Έχω ανθρώπους δίπλα μου, μία ασπίδα στην πανοπλία μου,
συνοδοιπόρους στην καταιγίδα μου και σε κάθε αδυναμία μου.
Έχω Άγγελο προστάτη που με κουβαλάει στη δική του πλάτη,
έναν φύλακα πιστό που δεν με αφήνει ούτε λεπτό.
Εσένα θεέ μου όμως παρακαλώ να φύγει γρήγορα αυτό το κακό.
Τα σχολεία να ανοίξουνε, οι δρόμοι να γεμίσουνε,
τα σύνορα να διασχίσουμε, τις εμπειρίες να κατακτήσουμε, τα όνειρα να ζήσουμε,
στην ιστορία να γραφτεί πως οι καραντίνες τελείωσαν για μια και καλή.
Κυριάκος Κοκκινίδης, μαθητής Β “Λυκείου
Δύναμη και αισιοδοξία. Όταν κοιτάς στο φως, κάποτε το φτάνεις..