Με πληγωμένη την καρδιά μου σας γράφω αυτά το άρθρο σήμερα. Με μια πληγή που άνοιξε αφότου ήμουν μικρό παιδί και συνεχίζει να στάζει ως σήμερα. Μακάρι να με γιατρέψει ο Χριστός! Χριστέ μου γλυκέ, μην με εγκαταλείπεις. Συγχώρα με, για όλα τα άσχημα πράγματα που κάνω στη ζωή μου. Σε έχω ανάγκη. Αν μου γυρίσεις εσύ το πρόσωπο, τότε ποιος θα με κοιτάξει; Σε παρακαλώ, γλύκανέ με και φέρε παρηγοριά στην άθλιά μου ψυχή. Κάνε να σε γνωρίσω καλύτερα. Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, γεννιέσαι. Όλοι είμαστε χαρούμενοι. Θα συμβεί κάτι σπουδαίο. Θα μαζευτούμε οικογενειακά να φάμε. Να ανταλλάξουμε ευχές και δώρα. Θα διασκεδάσουμε. Θα ξενυχτήσουμε. Θα πάμε εκκλησία. Θα κοινωνήσουμε. Θα μεθύσουμε. Θα παίξουμε χαρτιά. Θα πούμε τα κάλαντα. Ο Αη Βασίλης θα μας φέρει δώρα….
Όμως επίσης κάθε χρόνο τέτοιες μέρες 14000 νήπια σφαγιάζονται άδικα. Μακάρι να μην είχε συμβεί αυτό. Ήταν απλώς παιδιά, νήπια, βρέφη. Η πληγή της καρδιάς μου στάζει. Είναι οι πρώτοι μάρτυρες Σου, Κύριε. Κάνε εκτός απ” όλα τ” άλλα που Σου ζητώ να μπορώ να πενθήσω κι εγώ αυτά τα παιδιά. Κι ας είναι κοντά Σου αυτά, άγγελοι στον ουρανό, έχω ανάγκη να πενθήσω. Τότε ίσως πενθήσω και για τη δική μου ζωή τη ναυαγισμένη. Σε παρακαλώ, βοήθησέ με και μη με εγκαταλείπεις. Χάρισέ μου όλα αυτά που μου λείπουν για να νιώσω αυτές τις μέρες το Θαύμα της γεννήσεώς Σου. Μην επιτρέπεις, Κύριε, να πράττω το πονηρό, αλλά προστάτευσέ με.
Θλίβομαι, όταν βλέπω τον ψεύτη Αη Βασίλη, αυτόν της ευημερίας και της καλοπέρασης. Αυτόν με την μεγάλη κοιλιά, τα κόκκινα μάγουλα και την κόκκινη στολή που υπόσχεται δώρα. Αυτόν τον απατεώνα που χαίρεται με τη δυστυχία των άλλων. Δεν τον έχω δει ποτέ να κλαίει, να στεναχωριέται, να θλίβεται. Μόνο γελάει. Πώς μπορεί και γελάει συνέχεια, ενώ τόσα παιδιά είναι δυστυχισμένα; Στην Αφρική, μου είπε ένας ιερέας, ότι τα παιδιά την Κυριακή έτρωγαν τα κεριά στην εκκλησία. Αυτός γιατί έχει τόσο μεγάλη κοιλιά; Οι άνθρωποι αγοράζουν, αγοράζουν, αγοράζουν κι αυτός χαίρεται που χαρίζει την εφήμερη ηδονή της κατανάλωσης.
Μέγα μου Βασίλειε, εσύ που υπήρξες ένας μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας, αλλά και ένας οικουμενικός διδάσκαλος, σε παρακαλώ, βοήθησέ μας. Εσύ που είσαι υπαρκτό πρόσωπο και το έργο σου έχει μείνει στους αιώνες, προσευχήσου για τα δυστυχισμένα παιδάκια του κόσμου. Σε παρακαλώ, εσύ που αγωνίστηκε τόσο πολύ στην επίγεια ζωή σου κι έδινες στους φτωχούς να φάνε, ενώ εσύ πεινούσες, φρόντισε για τα παιδάκια που έτρωγαν τα κεριά στην εκκλησία. Προσευχήσου για μένα στον Κύριο, που αδυνατώ να πράξω το ορθό. Εσύ που δε φέρνεις την επιπεδοποίηση του ανθρώπου, αλλά και την υποβάθμισή του, όπως ο έμπορος Αη Βασίλης, ανύψωσε την ψυχή μου με την προσευχή σου, ώστε να ενωθεί με τον νεογεννηθέντα Χριστό! Εσύ που είσαι εγγράμματος και δίνεις τη γνώση, ας γίνεις φωτεινό παράδειγμα στη ζωή μου. Γίνε φωτεινό παράδειγμα και στις ζωές όλων αυτών των ανθρώπων που φοράνε αγιοβασιλιάτικες στολές και κόκκινα σκουφάκια. Στήριζέ μας με την προσευχή σου. Αμήν
Τηνιακός Παναγιώτης
Ναϊρόμπι, Κένυα
