Αθήνα, …/…/404
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Αν και έχω να σου γράψω καιρό, ήρθε η στιγμή να σου εξιστορήσω όσα γεγονότα συνέβησαν τον τελευταίο καιρό – κυρίως μετά τη δίκη παρωδία του Θηραμένη.
Ας ξεκινήσω από το γεγονός πως, ύστερα από την κατεδάφιση των Μακρών Τειχών, η εξουσία η διορισμένη εξουσία υποτίθεται θα ρύθμιζε το χάος στο οποίο βρισκόταν ο λαός συντάσσοντας δίκαιους νόμους. Αυτό όμως άργησε πάρα πολύ να γίνει. Έπειτα, τους νόμους που αργότερα θέσπισαν δεν τους τηρούσαν οι ίδιοι… Εάν θυμάσαι και από παλαιότερες αναφορές που σου έκανα υποστήριζαν πως όποιος βρισκόταν στη λίστα δεν κινδύνευε να καταδικαστεί σε θάνατο. Αντίθετα, όσοι βρίσκονταν εκτός αυτού θα είχαν άγνωστη κατάληξη… Ο Κριτίας μάλιστα κατάργησε τη μυστική ψηφοφορία και έπειτα τοποθέτησε μέσα στη Βουλή παρακρατικούς οπλισμένους με μαχαίρια για τον εκφοβισμό των υπόλοιπων βουλευτών. Αφαίρεσε το όνομα του Θηραμένη από τον κατάλογο των 3.000, παρόλο που ήταν ένας από τους Τριάκοντα, υποστηρίζοντας πως είναι επικίνδυνος για το πολίτευμα και πάνω απ” όλα έστησε μια δίκη παρωδία εξυπηρετώντας το προσωπικό του συμφέρον.
Ο Θηραμένης έτρεξε ως ικέτης στο βωμό που υπήρχε στη Βουλή, παρόλο που ήξερε πως δεν θα γλιτώσει, μόνο και μόνο για να τους αποδείξει το πόσο δε νοιάζονται για τους θεούς. Στο τέλος τους επισήμανε ότι, αν δέχονται αυτήν την καταδίκη για τον ίδιο και δεν αντιδρούν τότε να μην απορήσουν, εάν κάποια στιγμή έχουν την ίδια κατάληξη μ” αυτόν, διότι με τον ίδιο τρόπο και ευκολότερα θα τους αφαιρέσει ο Κριτίας απ” τον κατάλογο των 3.000.
Εγώ πλέον δεν ξέρω τι να περιμένω… Φοβάμαι καθημερινά και ζω με την ανησυχία ότι έρχεται το τέλος μου. Είναι πολύ άδικο αλλά και παράλογο αυτό που γίνεται. Θεωρώ πως πρέπει να επαναστατήσουμε δικαιώνοντας το Θηραμένη γιατί όχι μόνο δεν τηρούνται οι ήδη θεσπισμένοι νόμοι, αλλά κανείς δεν γνωρίζει τι μπορεί να αναγκαστούμε να κάνουμε στη συνέχεια…
Νομίζω καιρός είναι να δράσουμε και να μην στεκόμαστε άβουλοι απέναντι σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα..
Θα επιστρέψω με περισσότερες εξελίξεις…
Με εκτίμηση,
ο Λούκος
Κοντάκου Δήμητρα, Α2.
