Λίγα χρήματα που φιλούσαν για αυτήν την ημέρα και τα έδιναν στα παιδιά ως δώρο για την τύχη που θα τους έφερναν για μία ολόκληρη χρονιά. Το έθιμο αυτό αποτελούσε μία πολύ ξεχωριστή «τιμή» για εκείνους που επιλέγονταν για να κάνουν τελικά το ποδαρικό και να μπουν μέσα στο σπίτι και μαζί και ένα βάρος, αφού κουβαλούσαν όλα τα όνειρα και τις ελπίδες των οικογενειών για μία καλύτερη από την περσινή χρονιά.
Επίσης την Πρωτοχρονιά γυρνάνε σε παρέες με μουσικά όργανα και λένε τους περίφημους “Αϊ-Βασίληδες”, (ζακυνθινά κάλαντα Πρωτοχρονιάς, τα οποία συνέθεταν οι ίδιοι). Στα σπίτια, το βράδυ της παραμονής, έφτιαχναν τις μπλαούνες, (τηγανίτες με αλεύρι και νερό) τηγανισμένες σε “νιό” λάδι και τις έτρωγαν βουτηγμένες σε πετιμέζι ή μέλι.
Αφήστε το σχόλιο σας στο "Η Πρωτοχρονιά στο Τζάντε"