Σπαρτιάτης 1: Έμαθες για τα λάφυρα που αφιέρωσε ο Μ.Αλέξανδρος στον Παρθενώνα;
Σπαρτιάτης 2: Ναι κάτι άκουσα. Πού θες να καταλήξεις;
Σπαρτιάτης 1: Υπήρχε μια επιγραφή λένε που απ’ όλους τους Έλληνες εξαιρούσε μονάχα εμάς επειδή δεν συμμετείχαμε στην εκστρατεία Τώρα θα μας υποτιμούν και θα μας σχολιάζουν όλοι οι Έλληνες γι’αθτή μας την απόφαση.
Σπαρτιάτης 2: Και σιγά την αξία που είχε αυτή η εκστρατεία. Δεν έκαναν και κανένα κατόρθωμα. Βάρβαρους κατέκτησαν. Άλλωστε εμείς δεν θα μπορούσαμε ποτέ να υποταχθούμε και να υπηρετήσουμε έναν μακεδόνα βασιλιά. Κανείς δεν ξέρει καλύτερα από τους Σπαρτιάτες την πολεμική αρετή.
Σπαρτιάτης 1: Δεν τα σκέφτεσαι καλά φίλε μου. Μπροστά στα μεγάλα ιδανικά της πατρίδας δεν θα έπρεπε να χωρούν εγωισμοί για το ποιος είναι ο αρχηγός της εκστρατείας και με ποια καταγωγή.
Σπαρτιάτης 1: Ακόμα και αυτό να ξεπερνούσαμε δεν ήταν δυνατόν να απομακρυνθούμε τόσο από την Λακωνική χερσόνησο. Τι θα γινόταν αν αφήναμε ανυπεράσπιστη την πατρίδα μας;
Σπαρτιάτης 2: Τι είναι αυτά που λες; Δεν έχει μείνει κανείς από τους αντιπάλους μας για να απειλήσει τον τόπο μας. Όλοι οι Έλληνες ακόμα και οι Αθηναίοι συμμετείχαν σ’ αυτή την εκστρατεία και οι Πέρσες είχαν να αντιμετωπίσουν τον Αλέξανδρο. Λυπάμαι που στο λέω φίλε μου αλλά χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία να κάνουμε και ‘μεις κάτι σπουδαίο
Παναγιώτα Γ.
