«Από τον πόλεμο δεν έχει διαφυγή»
Ξημερώνει μία νέα αρχή
χωρίς ίχνος ζωής.
Ακούγεται μία κραυγή
ένα μικρό παιδί
που κρυώνει,
που ψάχνει μια άκρη
να κρυφτεί
κάτω από μία στέγη
να σκεπαστεί
που από το κρύο νοσταλγεί
και ζητάει
από μια αγνή ψυχή
να του δώσει
μια θερμή αγκαλιά
να ζήσει ειρηνικά
χωρίς φόβο και μοναξιά
να πρέπει κάθε μέρα
να κλείνει τα αυτιά
μέσα στα ερείπια
για κάθε βόμβα
που περνά
χωρίς οικογένεια…
χωρίς νερό…
χωρίς τίποτα
που θα τον κάνει να πιστέψει
ότι υπάρχει ακόμα ίχνος ελπίδας.
Σελίν Μπάσα (Β1)
