ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ
Η μαθήτρια Άννα Σαμπαθιανάκη του Τμήματος Α5 συζήτησε με μια ηλικιωμένη γυναίκα της περιοχής του Τυμπακίου μερικά από τα προβλήματα που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια της καραντίνας, και πώς αυτά ανέτρεψαν την καθημερινότητά της.
Πώς επηρέασε η καραντίνα τις σχέσεις με την οικογένειά σας και την κοινωνική σας ζωή;
Ζω σε ένα χωριό, που είχα συνηθίσει να βγαίνω έξω χωρίς να σκέφτομαι, μπορούσα να βλέπω τα παιδιά μου, τους γείτονες και τους φίλους μου συνέχεια. Τότε είχα αγανακτήσει, μέσα και μέσα. Η μοναδική μου διέξοδος ήταν η μία μου κόρη και το εγγόνι μου που μένουν ακριβώς από πάνω από το σπίτι μου και ήταν εύκολο να τους δω. Κάτι άλλο που έκανα ήταν να πηγαίνω το σκυλάκι μου βόλτα για να ξεφεύγω από το σπίτι μου που είχε γίνει η φυλακή μου.
Πώς επηρέασε ο κόβιντ-19 τις δουλειές και τις υποχρεώσεις σας και πώς επηρεάστηκαν τα οικονομικά σας;
Ήμουν για πολλά χρόνια αγρότισσα με τον άντρα μου, αφού ζούμε σε ένα χωριό που κατά κύριο λόγο οι άνθρωποι εδώ καλλιεργούν σε θερμοκήπια, όπως κι εγώ. Όμως αφού πέθανε ο άντρας μου, αναγκάστηκα να δώσω προς ενοικίαση τα θερμοκήπια και να παίρνω κάποια χρήματα από τα ενοίκια. Λόγω του κορωνοϊού τα προϊόντα δεν πουλιόνταν σε καλές τιμές και οι ενοικιαστές δεν μπορούσαν να με πληρώσουν. Αυτό επηρέασε τις δουλειές που έπρεπε να τακτοποιήσω με τις ελιές μου, όπως πχ. το ράβδισμα, το νερό, το ρεύμα, το λίπασμα κ.α. αφού επίσης οι τιμές είχαν αυξηθεί.
Είχατε δυσκολίες στη χρήση του διαδικτύου, καθώς οι λογαριασμοί κλπ έπρεπε να πληρωθούν ηλεκτρονικά;
Αν είχα δυσκολίες; Ναι, με το παραπάνω, αφού το κινητό μου δεν είναι καν σαν τα καινούρια, έχει κουμπάκια. Internet στο σπίτι μου δεν έχω. Τι να το κάνω έτσι κι αλλιώς; Αλλά ευτυχώς τα απιδιά μου είναι δίπλα μου και ότι είχε να κάνει με το internet, το τακτοποιούσαν αυτά. Όταν ήρθε η πρώτη καραντίνα και έπρεπε να πεταχτώ σε κάποιο μαγαζί, φαρμακείο, σουπερμάρκετ κλπ, έπρεπε να στέλνω μήνυμα σε κάποιον αριθμό μέσω του κινητού μου και άντε να φωνάζω κάθε μέρα τα παιδιά μου από πάνω να το φτιάχνουν, οπότε αναγκάστηκα να το μάθω. Μέχρι να το μάθω, το σύστημα με τα μηνύματα είχε καταργηθεί…
Πώς αντιμετωπίσατε το ζήτημα με τις μάσκες σε όλους τους χώρους;
Σε όλη τη διάρκεια της καραντίνας, ακόμα και τώρα που δεν έχουμε, φοράω τη μάσκα μου, σε όλα τα μέρη που πάω, ακόμα και στο δρόμο, μιας και δεν ήθελα τα παιδιά μου να με τρέχουν σε νοσοκομεία με κορωνοϊό. Αλλά να πω την αλήθεια, μεγάλη γυναίκα είμαι και έχω κάποια θέματα με το αναπνευστικό μου και με ζορίζει. Αλλά τι να κάνουμε; Αφού παρατηρώ ότι στο χωριό ελάχιστοι την φορούν, να μην προστατευτώ;
Επηρεάστηκε η υγεία σας την περίοδο της καραντίνας;
Η υγεία μου επηρεάστηκε πολύ, γιατί ήμουν όλη μέρα μέσα, δεν περπατούσα, δεν έβλεπα άνθρωπο και όταν άνοιγα την τηλεόραση, τα ΜΜΕ έλεγαν πράγματα πολύ αγχωτικά για μένα. Έφτασα σε όρια αγανάκτησης και κατάθλιψης. Πολύ άγχος μην πάθω κάτι, να μην πάθουν τα εγγονάκια μου και τα παιδιά μου. Τώρα, όσον αφορά τη σωματική μου κατάσταση; Χάλια, πήρα κιλά αφού δεν έβγαινα έξω και πονούσε η μέση μου από την ακινησία. Ήταν μια καταστροφή.
Επισκεφτήκατε το νοσοκομείο, κι αν ναι, ποια κατάσταση επικρατούσε;
Λοιπόν, επειδή είχα τρομοκρατηθεί, άφησα τις εξετάσεις που είχα να κάνω και όλα, ευτυχώς κόβιντ δεν κόλλησα. Τώρα, πριν κανένα μήνα αποφάσισα να πάω στο νοσοκομείο να κάνω αυτές τις εξετάσεις και είδα ότι τα πράγματα ήταν πιο ήρεμα απ’ ότι είχα ακούσει στις αρχές. Ο κόσμος ήταν ήρεμος, με τη μάσκα του, όλα μια χαρά.
Έξοδοι διασκέδασης υπήρχαν;
Όχι, δεν υπήρχαν, αλλά το μοναδικό που μπορούσα να κάνω ήταν να στείλω ένα «6» και να πάρω το σκυλί μου να το πάω μια βόλτα, όπου σίγουρα στο δρόμο θα έβλεπα κάποια γειτόνισσα να πιάσουμε κουβέντα.
