ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Οι αετοί είναι μεγάλα, σωματώδη αρπακτικά πουλιά, με βαρύ κεφάλι και ράμφος και σχετικά βραχύ λαιμό. Ακόμα και τα μικρότερα μέλη, έχουν μεγέθη ανάλογα με εκείνο μιας γερακίνας. Γενικά, με εξαίρεση τους κόνδορες και κάποιους γύπες του Παλαιού Κόσμου, οι περισσότεροι είναι μεγαλύτεροι από οποιοδήποτε άλλο αρπακτικό πτηνό. Το μικρότερο είδος, ζυγίζει μόλις 450 γραμμάρια και έχει μήκος 40 εκατοστά.
ΤΡΟΦΗ
Όπως όλα τα αρπακτικά πουλιά, έχουν πολύ μεγάλο και βαρύ ράμφος με ισχυρό άγκιστρο για να τεμαχισουν το φαγητο τους.
Τα φτερά είναι τις περισσότερες φορές σκουρόχρωμο (σταχτί, καφετί ή μαυριδερό), με πιο ανοιχτόχρωμη την κάτω επιφάνειά του. Τα πτερύγια είναι μεγάλα όπως στα γεράκια. Η ουρά κυμαίνεται σε μέγεθος από κοντή έως μακριά και έχουν παράλληλες ραβδώσεις και μία τελική σκούρα λωρίδα στην άκρη της.
Λόγω του μεγέθους του και ότι είναι πολύ δυνατά, κατατάσσονται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας μεταξύ των αρπακτικών πτηνών, παγκοσμίως. Το είδος του θηράματος ποικίλλει από γένος σε γένος.
ΖΕΥΓΑΡΩΜΑ
Οι περισσότεροι αετοί ζευγαρώνουν εφ’ όρου ζωής, ή τουλάχιστον για πολύ μεγάλες περιόδους, αλλά σε περίπτωση απώλειάς του ενός συντρόφου, αυτός μπορεί γρήγορα να αντικατασταθεί. Πριν το ζευγάρωμα, εκτελούνται εναέριες επιδείξεις εντυπωσιασμού που, πολλές περιλαμβάνουν γυροπέταγμα πάνω από την επικείμενη φωλιά, πτήσεις με κόλπα και προσφορά τροφής από το αρσενικό στο θηλυκό .
ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
Ο αετός υπήρξε το πτηνό-σύμβολο του Δία. Ειδικότερα, ο Δίας φέρεται να είχε πάρει τη μορφή ενός αετού ώστε να απαγάγει το Γανυμήδη για να τον μεταφέρει στον Όλυμπο για να τον κάνει οινοχόο των θεών, και υπάρχουν πολλές σχετικές καλλιτεχνικές απεικονίσεις
ΓΕΝΙΚΑ
Στον ελλαδικό χώρο απαντούν συνολικά 6 γένη με 11 είδη που, είτε ζουν μόνιμα στη χώρα, είτε έρχονται μόνο το χειμώνα ή το καλοκαίρι , είτε απλώς χρησιμοποιούν τη χώρα ως πέρασμα κατά τις δύο μετακινήσεις προς το Βορρά ή προς το Νότο.
Γιώργος Πετρόχειλος, Γ΄2 τάξη
