Οι μαθητές της Α” τάξης του Γενικού Λυκείου Τυμπακίου Ηρώ Γιαννουλάκη, Ιωάννα Λαμπράκη και Γιώργος Κουτεντάκης συζήτησαν με την κα Μαρία Λενακάκη, νοσηλεύτρια στο Κέντρο Υγείας Μοιρών και στο ΠΠΙ Τυμπακίου και υπεύθυνη του εμβολιαστικού προγράμματος για τον Covid-19.
Καλησπέρα κυρία Μαρία πριν ξεκινήσουμε θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε που βρίσκεστε σήμερα μαζί μας.
Εγώ σας ευχαριστώ γι’ αυτήν τη συνάντηση!
-Αρχικά θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε αν υπήρχε αυτή την περίοδο πίεση στα τοπικά νοσοκομεία; Κατά τη γνώμη σας, ο κόσμος περιόρισε τις παροχές υγείας, όπως προγραμματισμένα ραντεβού ή προληπτικές εξετάσεις εξαιτίας του κορονοϊού;
Τα τελευταία δύο χρόνια τα τοπικά νοσοκομεία πιέζονται πολύ καθώς η περίοδος αυτή είναι από τις πιο πιεστικές και δύσκολα αντιμετωπίσιμες. Ο κόσμος σίγουρα ανέβαλλε τα προγραμματισμένα ραντεβού αρχικά εξαιτίας του φόβου του για τον ιό και γιατί επίσης η πρόσβαση ήταν περιορισμένη, καθώς πραγματοποιούνταν κυρίως τα έκτακτα ραντεβού και όχι τα προγραμματισμένα.
Ποια περίοδος ήταν για τα νοσοκομεία η πιο πιεστική και τι έχετε να πείτε για την προσφορά των υγειονομικών αυτήν την περίοδο;
Λοιπόν η πιο πιεστική περίοδος για τα νοσοκομεία ήταν πριν βγει το εμβόλιο όπου τότε επικρατούσε μία μεγαλύτερη σύγχυση και επίσης ο ιός ήταν πιο θανατηφόρος. Μετά το εμβόλιο η κατάσταση αυτή μετριάστηκε αλλά η πίεση παρέμεινε. Οι συνάδελφοί μου και εγώ δουλεύουμε κάτω από δύσκολες συνθήκες καθώς δυο χρόνια τώρα εργαζόμαστε δίχως άδεια, με το μισό προσωπικό να έχει κολλήσει covid.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι θα υπάρξει έξαρση κρουσμάτων το φθινόπωρο ποια είναι η άποψη σας γι’ αυτό;
Πιθανόν, αν δεν εμβολιαστεί και ο υπόλοιπος κόσμος. Καθώς το εμβόλιο παίζει μεγάλη σημασία αφού είναι σωτήριο. Και ναι κατά τη γνώμη μου πιστεύω πως υπάρξει μία έξαρση κρουσμάτων αλλά δεν νομίζω ότι θα μοιάζει με την περίοδο και τις καταστάσεις που αντιμετωπίσαμε στην αρχή του κορονοϊού.
Πιστεύετε ότι είναι καλό να εφησυχάσουμε τώρα που βλέπουμε μία μείωση στα κρούσματα;
Όχι βέβαια! Εμείς πρέπει να συνεχίσουμε να ακολουθούμε τα μέτρα προστασίας δηλαδή, να φοράμε τη μάσκα μας να πλένουμε τα χέρια μας σχολαστικά κλπ. Αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να πάψουμε να έχουμε κοινωνική ζωή. Θα μπορούμε δηλαδή, να βγαίνουμε και να έχουμε κοινωνική μας ζωή όμως θα πρέπει να προσέχουμε.
Γιατί κατά τη γνώμη σας ο εμβολιασμός δεν έπεισε κάποιους ανθρώπους και πόσο μακριά πήγε τη διαχείριση της πανδημίας;
Πιστεύω ότι οφείλεται στην όχι και τόσο καλή προώθηση του εμβολίου. Παραδείγματος χάρη πολλές φορές έβγαιναν άνθρωποι και διέδιδαν διάφορες φήμες για το εμβόλιο όπως ότι περιέχει τσιπάκια ότι προκαλεί μακροπρόθεσμα ασθένειες. Υπήρχε δηλαδή πολύς φόβος γύρω από το εμβόλιο. Και στη συνέχεια επίσης, η υποχρεωτικότητα δημιούργησε και μια άρνηση. Λάθος αντίδραση, κατά τη γνώμη μου, έναντι στο εμβόλιο διότι αυτό προστατεύει και εσένα τον ίδιο και τους γύρω σου.
Κατά τη γνώμη σας, πόσο έχει επηρεάσει ο Covid την ψυχολογία-ψυχοσύνθεση των ατόμων;
Ο κορονοϊός έχει επηρεάσει σε τεράστιο βαθμό τη ψυχολογία όλων των ανθρώπων. Και εμάς που είμαστε υγειονομικοί και το ζούμε αλλά και ολόκληρη την κοινωνία. Ο εγκλεισμός έφερε πολλά ψυχολογικά. Όπως και η έλλειψη επικοινωνίας και συναναστροφής με άλλους ανθρώπους δημιούργησαν πολλά προβλήματα σε όλους μας.
Πιστεύετε ότι θα επιστρέψουμε ξανά στην καθημερινότητα ή πρέπει να προσαρμοστούμε στη νέα πραγματικότητα;
Δε νομίζω ότι στο εγγύς μέλλον θα επιστρέψουμε στην καθημερινότητά μας. Ίσως αργότερα μπορεί αλλά προς το παρόν δεν το νομίζω. Άρα ναι θα πρέπει να προσαρμοστούμε στην πραγματικότητα αυτή για όσο διαρκέσει μέχρι να επιστρέψουμε πίσω στην καθημερινότητά μας.
Μας έμαθε κάτι η πανδημία του κορονοϊού;
Θα έπρεπε να μας έχει μάθει, αλλά δεν μας έμαθε. Αρχικά, κανείς δε θέλει να ακολουθεί τους κανόνες. Υπάρχει μεγάλη άρνηση ενώ κανονικά σαν κράτος θα έπρεπε όλοι να ακολουθούμε τους κανόνες, π.χ. να φοράμε μάσκες προστασίας. Επιπλέον καταλάβαμε πόσο εύκολο είναι να χαθεί μία ανθρώπινη ζωή και επίσης πόσο πρέπει να προσέχουμε. Και πως με κάτι τόσο «μικρό» μπορεί να αλλάξει εύκολα η ζωή μας.
Και τέλος όπως των περισσότερων ανθρώπων η καθημερινότητα τους άλλαξε, άλλαξε έτσι και η δική σας; Και αν ναι σε μεγάλο ή σε μικρό βαθμό;
Η καθημερινότητά μου άλλαξε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Αρχικά έχω ηλικιωμένους γονείς τους οποίους πρέπει να προσέχω. Επίσης, δεν βγαίνουμε καθόλου έξω, δεν έχουμε κοινωνικές επαφές, δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε τις απλές εξορμήσεις π.χ. να πηγαίνουμε για καφέ καθώς και ο σύζυγος μου ανήκει στις ευπαθείς ομάδες. Έτσι προσέχουμε για να μην κολλήσουμε. Ο covid δυστυχώς έφερε τεράστιες αλλαγές στη ζωή όλων μας.
