Μια παλιότερη συνέντευξη με τον κ. Νίκο Ρούσσο που μας μίλησε για τις δυσκολίες ενός συμπολίτη μας που κινείται στην Ερμούπολης με αναπηρικό καροτσάκι.

Έλεγα στα παιδιά για μια φίλη, χρόνια πριν, που ήταν σε αναπηρικό αμαξίδιο, στην Πάτρα, και δεν μπορούσε καν να βγει να πιει έναν καφέ στην πόλη. Ήταν ουσιαστικά απαγορευτικό γι’ αυτή, ήταν εγκλωβισμένη στο σπίτι της.

Εγώ χτύπησα πριν οκτώμισι χρόνια, είχα ένα ατύχημα με την μηχανή. Όταν τελείωσα την αποκατάστασή μου και γύρισα πίσω στη Σύρο κι εγώ δεν μπορούσα να πάω πουθενά. Κυκλοφορούσα κάτω στην Ερμούπολη, ούτε το πεζοδρόμιο δεν μπορούσα να ανέβω. Η πόλη ήταν απροσπέλαστη. Παρόλα αυτά κυκλοφορούσα, έβγαινα, με έβλεπαν. Κι έλεγα ότι κάτι πρέπει να κάνετε, δεν είναι μόνο για μένα, είναι και για τον ηλικιωμένο, και για τη μαμά που έχει ένα καροτσάκι. Και σιγά σιγά άρχισε να ευαισθητοποιείται ο κόσμος. Πλέον το μεγαλύτερο μέρος της Ερμούπολης είναι προσβάσιμο, όπως και οι δημόσιες υπηρεσίες, κι αν δεν είναι , τώρα μέχρι το 2020 πρέπει να γίνουν. Αν δεν γίνουν θα θεωρούνται αυθαίρετα τα κτίρια. Ο Μητροπολίτης έκανε δωρεά ένα φορητό αναβατόριο, το οποίο πιάνει το αμαξίδιο και μπορεί αν ανέβει και να κατέβει σκάλες. Άρα έκανε σχεδόν όλα τα μέρη της Σύρου και τις υπηρεσίες προσβάσιμα.

Αυτό θα πάει σε κάθε υπηρεσία;
Αυτό θα πάει στην Άνω Σύρο, έχουν ήδη ένα, ο Δήμος θα προμηθευτεί άλλα δύο. Θα είναι δύο στην Άνω Σύρο και ένα κάτω στην Ερμούπολη, θα υπάρχει τηλέφωνο που θα μπορείς να πάρεις και να λες, φέρτε το εκεί. Θα υπάρχει ένας χειριστής, δε θα χρειάζεται να έχει κανείς ειδικές γνώσεις.

Θα είναι απαραίτητο για τους ηλικιωμένους εκεί.
Φυσικά. Κοιτάξτε, εγώ δεν ντρέπομαι να ζητήσω βοήθεια, αλλά αν δεν ξέρει ο άλλος πώς θα σε πιάσει, μπορεί να του φύγεις, να πέσεις, να υπάρξει ατύχημα. Με το αναβατόριο κάνεις την μετακίνησή σου με ασφάλεια. Είναι σημαντικό να νιώθει ασφαλής κι αυτός που είναι πάνω στο αμαξίδιο.

Έχει πάντως αρκετές ράμπες στα πεζοδρόμια, τις είδαμε.
Ναι, έχει. Για παράδειγμα ο πεζόδρομος. Πρόσφατα έβαλαν μεταλλικές ράμπες. Αυτές δεν υπήρχαν. Έλεγα στον Δήμο ότι δεν νοείται ο πεζόδρομος να αναφέρεται μόνο στους αρτιμελείς. Οι υπόλοιποι πώς θα εξυπηρετηθούν; Ναι, μου απαντούσαν, αλλά δεν έχουν ράμπες τα καταστήματα. Είναι όμως 4-5 καταστήματα τα οποία είναι επίπεδα ή κάποιοι που θα κάνουν ράμπες, έστω φορητές. Μέχρι να γίνει η ανάπλαση θα έπρεπε κάτι να κάνουν. Έτσι μπήκαν αυτές οι ράμπες που με έχουν βοηθήσει πολύ, όχι μόνο εμένα, αλλά και τους ηλικιωμένους. Εγώ θα πάω κι εκεί που δεν έχει ράμπα, και μου λένε «συγγνώμη, αλλά δεν έχουμε». Ωραία κάντε κάτι, αγοράστε μία και βάλτε την πίσω από την πόρτα σας. Στο αυτοκίνητό μου βέβαια έχω δύο πτυσσόμενες ράμπες που μπορώ να τις χρησιμοποιήσω οπουδήποτε.

Πώς είναι η καθημερινή σας ζωή πάνω σε ένα αμαξίδιο;
Πλέον είναι εύκολο. Στην αρχή συνάντησα δυσκολίες σε απλά πράγματα που κάποιος μπορεί να μην έχει βάλει καν στο μυαλό του. Πώς ντύνεσαι πάνω σε ένα αμαξίδιο; Πώς κάνεις μπάνιο; Πώς πηγαίνεις στην τουαλέτα; Μαθαίνεις κόλπα, τα μαθαίνεις σιγά σιγά. Και πλέον η καθημερινότητα μου είναι πολύ εύκολη, εξυπηρετούμαι 100% μόνος μου, οδηγάω.

Έχετε και τρία παιδιά…
Έχω τέσσερα παιδιά, μπορώ να τα εξυπηρετήσω και μόνος μου, να τα κάνω μπάνιο, να τα ντύσω. Λοιπόν εντάξει, τα πρώτα δύο χρόνια ήταν δύσκολα, μετά εξοικειώνεσαι.

Βοηθάει και το περιβάλλον σας, σωστά;
Σίγουρα η οικογένεια μου έχει δώσει μεγάλη δύναμη και κυρίως τα παιδιά, έχεις κίνητρο να προχωρήσεις στη ζωή σου. Έχουμε μεγάλη δύναμη μέσα μας κι όταν ο άνθρωπος την χρειαστεί, την βγάζει. Είμαι μια χαρά! Όταν βγήκα από το νοσοκομείο, το μυαλό μου ήταν συνέχεια «πώς θα περπατήσω, τι θα κάνω». Τώρα είναι το τελευταίο που σκέφτομαι, μάλλον δεν το σκέφτομαι, Αν περπατήσω, μακάρι, το εύχομαι, αλλά δεν είναι προτεραιότητά μου, δεν το σκέφτομαι καν. Γιατί έτσι συνεχίζεις την ζωή σου.

Μπορείτε να κυκλοφορείτε εύκολα με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς;
- Δεν τα χρησιμοποιώ. Αλλά ναι, μπορώ. Ακόμα και τα mini bus, αν και δεν έχει χρειαστεί να την κατεβάσουν, αλλά έχουν ράμπα.

Και τα πλοία;
Και τα πλοία. Για το ασανσέρ έχει ένα μικρό χώρισμα, για πιο γρήγορα σε σηκώνουν, αλλά έχουν κι εκεί ράμπες. Συνήθως όμως ανεβαίνω από τις σκάλες.

Πάντως η Ερμούπολη μοιάζει να είναι εξαίρεση.
Είναι. Το λεω και το ξαναλέω. Διεκδικείς κάποια πράγματα…

Τα δικαιώματά σου.
Ναι, τα δικαιώματά σου. Ένας φίλος μου έλεγε να κυκλοφορώ συνέχεια. «Να σε βλέπουν» μου έλεγε. Κι έτσι εξοικειώνεσαι κι εσύ κι εξοικειώνονται και οι άλλοι μαζί σου, και βλέπουν τις δυσκολίες και λένε «ωπ, αυτό πρέπει να το διορθώσουμε». Και γίνεται.

Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε;
Οι δυσκολίες είναι όταν π.χ. έχει παρκάρει κάποιος το αμάξι του σε θέση πάρκινγκ για ΑΜΕΑ κι έτσι δεν μπορώ να παρκάρω εγώ. Και θα σας πω τον λόγο. Για να μπω μέσα στο αμάξι πρέπει να ανοίξω όλη την πόρτα για να κάτσω στο κάθισμα, να λύσω το αμαξίδιο για να το πάρω μαζί μου. Γι’ αυτό οι θέσεις πάρκινγκ είναι πιο μεγάλες, πιο φαρδιές. Αν κάποιος πει «έχει παρκάρει αυτός, ας παρκάρω δίπλα του» εκεί σου κάνει ζημιά. Γι’ αυτό δεν μπορώ να παρκάρω και σε μια απλή θέση. Το άλλο είναι όταν κλείνουνε τις ράμπες, τα μηχανάκια, τα αυτοκίνητα. Αυτές είναι οι δυσκολίες. Είναι το ίδιο που κάνουν και στα άτομα που δεν βλέπουν, όταν π.χ. παρκάρεις πάνω στις κίτρινες γραμμές. Ή στην Αθήνα κυρίως, τα περίπτερα πάνω στις γραμμές, στο πεζοδρόμιο.

Όταν συμβαίνει αυτό, εσείς τι κάνετε;
Πλέον δεν εκνευρίζομαι. Εντάξει, θα τύχει, άνθρωποι είμαστε. Όταν ο άλλος είναι εκεί, το λέω. «Για δυο λεπτά», λένε. Εγώ όμως δε σε δυσκολεύω, εσύ γιατί;

Αντιδράτε όμως;
Ναι, αλλά όχι υπερβολικά, Με ωραίο τρόπο γιατί αν το πεις κι οργισμένα μπορεί να λάβεις και την ανάλογη απάντηση. Αν το πεις με όμορφο τρόπο καταλαβαίνει ο άλλος και δεν το ξανακάνει. Θα το σκεφτεί, δε θα το ξανακάνει. Βέβαια, έχει τύχει να φωνάξω κιόλας. Όχι σε άνθρωπο, μόνος μου.

Έχετε αντιμετωπίσει ποτέ ρατσισμό λόγω της κατάστασής σας;
Όχι. Ρατσισμό όχι. Μάλιστα όταν τυχαίνει να πούνε κάτι, συνήθως παιδιά, θέλω να τους εξηγήσω. Τι είναι ένας ανάπηρος; Επιδιώκω να συναναστρέφομαι με παιδιά, να μαθαίνουν για την αναπηρία, δεν κρύβεται και δεν είναι κάτι κακό. Μπορείς να ζήσεις μαζί με κάποιο άτομο με αναπηρία.

Τι προτάσεις έχετε να κάνετε για να γίνει πιο εύκολη η ζωή σας εδώ;
Όπως σας είπα πριν, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζω, αν βλέπουν οι γύρω μας ότι αν κλείσουμε π.χ. τη ράμπα, αν παρκάρουμε σε θέση ΑΜΕΑ δε θα μπορεί κάποιος άλλος άνθρωπος να εξυπηρετηθεί, αν το συνειδητοποιήσουμε, αν ευαισθητοποιηθεί ο άλλος, τότε τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι όλοι είναι διατεθειμένοι να σε βοηθήσουν. Ακόμη και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, οι άνθρωποι μου προτείνουν να με βοηθήσουν.

Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ! Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η συνέντευξη! Πολύ την χαρήκαμε!
Κι εγώ σας ευχαριστώ!