Ξεπροβάλλει η αυγούλα
Πίσω απ’ το ψηλό βουνό αντανακλά το φως
Απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο αγναντεύω την ανατολή
Οι τενεκεδένιες γλάστρες αρχίζουν να λάμπουν
Τα φυτά, τα λουλούδια έστρεψαν τα φύλλα τους στο φως
Μέσα μου ξεπηδά έρωτας για τη ζωή
Το πρόσωπό μου δροσίζεται απ’ το πρώτο αεράκι
Οι πρώτες ζεστές ακτίνες του ήλιου μού χαϊδεύουν γλυκά την ψυχή
Η δροσερή αρωματισμένη ατμόσφαιρα των λουλουδιών
Ξυπνά παλιές αγαπημένες αναμνήσεις
Με νοσταλγία αναπολώ το παρελθόν
Η ψυχή μου, η καρδιά μου λάμπει
Όλα γύρω ζεσταίνονται
Λάμπουν μπρος στο φως μιας νέας μέρας.
Ευαγγελία Πιτσώνη ( μαθήτρια της Α΄ Λυκείου )
