Δεν θυμάμαι εποχές
Που να μην έχω κάτι τέτοιο
Δεν θυμάμαι εποχές
Που δεν έγραφα για κάποιον
Θυμάμαι κάθε άτομο που κρύβω στα γραπτά μου
Θυμάμαι κάθε ζευγάρι χέρια που θέλησα να κρατήσω μέσα στα δικά μου
Και φοβάμαι
Φοβάμαι φοβάμαι φοβάμαι
Φοβάμαι εμένα όταν δεν έχω κάποιον για να γράψω
Κάποιον να νιώσω κάτι παραπάνω
Γιατί με χάνω
Σε αναμμένα κεριά μέσα στην νύχτα
Και στα ρολόγια που χτυπάνε δυνατά
Και στα βράδια στις πλατείες πάνω σε παπούτσια που πονάνε
Στα μαγαζιά και στο ποτήρι μου
Με χάνω πάλι
Ψάχνοντας κάποιον να νιώσω κάτι ξανά
Και φλυαρω και δεν βγάζω νόημα ποτέ
Το ξέρω
Μα θέλω κάποιον να αγαπήσω λίγο πάλι
Να νιώσω όπως ένιωθα πιο πριν
Πριν τον Οκτώβρη και πριν χάσω ο,τι ήξερα
Πριν μείνω μόνη χωρίς κάποιον να του γράφω.
Ανώνυμο
