διασκευή του Χρήστου Πολίτη (Α” Λυκείου)

«Ο Θρύλος του τιτάνα Άργου του Μυριωπού (με τα αναρίθμητα μάτια – Πανόπτης)»

Η Ήρα έβαλε τον πολυόφθαλμο Άργο να φυλάει την Ιώ, γιατί γνώριζε ότι ο Δίας ήταν ερωτευμένος μαζί της και ήθελε να του κάνει ένα ημίθεο ήρωα γιο. Μα, σαν το έμαθε ο Δίας, διέταξε τον Ερμή να σκοτώσει τον Άργο. ο Άργος, όμως, όντας τιτάνας, δεν μπορούσε να νικηθεί από κανένα γήινο όπλο, γι” αυτό και ο Ερμής πέταξε ως τη Σελήνη και ζήτησε το φεγγαροδρέπανο από την τιτανίδα θεά. αφού το πήρε, ξεκίνησε για να βρει τον Άργο, μα γνώριζε ότι έπρεπε να τον ξεγελάσει. Έτσι, όταν τον συνάντησε, είπε πως ήρθε να τού πει τραγούδια που δεν είχε ξανακούσει. Μα δεν γνώριζε τον αληθινό του σκοπό, αν και ήξερε πως ο Ερμής ήταν ύπουλος θεός. Άφησε, λοιπόν, ο Άργος τον Ερμή να τραγουδήσει, μα τον ξεγέλασε και, αντί για χαρούμενα τραγούδια, ήθελε να τον ρίξει σε βαθύ ύπνο. το ένα μετά το άλλο έκλειναν τα μάτια στο κορμί του, αναβόσβηναν οι χρυσές βλεφαρίδες του και μόνο ένα μάτι είχε μείνει ανοιχτό. όταν έκλεισε κι αυτό, έβγαλε ο Ερμής το δρεπάνι της Σελήνης και έκοψε το κεφάλι του κοιμισμένου Άργου. Όμως, η Ήρα δεν τα άφησε να σβήσουν παντελώς. Φώναξε το αγαπημένο της παγόνι με τη μακριά ουρά, πήρε τα μάτια του ¨αργου και τα σκόρπισε πάνω στα φτερά του. Κι έτσι έμειναν για πάντα ανοιχτά τα κυανοπράσινα μάτια του έναστρου Τιτάνα.