Η Ζάκυνθος έχει βάλει τα γιορτινά της εδώ και ημέρες αφού από την γιορτή του Αγίου Διονυσίου και μετά μπήκε στην εορταστική περίοδο με την αποκορύφωση των Χριστουγένννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων να πλησιάζει.

Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη ξεκινήσει κάτι που φαίνεται άλλωστε και από το χριστουγεννιάτικο σκηνικό που έχει κάνει την εμφάνισή του.

 Ήθη… έθιμα… παραδόσεις,  λέξεις που συνδέονται στενά μεταξύ τους και συμπληρώνουν η μια την άλλη, ένας πολύ σημαντικός τομέας της πολιτισμικής κληρονομιάς μας.

Άγνοια της αξίας τους δημιουργεί κίνδυνο για απώλεια της πραγματικής ταυτότητας, της δικής μας και των παιδιών μας.

 Η Ελλάδα έχει πολλά ήθη και έθιμα σχετικά με τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Υπάρχουν πολλά που είναι κοινά σε ολόκληρη την επικράτεια, αλλά υπάρχουν και πολλά που έχουν τοπικό χαρακτήρα και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστά. Τα Χριστούγεννα ήταν και συνεχίζουν να είναι η πιο σημαντική γιορτή για τους Ζακυνθινούς και παρόλο που τα έθιμα μοιάζουν -αλλά δεν είναι ίδια- με αυτά της υπόλοιπης Ελλάδας, έχουν και μερικές διαφορές, είναι αυτές οι μικρές αλλαγές που χαρίζουν στο τοπικό χρώμα του κάθε τόπου.

 Στη διαδρομή του χρόνου για τα έθιμα και τις παραδόσεις, οι επιρροές ήταν πολλές, τόσο από την ορθόδοξη εκκλησία όσο και από την καθολική. Με λίγα λόγια, τα ήθη και έθιμα στη Ζάκυνθο είναι διαφορετικά γιατί οι βενετσιάνικες επιρροές είναι ιδιαίτερα έντονες. Μεγάλο ρόλο έπαιξε η κυριαρχία των Λατίνων, Ενετών, Γάλλων και Άγγλων που οι επιδράσεις πέρασαν σταδιακά στα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα μέσα από την άρχουσα τάξη και αφομοιώθηκαν από τον απλό λαό. Ωστόσο, το γεγονός ότι οι κατά καιρούς κατακτητές υπήρξαν ομόθρησκοι με το ντόπιο πληθυσμό επέτρεψε να μεταλαμπαδευτούν έθιμα και παραδόσεις με αναγεννησιακά και πρώϊμα ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά.