Συκοφαντία: Μια πληγή της δημοκρατίας
Όλοι οι έλληνες είμαστε περήφανοι που έχουμε καταφέρει τόσα επιτεύγματα στην διάρκεια των αιώνων. Ένα από αυτά είναι και η εδραίωση της δημοκρατίας που γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα και παρ’ όλες τις πληγές του, αποτελούσε το μόνο μέσο ώστε οι πολίτες να διεκδικούν τα δικαιώματα τους και να προστατεύονται όταν αδικούνται.
Η περίπτωση του βουλευτή Μαντίθεου, αναδεικνύει και τα προβλήματα και το μεγαλείο της δημοκρατίας. Οι πολίτες που ήταν υποψήφιοι για βουλευτικό αξίωμα έπρεπε να πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις, ώστε να αποδείξουν ότι είναι άξιοι να αναλάβουν μια δημόσια θέση. Κρίνονταν όχι μόνο οικονομικά αλλά και ηθικά όπως και το πόσο υπεύθυνοι και τίμιοι πολίτες ήταν. Η απολογία του Μαντίθεου στην ουσία αποτελεί μια υπεράσπιση του εαυτού του απέναντι σε αυτούς που τον συκοφάντησαν. Η δημοκρατία του έδωσε το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αντικρούοντας τις ψεύτικες κατηγορίες προς το πρόσωπό του.
Εγώ προσωπικά αν ήμουν στην θέση των βουλευτών, θα επικύρωνα την εκλογή του αφού με τρόπο πειστικό απέδειξε πως δεν είναι μόνο τίμιος και ενάρετος αλλά κυρίως αληθινός πατριώτης. Τα τεκμήρια που παρουσίασε για την συμπεριφορά του στην ιδιωτική ζωή ήταν αρκετά πειστικά. Επίσης το κατηγορητήριο ότι το όνομα του ήταν γραμμένο στο σανίδιο από μόνο του δεν είναι αρκετό για να πειστώ ότι ήταν ιππέας την περίοδο των τριάκοντα καθώς το σανίδιο βρισκόταν σε δημόσια θέα, οπότε ο καθένας θα μπορούσε να γράψει το όνομα του για να τον ενοχοποιήσει. Το πιο πειστικό επιχείρημα του για εμένα ήταν αυτό με την αναφορά του, ότι πολλοί από τους βουλευτές που είχαν υπηρετήσει ως ιππείς μπόρεσαν να γινούν βουλευτές.
Γενικά από την διαδικασία συνειδητοποιούμε πως η δημοκρατία στην αρχαία Ελλάδα ήταν ένας ζωντανός θεσμός και λειτουργούσε με καλύτερους όρους από ότι η σύγχρονη.
Θαρρενή Κακακιού
