Το άλμα εις ύψος είναι ένα από τα αγωνίσματα του στίβου. Οι αγωνιζόμενοι πρέπει να πάρουν φόρα και να περάσουν πάνω από τον πήχη (οριζόντια ράβδος) χωρίς να τον ρίξουν κάτω.
Άλμα εις ύψος
ΤΕΧΝΙΚΕΣ
Το αγώνισμα έχει ιδιαίτερο βαθμό δυσκολίας, καθώς η εκτέλεσή του οφείλει να είναι γρήγορη, με όλες τις μυικές δυνάμεις σε εγρήγορση. Συν τοις άλλοις, απαιτείται συγχρονισμένη κίνηση του κορμιού, που θα φέρει και το επιθυμητό αποτέλεσμα
Στο άλμα εις ύψος η τεχνική είναι το άλφα και το ωμέγα
Τα πρώτα χρόνια οι αθλητές χρησιμοποιούσαν την κίνηση-»ψαλίδι». Περνούσαν πάνω από τον πήχυ το εσωτερικό πόδι και στη συνέχεια το εξωτερικό, μιμούμενοι ουσιαστικά την κίνηση ενός ψαλιδιού
ΤΕΧΝΙΚΗ ΨΑΛΙΔΙ
Στις αρχές του 20ού αιώνα, πιο αποδοτικός και αποτελεσματικός θεωρήθηκε ο τρόπος Στραντλ, αν και ακόμη λιγότερο ελκυστικός. Βοήθησε όμως να επιτευχθούν νέα ρεκόρ, πράγμα που έκανε πιο δημοφιλές το αγώνισμα. Οι αθλητές προσπαθούσαν να περάσουν τον πήχυ, κοιτώντας τον κατάματα, με το πόδι και το κεφάλι στην ίδια ευθεία.
Τεχνική Στραντλ
Το σώμα του κυρτώθηκε, μάζεψε τα πόδια του και πέρασε τον πήχυ του 2,20. Το κοινό παραληρούσε. Οι κριτές σιώπησαν. Ακολούθησε σύσκεψη. Όταν το άλμα του Φόσμπερι, έγινε δεκτό, το κοινό ζητωκραύγασε. Η ιστορία του άλματος εις ύψος είχε αλλάξει.
Η τεχνική Φόσμπερι άλλαξε το χάρτη του αγωνίσματος
Όλα αυτά μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 στο Μεξικό. Ο 22χρονος τότε Αμερικανός Ντικ Φόσμπερι πήρε φόρα και πάτησε γερά με το δεξί του πόδι στην πρώτη του προσπάθεια. Κατόπιν, κύρτωσε τους ώμους του και δημιούργησε μια καμάρα με την πλάτη του, καθώς πλησίαζε τον πήχυ.
Ένας αθλητής χρησιμοποιεί κανόνες φυσικής για να καταρρίψει παγκόσμια ρεκόρ
Το πέρασμα του πήχυ με την πλάτη δεν είναι η μόνη διαφορά του Fosbury flop με την τεχνική straddle. Μεγάλη διαφορά υπάρχει και στην προσέγγιση προς το σκάμμα, καθώς οι άλτες κάνουν τουλάχιστον τέσσερις ή πέντε διασκελισμούς σε καμπύλη τροχιά πριν απογειωθούν για το άλμα τους.
Fosbury flop vs. τεχνική straddle
Τεχνική φοράς
Έτσι τη στιγμή της απογείωσης, η φυγόκεντρος δύναμη τους βοηθάει για να έρθει το σώμα σε κάθετη θέση και από εκεί να πάρει την κλίση που χρειάζεται για το πέρασμα με την πλάτη. Στην ιδεώδη προσέγγιση, οι άλτες απογειώνονται με γωνία 15-30 μοιρών ως προς τον πήχυ πατώντας το αριστερό πόδι (για όσους κινούνται από δεξιά). Το σημείο απογείωσης πρέπει να είναι 30 ως 60 εκατοστά από τον δεξιό ορθοστάτη και 75 εκατοστά ως 1 μέτρο από τον πήχυ.
Διδασκαλία τεχνικής
Τελικά απογειώνονται εξασκώντας μία κάθετη (μυϊκή) δύναμη στο έδαφος. Η δύναμη αυτή τους επιτρέπει να σηκώσουν το κέντρο βάρους του σώματός τους σε ένα ύψος, που εξαρτάται μόνο από το συνολικό βάρος του σώματος και την κάθετη δύναμη τη στιγμή της απογείωσης. Από κει και πέρα, το αν θα περάσει τον πήχυ ή όχι εξαρτάται από τη θέση των μελών του σώματος γύρω από το κέντρο βάρους.
Πλεονέκτημα του Fosbury flop
Το κέντρο βάρους βρίσκεται τουλάχιστον 30-40 εκατοστά πάνω από τον πήχυ.
το κέντρο βάρους του άλτη φτάνει το πολύ τα 10 εκατοστά πάνω από τον πήχυ.
Το μεγάλο πλεονέκτημα του Fosbury flop είναι ότι ο άλτης δεν χρειάζεται μεγάλη μυική δύναμη στα πόδια για να περάσει τον πήχυ, όπως συνέβαινε με την τεχνική straddle, όπου έπρεπε ολόκληρο το σώμα να περάσει σχεδόν ταυτόχρονα. Για να συμβεί αυτό, χρειαζόταν μεγάλη ώθηση κατά την απογείωση, γεγονός που μπορούσε να προκαλέσει εύκολα τραυματισμούς στα γόνατα.
Παγκόσμια ρεκόρ ανδρών
2,45μ Χαβιέρ Σοτομαγιόρ Κούβα 27.07.1993
Παγκόσμια ρεκόρ γυναικών
2,09μ Στέφκα Κονσταντίνοβα Βουλγαρία 30.08.1987
Πηγή:
