το εργασιακό σας περιβάλλον είναι πολυπολιτισμικό. Υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας; Σε ποια γλώσσα επικοινωνείτε;

Κ.Φ. Το εργασιακό μου περιβάλλον είναι πράγματι πολυπολιτισμικό – αυτή είναι η Ευρώπη! Αυτή η πολυμορφία για μένα είναι ιδιαίτερα ελκυστική, και απόλυτα υγιής. Δεν υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας, το αντίθετο θα έλεγα. Οι συνάδελφοι είναι ανοικτοί σε διαφορετικές κουλτούρες και απόψεις. Και τι γλώσσα μιλάμε; Στους διαδρόμους ακούει κανείς τα πάντα, και είναι απείρως διασκεδαστικό να βλέπεις με τι ευκολία και εκπληκτική άνεση μερικοί συνάδελφοι πηδάνε από γλώσσα σε γλώσσα μέσα στην κουβέντα! Αλλά στη δουλειά μας, τουλάχιστον στις Διευθύνσεις που έχω δουλέψει εγώ μέχρι τώρα, σε καθημερινή βάση χρησιμοποιούμε ως επί το πλείστον Αγγλικά, και μερικές φορές Γαλλικά.

Α.Π. Πόσο δυνατή είναι η ταυτότητα του Ευρωπαίου πολίτη στην καρδιά της Ευρώπης;

Κ.Φ. Πιστεύω ότι η ταυτότητά μας ως Ευρωπαίων πολιτών διαμορφώνεται μέρα με την ημέρα και συνεχώς δυναμώνει στην καρδιά της Ευρώπης. Έχουμε προ πολλού συνειδητοποιήσει ότι μόνο αν εργαζόμαστε από κοινού, πολίτες από κάθε κράτος μέλος και οι εκπρόσωποί μας στα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορούμε να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο το δυναμικό που προσφέρει μια ενωμένη Ευρώπη. Δίνοντας την ανάλογη έμφαση στην κοινωνική διάσταση των πολιτικών σε διαφόρους τομείς θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε, όλοι μαζί, τις προκλήσεις που δημιουργεί ο σημερινός κόσμος και να επιτύχουμε το στόχο της οικονομικής ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς, την κοινωνική συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ευημερία των πολιτών της. Να σας θυμίσω πως σε ένδειξη της βούλησης των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. να δώσουν ακόμα μεγαλύτερο ρόλο στους Ευρωπαίους πολίτες, το 2013 ήταν το «Ευρωπαϊκό έτος των πολιτών». Αυτή ήταν μια πολύ καλή «ευκαιρία να ακούσουμε και να μάθουμε πως μπορούμε να κτίσουμε μαζί την Ευρωπαϊκή Ένωση του μέλλοντος» oπως είπε η κυρία Reding, Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η ΕΕ ακούει τους πολίτες της μέσω για παράδειγμα δημοσίων διαβουλεύσεων. Ο δικτυακός τόπος «Η φωνή σας στην Ευρώπη» είναι το ενιαίο σημείο πρόσβασης σε ένα ευρύ φάσμα διαβουλεύσεων, συζητήσεων και άλλων εργαλείων, τα οποία επιτρέπουν στους Ευρωπαίους πολίτες να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία χάραξης των ευρωπαϊκών πολιτικών.

Α.Π. Πως αισθάνεστε σαν Ελληνίδα σήμερα με τις παρούσες συνθήκες που υπάρχουν στην Ελλάδα; Έχουν αντίκτυπο στην αντιμετώπιση από τους συναδέλφους σας;

Κ.Φ. Θλίβουν όλους μας οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες και κοινωνικές προκλήσεις στη χώρα. Μου έχει τύχει αρκετές φορές να συζητήσω το θέμα με συναδέλφους που αναγνωρίζουν τη τρομερή προσπάθεια που έχει καταβάλει η Ελλάδα για να γυρίσει σελίδα και εκτιμούν απόλυτα την αποφασιστικότητα του λαού. Δεν φτάνει όμως όπως λένε για να ξεπεραστούν οι παρούσες δυσκολίες να παρακολουθούμε τους σκληρά εργαζόμενους Έλληνες, πρέπει να υπάρξει συνάμα αλληλεγγύη και οικονομική υποστήριξη.

Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με αφορμή την έναρξη της Ελληνικής προεδρίας, είπε ότι ελπίζει και πιστεύει ότι η Ελληνική Προεδρία θα είναι μια μεγάλη ευκαιρία να δείξουμε ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο σε θέση να λύσει τα προβλήματά της με την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αλλά είναι επίσης σε θέση να κάνει μια σημαντική συμβολή στο ευρωπαϊκό σχέδιο. Συνέχισε, λέγοντας πως με τα διδάγματα που αντλήθηκαν από την κρίση, η Ελλάδα μπορεί να οδηγήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, φέρνοντας την ιδιαίτερη ευαισθησία της σε τόσα πολλά προβλήματα, από τα Βαλκάνια μέχρι τη θαλάσσια πολιτική, τα οποία γνωρίζει πολύ καλύτερα από ότι τα περισσότερα από τα άλλα κράτη μέλη.

Α.Π. Είστε αισιόδοξη για το μέλλον της Ελλάδας; Στον εργασιακό σας χώρο ποια είναι η αντιμετώπιση των συναδέλφων σας;

Κ.Φ. Είμαι αισιόδοξη για το μέλλον της Ελλάδας. Δεν είναι η πρώτη φορά που χρειάστηκε να παλέψουμε ενάντια σε δυσκολίες. Η σκληρή δουλειά και οι προσπάθειες του λαού μας αποδίδουν ήδη καρπούς. Και αυτή είναι η αίσθηση, που έχουν επίσης και οι συνάδελφοί μου. Πιστεύω ότι με την Ελληνική Προεδρία η Ελλάδα θα παρουσιάσει μία εικόνα πολύ πιο δυνατή, που ενδέχεται να βοηθήσει στην προσέλκυση νέων επενδύσεων και τουριστών, αλλά και στην ανάδειξη του πολιτιστικού της πλούτου.

Α.Π. Με ποια κριτήρια γίνεται η επιλογή προσωπικού;

Κ.Φ. Τα όργανα της Ε.Ε. απασχολούν 40.000 άτομα με διαφορετικό πολιτιστικό, εκπαιδευτικό και επαγγελματικό υπόβαθρο, ως μόνιμους υπαλλήλους ή με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου. Το μόνιμο προσωπικό επιλέγεται μέσω γενικών διαγωνισμών (που διοργανώνει η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Επιλογής Προσωπικού (EPSO)) οι οποίοι δεν στοχεύουν στην κάλυψη συγκεκριμένων θέσεων αλλά στην κατάρτιση εφεδρικού πίνακα επιτυχόντων από τον οποίο γίνονται οι προσλήψεις.

Οι γενικοί διαγωνισμοί δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα και ανακοινώνονται στον δικτυακό τόπο EPSO.
Περισσότερες πληροφορίες http://europa.eu/epso/discover/types_employment/index_en.htm και http://ec.europa.eu/civil_service/job/official/index_el.htm.

Απόσπασμα από τη σχετική ιστοσελίδα

«…Για να επιτύχετε την πρόσληψη σε οποιοδήποτε επίπεδο θα χρειαστεί να δείξετε ότι διαθέτετε ικανότητες, γνώσεις, πρωτοβουλία και κίνητρο. Φυσικά, για να επιτραπεί η συμμετοχή σας στη διαδικασία επιλογής, θα πρέπει πρώτα-πρώτα να ικανοποιείτε τα κριτήρια επιλεξιμότητας (προσόντα, επαγγελματική πείρα, κ.τ.λ.) ενός συγκεκριμένου διαγωνισμού, όπως δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα.

Οι απαιτήσεις είναι πάντα ίσες ή ανώτερες από τα ελάχιστα απαιτούμενα πρότυπα επιλεξιμότητας για τις ομάδες των «βοηθών» και των «διοικητικών υπαλλήλων», τα οποία ορίζονται στον κανονισμό υπηρεσιακής κατάστασης (Άρθρο 5(3) http://ec.europa.eu/wel/images/doc_icons/f_pdf_16.gif). Σε όλες τις περιπτώσεις θα πρέπει να έχετε την ιθαγένεια ενός κράτους μέλους της Ε.Ε. (αν και μπορούν να γίνουν ειδικές εξαιρέσεις για την προπαρασκευή μιας διεύρυνσης της Ε.Ε.), να είστε εντάξει από στρατολογική άποψη, να είστε σωματικά ικανός για την εκτέλεση των καθηκόντων σας, να υποβάλετε κατάλληλες συστάσεις για το χαρακτήρα σας και να γνωρίζετε άριστα μία από τις επίσημες γλώσσες της Ε.Ε. και ικανοποιητικά μία δεύτερη.

Οι διαγωνισμοί περιλαμβάνουν κατά κανόνα δύο στάδια, ένα γραπτό και ένα προφορικό. Οι υποψήφιοι μετέχουν σε γραπτές δοκιμασίες των γνώσεων και δεξιοτήτων τους, οι οποίες συνήθως περιλαμβάνουν ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και δοκιμασίες για την αξιολόγηση των γλωσσικών δεξιοτήτων, της κατανόησης κειμένων και της ευχέρειας στους αριθμητικούς υπολογισμούς. Όσοι επιτύχουν σ΄αυτό το πρώτο στάδιο, καλούνται στη συνέχεια σε συνέντευξη ενώπιον κριτικής επιτροπής. Στον δικτυακό τόπο της EPSO θα βρείτε το πρόγραμμα των διαγωνισμών που έχουν ήδη προκηρυχθεί ή που έχουν προγραμματιστεί για το μέλλον, καθώς και παραδείγματα των δοκιμασιών.

Σημειωτέον ότι μπορούν επίσης να προκηρυχθούν ειδικοί διαγωνισμοί για θέσεις μεσαίων και ανώτερων διευθυντικών στελεχών….»

Α.Π. Ανταποκρίνονται οι αποδοχές σας με το παραγόμενο έργο;

Κ.Φ. Οι αποδοχές που προσφέρονται από τον εργοδότη μου είναι ικανοποιητικές, σύμφωνα με τις προσδοκίες μου, και ανάλογες του έργου που επιτελώ και του επιπέδου ευθύνης που έχω.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις αποδοχές και τις παροχές, αλλά και με τη σταδιοδρομία, τις προσλήψεις, τις προαγωγές, συμβουλευθείτε τους Κανονισμούς Υπηρεσιακής Κατάστασης.

Α.Π. Ποιες δυσκολίες μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος σε αυτό το επάγγελμα;

Κ.Φ. Θα έλεγα η πίεση χρόνου που είναι μάλλον συνήθης στο εργασιακό μας περιβάλλον μπορεί να προκαλέσει κάποιες δυσκολίες.

Σε αρκετές περιπτώσεις έχω κληθεί να συγκεντρώσω γρήγορα πληροφορίες σχετικά με ένα θέμα, να αναλύσω τάχιστα την κατάσταση και να προτείνω στην ιεραρχία μου την γραμμή αντιμετώπισης και έτσι να τούς βοηθήσω να λάβουν τις σχετικές αποφάσεις.

Για μένα αυτό προσθέτει στον ενθουσιασμό μου στην εργασίας και δεν συνιστά απαραίτητα μια δυσκολία, αλλά είναι σίγουρα μια πρόκληση την οποία και επικροτώ!

Α.Π. Με ποια κριτήρια λαμβάνονται οι αποφάσεις της Ε.Ε; Ποιοι τις παίρνουν;

Κ.Φ. Για τη λήψη αποφάσεων στην Ε.Ε. ακολουθείται κατά κανόνα η λεγόμενη «διαδικασία συναπόφασης». Αυτό σημαίνει ότι οι προτεινόμενοι νόμοι πρέπει να εγκριθούν τόσο από το άμεσα εκλεγμένο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσο και από το Συμβούλιο (που εκπροσωπεί τις κυβερνήσεις των 28 χωρών μελών της Ε.Ε.).

Για περισσότερες πληροφορίες συμβουλεύτητε την ιστοσελίδα όπου υπάρχει και σχετικό βίντεο: http://europa.eu/eu-law/decision-making/procedures/index_el.htm

Α.Π. Πιστεύετε ότι οι αποφάσεις της Ε.Ε επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά τη ζωή των Ευρωπαίων;

Κ.Φ. Οι δραστηριότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επηρεάζουν σήμερα τη ζωή 500 εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών! Αυτό είναι δεδομένο. Μάλιστα η πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών συμφωνεί μαζί μου και πιστεύει πως η καθημερινή τους ζωή επηρεάζεται θετικά από τις αποφάσεις της Ε.Ε.

Οι σχετικές αποφάσεις που έχουν λοιπόν άμεσες συνέπειες για τη ζωή όλων μας πρέπει να λαμβάνονται αν μη τι άλλο με τη μεγαλύτερη δυνατή διαφάνεια. Είναι δικαίωμα κάθε Ευρωπαίου πολίτη να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες αναφορικά με την προετοιμασία και την όλη διαδικασία για τη λήψη αυτών των αποφάσεων.

Υπάρχει σχετική ιστοσελίδα όπου μπορείτε να βρείτε τις απαραίτητες πληροφορίες http://ec.europa.eu/transparency/index_el.htm

Επιτρέψτε μου να σας δώσω αυτό το απόσπασμα

«…Ως Ευρωπαίοι πολίτες, έχετε το δικαίωμα να γνωρίζετε πώς προετοιμάζουν τα ευρωπαϊκά όργανα τις αποφάσεις αυτές, ποιοι συμμετέχουν στην προετοιμασία τους, ποιοι λαμβάνουν χρηματοδοτήσεις από τον προϋπολογισμό της Ε.Ε., και ποια έγγραφα τηρούνται ή συντάσσονται για την εκπόνηση και θέσπιση των νομικών πράξεων. Επίσης, έχετε δικαίωμα πρόσβασης στα έγγραφα αυτά, και μπορείτε να κάνετε γνωστές τις απόψεις σας άμεσα ή έμμεσα, μέσω εκπροσώπου σας. Η ιστοσελίδα αυτή έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να αποτελεί ένα παράθυρο στον κόσμο, παρέχοντάς σας άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες που σας βοηθούν να ενημερώνεστε και να προετοιμάζεστε καλύτερα, ώστε να μπορείτε να συμμετέχετε στην ευρωπαϊκή διαδικασία λήψης αποφάσεων, να ασκείτε τα δικαιώματά σας και να παίζετε ενεργό ρόλο, ως Ευρωπαίος πολίτης. …«

Ετικέτες:, , ,
Top