Πατέρα δεν ξεχνώ.
Ξέρω έναν άνθρωπο γεμάτο καλοσύνη,
που βαθιά μέσα του κρατούσε την οδύνη.
Και δούλευε κοπιάζοντας με ταπεινοφροσύνη,
κάνοντας με άνθρωπο γεμάτο μετριοφροσύνη.
Μου δίδαξε τον πόνο για την σωστή ζωή,
που με ιδρώτα παίρνει ό,τι η καρδιά του αναζητεί.
Μα αν δεν φτάνει ο κόσμος όλος για να τον συμπονεί,
εγώ υπερήφανο θα τον κάνω ό,τι κι αν χρειαστεί.
Κυριάκος Κοκκινίδης, Πολύγυρος 14/1/2021.
Αυτό το ποίημα το αφιερώνω στον μοναδικό αληθινό μου πατέρα.
